(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 11)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2006/26/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 24 stycznia 2006 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 211,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni(1), w szczególności jej art. 7 ust. 2 lit. b),
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach(2) oraz na ich powierzchni, w szczególności jej art. 4 ust. 2 lit. b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywy 86/362/EWG i 90/642/EWG stanowią, że Komisja powinna stopniowo działać w kierunku wypracowania systemu, który pozwoli na ocenę narażenia na pestycydy zawarte w pokarmach. W celu dokonania realnych ocen dane w sprawie monitorowania pozostałości pestycydów powinny być dostępne dla kilku produktów spożywczych, które stanowią główne części składowe diety europejskiej. Ogólnie uznaje się, że ok. 20-30 produktów spożywczych stanowi główne składniki diety europejskiej. W świetle środków dostępnych na poziomie krajowym dla monitorowania pozostałości pestycydów Państwa Członkowskie każdego roku w ramach skoordynowanego programu monitorowania są w stanie przeanalizować próbki tylko ośmiu produktów. Podczas trzyletnich okresów obserwuje się zmiany w wykorzystywaniu pestycydów. A zatem każdy pestycyd zasadniczo powinien być monitorowany w 20-30 produktach spożywczych w serii trzyletnich cykli.
(2) Pozostałości pestycydów objętych niniejszym zaleceniem powinny być monitorowane w 2006 r., uzyskane w ten sposób dane zostaną wykorzystane do oszacowania rzeczywistego narażenia na pestycydy przez konsumpcję.
(3) Niezbędne jest systematyczne statystyczne podejście do liczby próbek do pobrania w każdym skoordynowanym programie monitorowania. Takie podejście określone zostało przez Komisję Kodeksu Żywnościowego(3). W oparciu o dwumianowy rozkład prawdopodobieństwa można szacować, że przebadanie 613 próbek daje pewność większą niż 99 % wykrycia jednej próbki zawierającej pozostałości pestycydu powyżej limitu oznaczenia, pod warunkiem że mniej niż 1 % produktów pochodzenia roślinnego zawiera pozostałości powyżej limitu oznaczenia. Pobieranie tych próbek do badań laboratoryjnych należy rozdzielić między Państwa Członkowskie stosownie do liczby ludności i konsumentów, w liczbie minimum 12 próbek dla danego produktu na rok.
(4) Wytyczne dotyczące "procedur kontroli jakości dla analizy pozostałości pestycydów" są opublikowane na stronie internetowej Komisji(4). Uzgodniono, że wytyczne te powinny być wdrożone, w miarę możliwości, przez laboratoria analityczne Państw Członkowskich i powinny być poddawane stałemu przeglądowi, biorąc pod uwagę doświadczenia zdobyte w programach monitorowania.
(5) Dyrektywa Komisji 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawia wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni(5) oraz uchyla dyrektywę 79/700/EWG. Metody pobierania próbek i procedury ustanowione w niniejszej dyrektywie włączają metody i procedury zalecane przez Komisję Kodeksu Żywnościowego.
(6) Dyrektywy 86/362/EWG i 90/642/EWG wymagają, aby Państwa Członkowskie wyszczególniły kryteria stosowane podczas opracowywania ich krajowych programów inspekcji. Informacja taka powinna zawierać kryteria stosowane w określaniu liczby próbek do pobrania i analiz, jakie mają być przeprowadzane, stosowane poziomy raportowania, kryteria, według których poziomy te zostały ustalone oraz szczegóły akredytacji, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt(6). Należy również wskazać liczbę i rodzaj stwierdzonych naruszeń oraz podjęte działania.
(7) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości w żywności dla niemowląt zostały ustalone zgodnie z art. 6 dyrektywy Komisji 91/321/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie preparatów dla niemowląt i preparatów pochodnych(7) i art. 6 dyrektywy Komisji 96/5/WE, Euratom z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci(8).
(8) Informacje na temat wyników programów monitorowania nadają się najlepiej do przetwarzania, przechowywania i przekazywania metodami elektronicznymi/informatycznymi. Zostały utworzone formaty umożliwiające przekazywanie danych pocztą elektroniczną z Państw Członkowskich. Państwa Członkowskie powinny zatem być w stanie przesłać sprawozdania do Komisji w formacie standardowym. Dalszy rozwój takiego formatu standardowego będzie wynikał przede wszystkim z rozwoju wytycznych Komisji.
(9) Środki, o których mowa w niniejszym zaleceniu, są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
NINIEJSZYM ZALECA:
1) Państwa Członkowskie zachęca się do pobierania i poddania analizie w 2006 r. próbek w odniesieniu do kombinacji pozostałości produktów/pestycydów określonych w załączniku I, zgodnie z liczbą próbek dla każdego produktu przyznanych tym państwom w załączniku II, odzwierciedlającej odpowiednio udział narodowy, wspólnotowy oraz państw trzecich w rynku Państwa Członkowskiego.
Procedura pobierania próbek, w tym liczba jednostek, powinna być zgodna z dyrektywą Komisji 2002/63/WE.
2) W przypadku pestycydów stwarzających duże ryzyko, tzn. tam gdzie określono ostrą dawkę referencyjną (np. OP-estrów, endosulfanu i N-metylokarbaminianów), próbki powinny zostać pobrane, tak by umożliwić wybór dwóch próbek laboratoryjnych. Jeśli pierwsza próbka laboratoryjna zawiera wykrywalną pozostałość badanego pestycydu, jednostki drugiej próbki powinny być poddane indywidualnej analizie. Dotyczy to następujących produktów:
– bakłażany,
– winogrona(9),
– banany,
– papryka.
W przypadku wyżej wymienionych produktów uzasadniona liczba próbek powinna również podlegać oddzielnym analizom poszczególnych jednostek w drugiej próbce laboratoryjnej, jeśli takie pestycydy zostały wykryte w pierwszej próbce, a w szczególności, jeżeli są produktami pochodzącymi od jednego producenta.
3) Z całkowitej liczby próbek podanych zgodnie z załącznikiem I i II każde Państwo Członkowskie powinno pobrać i poddać analizie:
a) co najmniej dziesięć próbek żywności dla niemowląt, głównie na bazie warzyw, owoców lub zbóż;
b) określoną liczbę próbek (minimalnie jedną próbkę, o ile jest dostępna) z produktów pochodzących z upraw ekologicznych odzwierciedlających udział w rynku produktów ekologicznych w każdym Państwie Członkowskim.
4) Państwa Członkowskie są proszone o składanie sprawozdań na temat wyników analizy próbek badanych w odniesieniu do kombinacji pozostałości pestycydów i produktów wymienionych w załączniku I najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2007 r., ze wskazaniem:
a) wykorzystywanych metod analitycznych i uzyskanych poziomów raportowania, zgodnie z procedurami kontroli jakości ustanowionymi w procedurach kontroli jakości dla analizy pozostałości pestycydów;
b) liczby i rodzaju naruszeń oraz podjętych działań.
5) Sprawozdanie powinno być zapisane w formacie - włącznie z formatem elektronicznym - zgodnym z wytycznymi dla Państw Członkowskich w odniesieniu do wdrażania zaleceń Komisji dotyczących skoordynowanych wspólnotowych programów monitorowania prowadzonych przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.
Wyniki badań próbek pobranych z żywności dla niemowląt i z produktów pochodzących z upraw ekologicznych powinny zostać zawarte w oddzielnym arkuszu danych.
6) Państwa Członkowskie są proszone o przesłanie Komisji i do wszystkich pozostałych Państw Członkowskich, najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2006 r., informacji zgodnie z wymogami art. 7 ust. 3 dyrektywy 86/362/EWG i art. 4 ust. 3 dyrektywy 90/642/EWG dotyczącej czynności monitorowania w roku 2005 w celu zapewnienia, przynajmniej poprzez sprawdzenie pobieranych próbek, zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów, włącznie z:
a) wynikami ich programów krajowych dotyczących pozostałości pestycydów;
b) informacjami w sprawie procedur kontroli jakości stosowanych przez ich laboratoria i, w szczególności, informacjami na temat aspektów wytycznych dotyczących procedur kontroli jakości dla analizy pozostałości pestycydów, których nie były w stanie zastosować lub miały trudności w ich zastosowaniu;
c) informacjami dotyczącymi akredytacji zgodnie z przepisami art. 12 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 (włączając rodzaj akredytacji, nazwę organu ds. akredytacji i kopię świadectwa akredytacyjnego) laboratoriów przeprowadzających analizy;
d) informacjami o testach biegłości i próbach pierścieniowych, w których dane laboratorium uczestniczyło.
7) Państwa Członkowskie są proszone o przesłanie Komisji, najpóźniej do dnia 30 września 2006 r., informacji o ich zamierzonych krajowych programach monitorowania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów ustalonych przez dyrektywy 90/642/EWG i 86/362/EWG na rok 2007, włącznie z informacjami o:
a) kryteriach stosowanych dla określania liczby próbek do pobrania i analiz do przeprowadzenia;
b) stosowanych poziomach raportowania i kryteriach, według których ustalono poziomy raportowania; oraz
c) szczegółów akredytacji laboratoriów przeprowadzających analizy, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004.
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 stycznia 2006 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Markos KYPRIANOU |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/76/WE (Dz.U. L 293 z 9.11.2005, str. 14).
(2) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/76/WE.
(3) Kodeks Żywnościowy, Pozostałości pestycydów w środkach spożywczych, Rzym 1994, ISBN 92-5-203271-1, Tom 2, str. 372.
(4) Numer dokumentu SANCO/10476/2003, http://europa.eu.int/comm/food/plant/protection/resources/qualcontrol_en.pdf
(5) Dz.U. L 187 z 16.7.2002, str. 30.
(6) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, str. 1; sprostowanie w Dz.U. L 191 z 28.5.2004, str. 1.
(7) Dz.U. L 175 z 4.7.1991, str. 35. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/14/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 37).
(8) Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/13/WE (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 33).
(9) W przypadku winogron przyjmuje się, że wielkość jednostki (tzn. standardowej kiści) wynosi około 500 g.
ZAŁĄCZNIKI
