Czas pracy pracowników ruchu w żegludze śródlądowej.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ WYDANE W POROZUMIENIU Z MINISTREM PRZEMYSŁU I HANDLU I MINISTREM ROBÓT PUBLICZNYCH

z dnia 16 kwietnia 1930 r.

w sprawie czasu pracy pracowników ruchu w żegludze śródlądowej.

Na podstawie art. 3 i 19 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu (Dz. U. R. P. z 1920 r. Nr. 2, poz. 7) oraz art. 28 i 67 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę robotników (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 324) zarządza się co następuje:

§ 1. Czas pracy pracowników, zatrudnionych na statkach, łodziach i tratwach w żegludze śródlądowej oraz pracowników przystaniowych i magazynowych, wynosi najwyżej 8 godzin na dobę, 6 godzin w sobotę, ogółem zaś 46 godzin tygodniowo.

Za czas pracy uważa się czas, przez który pracownik obowiązany jest do wykonywania pracy lub do pozostawania do dyspozycji kierowników względnie przełożonych.

§ 2. O ile wymagają tego warunki techniczne pracy, normy § 1 mogą być zastąpione dla pracowników, zatrudnionych na statkach, łodziach i tratwach w żegludze śródlądowej, oraz dla pracowników przystaniowych i magazynowych, których prace wiążą się bezpośrednio z ruchem statków, przez normę równoważną, wynoszącą w każdem z dwóch półroczy, z których jedno trwa od 16 stycznia do 15 lipca włącznie, drugie zaś od 16 lipca do 15 stycznia włącznie, najwyżej 1196 godzin, czyli przeciętnie 46 godzin na tydzień, przyczem czas pracy poszczególnego pracownika w poszczególne dni tego okresu nie może przekraczać 12 godzin na dobę, z wyjątkiem dni, w które następuje przesuwanie zmian. W tym wypadku czas pracy poszczególnego pracownika może być przedłużony do 24 godzin z tem, iż przy następnem przesuwaniu zmian, zmiana zatrudniona 24 godziny otrzyma 24 - godzinny czas wolny od pracy.

Po przepracowaniu normy czasu pracy, oznaczonej na dobę w niniejszern rozporządzeniu, powinien następować okres odpoczynku, w którym pracownik wolny jest od wszelkich obowiązków służbowych. Okres odpoczynku trwać powinien co najmniej 12 godzin bez przerwy, w wypadku zaś przedłużenia czasu pracy poszczególnego pracownika do 24 godzin w dni, w które następuje przesuwanie zmian, okres odpoczynku pracownika przy następnem przesuwaniu zmian trwać powinien co najmniej 24 godziny bez przerwy.

§ 3. Czas przejazdu pracownika z miejsca służby do innego miejsca służby, na skutek zarządzenia kierownictwa przedsiębiorstwa lub osób do tego upoważnionych, uważa się za czas pracy.

Nie uważa się za czas pracy czasu pozostawionego pracownikowi do dowolnego wykorzystania na statku, łodzi lub tratwie, a podczas trwania postoju- również poza statkiem, łodzią i tratwą.

Książeczki obrachunkowe, przewidziane w art. 25 - 31 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę robotników (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 324), a przeznaczone dla pracowników objętych niniejszem rozporządzeniem, zawierać będą specjalną rubrykę dla notowania liczby godzin przepracowanych w poszczególne dni, Notowania te powinny być dokonywane przynajmniej raz na tydzień.

§ 4. Za pracę nocną uważa się pracę pełnioną w czasie od godziny 21 do godziny 5, a w wypadkach zatrudniania dwóch zmian pracowników - w czasie od godziny 22 do godziny 4. Praca nocna jest dopuszczalna najwyżej przez 4 noce bezpośrednio po sobie następujące, z wyjątkiem statków, które kursują wyłącznie w nocy o jednej zmianie załogi.

§ 5. Każdy pracownik ma prawo korzystać w okresie każdych trzech miesięcy co najmniej z 16 wolnych od pracy dób, które powinny być oznaczone dla każdego poszczególnego pracownika w wykazie, sporządzonym przez zakład pracy i podanym do wiadomości pracowników nie później, niż w pierwszym tygodniu każdego okresu trzymiesięcznego.

§ 6. Pracownik powinien otrzymać możność spożycia posiłku podczas pracy, o ile na ten cel nie może mu być udzielona specjalna przerwa.

§ 7. Za pracę w godzinach nadliczbowych uważa się pracę pełnioną w godzinach ponad normę czasu pracy na dobę ustanowioną w § 1 względnie § 2. Ponadto uważa się za pracę nadliczbową pracę wykonywaną ponad normę 1196 godzin w okresie półrocznym, nawet jeżeli ilość godzin pracy nie przekracza normy czasu pracy na dobę ustanowionej w § 2. Praca w godzinach nadliczbowych może być stosowaną jedynie przy zachowaniu przepisów art. 6 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu oraz za wynagrodzeniem przewidzianem w art. 16 tejże ustawy.

§ 8. 1 Termin wejścia w życie rozporządzenia niniejszego określi Minister Pracy i Opieki Społecznej osobnem rozporządzeniem, wydanem w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu i Ministrem Robót Publicznych.

1 § 8:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 11 lipca 1930 r. (Dz.U.30.50.427) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lipca 1930 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 1930 r. (Dz.U.31.2.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1931 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1931 r. (Dz.U.32.3.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 1932 r.

• Identyfikator: Dz.U.1930.46.387
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Czas pracy pracowników ruchu w żegludze śródlądowej.
• Data aktu: 16/04/1930
• Data ogłoszenia: 27/06/1930
• Data wejścia w życie: 16/01/1932