Służba przygotowawcza i egzamin sanitarny dla kandydatów na stanowiska administracyjnych urzędników lekarskich i farmaceutycznych I kategorji w państwowej służbie zdrowia.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 16 stycznia 1925 r.

o służbie przygotowawczej i o egzaminie sanitarnym dla kandydatów na stanowiska administracyjnych urzędników lekarskich i farmaceutycznych I kategorji w państwowej służbie zdrowia.

Na zasadzie art. 11 i 12 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. № 21 poz. 164) zarządza się co następuje:

§ 1. Kandydaci na stanowiska administracyjnych urzędników lekarskich i farmaceutycznych I kategorji w państwowej służbie zdrowia winni odbyć służbę przygotowawczą (praktykę), przewidzianą w art. 12 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. (Dz. U. R. P. № 21 poz. 164) o państwowej służbie cywilnej i złożyć egzamin, przepisany niniejszem rozporządzeniem.

§ 2. Do służby przygotowawczej w państwowej służbie zdrowia dopuszczeni być mogą kandydaci, którzy odpowiadają warunkom, określonym w art. 6 i 7 ustawy o państwowej służbie cywilnej jeżeli wykażą się:

A. Kandydaci na lekarzy urzędowych:

dowodem uprawnienia do wykonywania praktyki lekarskiej w myśl art. 2 ustawy z dn. 2 grudnia 1921 r. o wykonywaniu praktyki lekarskiej w Państwie Polskiem (Dz. (U. R. P. № 105, poz. 762);

B. Kandydaci na stanowiska farmaceutów urzędowych:

dowodem ukończenia wyższych studjów farmaceutycznych oraz dowodem uprawnienia do samodzielnego prowadzenia apteki.

§ 3. Podania o dopuszczenie do służby przygotowawczej należy wnosić do władzy powołanej do mianowania.

Do podań tych mają być dołączone: metryka urodzenia, dowód obywatelstwa polskiego, dowód ukończenia wymaganych studjów, dowód uprawnienia, wymienionego w § 2 p. A. względnie B. oraz dokładny życiorys. Przed przyjęciem do służby przygotowawczej władza powołana do mianowania zasięga opinji lekarza urzędowego, co do stanu zdrowia kandydata.

§ 4. Służba przygotowawcza, w ciągu której kandydat winien się zapoznać z czynnościami danego działu państwowej służby zdrowia oraz przyswoić sobie podstawowe wiadomości, związane z potrzebami praktycznemi tej służby, trwa zasadniczo jeden rok, z czego 6 miesięcy kandydat winien spędzić ha służbie w jednej z władz administracyjno-sanitarnych, zaś 6 miesięcy na kursie wyszkolenia w Państwowym Zakładzie Higjeny (Państwowej Szkole Higjeny).

Kurs wyszkolenia winien być rozpoczęty w zasadzie najwcześniej po odbyciu 3-miesięcznej służby w jednej z władz administracyjno-sanitarnych.

O dopuszczeniu na kurs wyszkolenia decyduje Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.

Z przebiegu kursu oraz wykazanych przez poszczególnych kandydatów uzdolnień i postępów Państwowy Zakład Higjeny przedstawia władzy powołanej do mianowania kandydata stosowne sprawozdanie.

§ 5. O wyniku służby przygotowawczej orzeka na podstawie sprawozdania -bezpośredniej władzy służbowej kandydata, sprawozdania Państwowego Zakładu Higjeny (§ 4) oraz na podstawie opinji właściwej komisji kwalifikacyjnej władza powołana do mianowania.

Orzeczenie to winno zawierać ocenę uzdolnienia i pilności kandydata oraz jego zachowania się w służbie i poza służbą.

W razie ujemnego wyniku służby przygotowawczej może władza, powołana do mianowania zwolnić kandydata ze służby lub orzec przedłużenie służby przygotowawczej, jednak najwyżej na przeciąg dalszych dwóch lat.

Jeżeli ponowna ocena wypadnie ujemnie należy kandydata zwolnić ze służby.

§ 6. Po ukończeniu pierwszego a przed upływem trzeciego roku służby przygotowawczej z dodatnim wynikiem, winien kandydat poddać się egzaminowi. Podania o dopuszczenie do egzaminu należy wnosić w drodze służbowej do Ministra Spraw Wewnętrznych.

W razie nie poddania się egzaminowi w ciągu trzech lat od wstąpienia do służby należy kandydata zwolnić ze służby.

O dopuszczeniu do egzaminu orzeka Minister Spraw Wewnętrznych, oznaczając termin egzaminu i skład komisji.

§ 7. Dla odbywania egzaminów sanitarnych ustanawia się komisję egzaminacyjną przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego i czterech komisarzy egzaminacyjnych. Listę przewodniczących oraz komisarzy egzaminacyjnych ustanawia Minister Spraw Wewnętrznych na okres dwóch lat kalendarzowych z grona podległych mu urzędników o wyższem wykształceniu zawodowem, członków Państwowej Rady Zdrowia, profesorów szkół akademickich za zgodą senatu danej uczelni, z grona wykładających szkoły Higjeny przy Państwowym Zakładzie Higjeny i funkcjonarjuszów Państwowego Instytutu Farmaceutycznego.

Przewodniczący komisji egzaminacyjnej winien mieć ukończone studja prawnicze lub dyplom lekarski. Jeżeli przewodniczącym komisji jest lekarz, to jeden z komisarzy egzaminacyjnych musi mieć studja prawnicze.

Przewodniczącemu służy prawo egzaminowania.

Kolejność egzaminowania oznacza przewodniczący.

§ 8. Egzamin jest pisemny i ustny. Egzamin ustny winien odbyć się najpóźniej w trzy dni po pisemnym.

§ 9. Egzamin pisemny polega na opracowaniu jednego lub dwóch tematów z tego działu państwowej służby zdrowia, w którym kandydat odbywał praktykę, tematów wybranych przez komisją egzaminacyjną, na wniosek poszczególnych egzaminatorów.

Przy wyborze tematów winna komisja baczyć na to, aby kandydat o średniem uzdolnieniu mógł opracować zadanie w przeciągu 6 godzin. Egzamin nie może trwać dłużej niż 8 godzin.

Egzamin pisemny odbywa się w lokalu urzędowym pod nadzorem jednego z członków komisji egzaminacyjnej lub urzędnika wyznaczonego przez Ministra Spraw Wewnętrznych. Kandydatowi należy dać możność korzystania ze zbioru ustaw i rozporządzeń, wszelka inna pomoc, a w szczególności porozumiewanie się kandydatów między sobą lub innemi osobami jest niedopuszczalne.

Kandydat po ukończeniu opracowania przed opuszczeniem lokalu urzędowego oddaje je urzędnikowi sprawującemu nadzór, który stwierdza na wypracowaniu czas rozpoczęcia i ukończenia wypracowania i zabezpiecza je przez opieczętowanie.

§ 10. Przedmiotem egzaminu ustnego dla wszystkich kandydatów jest:

a) ogólna znajomość ustawy konstytucyjnej i przepisów o państwowej służbie cywilnej,

b) ogólna znajomość ustroju i zakresu działania władz państwowych i samorządowych,

c) ogólne zasady postępowania administracyjnego,

ponadto dla lekarzy:

a) prawodawstwo sanitarne,

b) higjena społeczna, epidemjologja i zasady statystyki sanitarnej,

c) medycyna sądowa.

d) psychjatrja sądowa;

dla farmaceutów:

a) znajomość prawodawstwa sanitarnego a W szczególności ustawodawstwo, dotyczące wyrobu i obrotu środków leczniczych, opatrunkowych i kosmetycznych oraz trucizn,

b) rozpoznawanie tożsamości i dobroci artykułów leczniczych i opatrunkowych metodami chemicznemi, biologicznemi, makro i mikroskopowemi.

Prócz tego winien kandydat przy egzaminie ustnym uzasadnić załatwienie tematów egzaminu pisemnego.

Komisja egzaminacyjna winna zwrócić uwagą przedewszystkiem, czy i w jakim stopniu kandydat posiada zdolność pojmowania i praktycznego zastosowania obowiązujących ustaw i przepisów.

Egzamin ustny odbywa się z każdym z kandydatów zosobna i nie może trwać dłużej niż dwie godziny.

§ 11. Jeżeli komisja egzaminacyjna uzna wypracowanie pisemne jednomyślnie za nieudatne uważa się egzamin za niezłożony i bez egzaminu ustnego oddala się kandydata ze stopniem "niedostatecznie".

W przeciwnym razie po odbyciu egzaminu ustnego stwierdza się wynik z równomiernem uwzględnieniem pisemnego i ustnego egzaminu.

Wynik egzaminu oznacza się stopniami:

1) "bardzo dobry" jeżeli kandydat wykazał wybitną i bardzo dokładną znajomość przedmiotów egzaminacyjnych;

2) "dobry" - jeżeli kandydat wykazał dokładną znajomość przedmiotów egzaminacyjnych;

3) "dostateczny" - jeżeli wiadomości kandydata są wystarczające;

4) "niedostateczny" - jeżeli wiadomości kandydata nie są wystarczające.

W razie niedostatecznego wyniku egzaminu komisja wyznacza termin powtórzenia egzaminu. Termin ten nie może być krótszy, niż trzy miesiące, nie dłuższy zaś niż rok.

W razie ponownego niedostatecznego wyniku, egzaminu powtarzać nie wolno i należy kandydata zwolnić ze służby.

Uchwały komisji egzaminacyjnej zapadają większością głosów i są ostateczne. Egzaminatorzy głosują podług kolejności w jakiej egzaminowali, poczem ostatni daje głos przewodniczący.

§ 12. Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół do którego wpisuje się skład komisji egzaminacyjnej, tematy egzaminu ustnego i oceną poszczególnych odpowiedzi, tudzież uchwały komisji co do wyniku egzaminu.

§ 13. Na dowód poddania się egzaminowi otrzymuje kandydat świadectwo urzędowe wystawione przez komisję według dołączonego wzoru.

Świadectwo ma być podpisane przez przewodniczącego komisji i komisarzy egzaminacyjnych, oraz zaopatrzone pieczęcią Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

§ 14. Kandydatom, którzy pełnią służbę nie w siedzibie komisji egzaminacyjnej i poddają się po raz pierwszy egzaminowi, należą się normalne diety i zwrot kosztów podróży.

§ 15. Minister Spraw Wewnętrznych ma prawo w wypadkach wyjątkowych dopuścić kandydata do egzaminu sanitarnego bez odbycia służby przygotowawczej w części lub w całości, a w szczególności także bez odbycia kursu wyszkolenia w Państwowym Zakładzie Higjeny (Państwowej Szkole Higjeny), względnie po odbyciu kursu skróconego.

§ 16. W wyjątkowych wypadkach Rada Ministrów, na wniosek właściwej władzy naczelnej, może zwolnić poszczególnych kandydatów na stanowiska wymienione w § 1 w całości lub w części od egzaminu praktycznego, ustanowionego niniejszem rozporządzeniem.

§ 17. Urzędnik mianowany do odwołania (prowizoryczny) na wypadek zamiaru mianowania go na stałe, może być zwolniony od służby przygotowawczej, jeżeli przesłużył przynajmniej jeden rok w służbie państwowej, winien być jednak poddany egzaminowi praktycznemu, według postanowień niniejszego rozporządzenia, o ile nie zostanie do niego zastosowane postanowienie § 16. Przepis powyższy stosuje się analogicznie do pracowników kontraktowych.

§ 18. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Równocześnie tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy wydane w przedmiocie unormowanym niniejszem rozporządzeniem.

Wzór do § 13

L. protokółu egzaminacyjnego............

ŚWIADECTWO.

Pan .......................................................

(charakter służbowy) .........................................

poddał się w dniach ...................192..... r. na zasadzie

rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1925 r. (Dz. U. R. P. № 19, poz. 139) egzaminowi dla kandydatów na

stanowiska administracyjnych urzędników lekarskich

(farmaceutycznych) I kategorji w państwowej służbie zdrowia i

złożył go z wynikiem .........................................

Komisja egzaminacyjna dla egzaminu

sanitarnego przy Ministerstwie

Spraw Wewnętrznych:

(Pieczęć)

Przewodniczący komisji:

Komisarze egzaminacyjni:

• Identyfikator: Dz.U.1925.19.139
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Służba przygotowawcza i egzamin sanitarny dla kandydatów na stanowiska administracyjnych urzędników lekarskich i farmaceutycznych I kategorji w państwowej służbie zdrowia.
• Data aktu: 16/01/1925
• Data ogłoszenia: 28/02/1925
• Data wejścia w życie: 28/02/1925