(notyfikowana jako dokument nr C(2004) 4032)(2004/813/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 29 grudnia 2004 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJKSICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(1), w szczególności jej art. 4 ust.2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Atlantycki region biogeograficzny, określony w art. 1 lit. c) ppkt iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje całe terytorium Irlandii, Niderlandów i Zjednoczonego Królestwa, a także część terytorium Belgii, Danii, Francji, Niemiec, Portugalii i Hiszpanii, jak oznaczono na mapie biogeograficznej, zatwierdzonej dnia 23 października 2000 r. przez Komitet ds. Siedlisk Przyrodniczych, ustanowiony na mocy art. 20 tejże dyrektywy.
(2) W okresie od marca 2002 r. do lipca 2004 r. zainteresowane Państwa Członkowskie przekazały Komisji, zgodnie z art.4 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG, wykazy terenów tego regionu, proponowanych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu art. 1 tejże dyrektywy.
(3) Wykazom proponowanych terenów towarzyszyły informacje o każdym terenie, dostarczone na formularzach ustalonych decyzją Komisji 97/266/WE z dnia 18 grudnia 1996 r. dotyczącą formularza zawierającego informacje o terenach proponowanych jako tereny Natura 2000(2).
(4) Informacje te obejmują aktualną i precyzyjną mapę terenu proponowanego przez zainteresowane Państwo Członkowskie, nazwę terenu, lokalizację i wielkość, a także dane uzyskane poprzez zastosowanie kryteriów wymienionych w załączniku III do dyrektywy 92/43/EWG.
(5) Na podstawie projektu wykazu sporządzonego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych Państw Członkowskich, który to projekt określa także tereny, na których znajdują się priorytetowe typy siedlisk przyrodniczych lub priorytetowe gatunki, powinien zostać przyjęty wykaz terenów wybranych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty.
(6) Wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk naturalnych oraz gatunków ciągle ewoluuje, co jest wynikiem nadzoru prowadzonego zgodnie z art. 11 dyrektywy 92/43/EWG; w związku z powyższym ocena i wybór terenów na poziomie wspólnotowym zostały dokonane na podstawie najodpowiedniejszych dostępnych obecnie informacji.
(7) Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, "aby sporządzić projekt wykazu terenów o znaczeniu dla Wspólnoty, mogący prowadzić do stworzenia spójnej europejskiej sieci ekologicznej specjalnych obszarów ochrony, Komisja musi posiadać wyczerpujący wykaz terenów, które na poziomie krajowym mają odpowiednie znaczenie ekologiczne z punktu widzenia celu dyrektywy o ochronie siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory. (...) Ponadto tylko w taki sposób możliwa jest realizacja celu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy, zachowania lub odtworzenia tych typów siedlisk naturalnych oraz siedlisk gatunków we właściwym stanie ochrony w ich naturalnym zasięgu, który może przekraczać jedną lub więcej granic wewnętrznych Wspólnoty"(3).
(8) Na podstawie dostępnych informacji oraz po wspólnych ocenach dokonanych w ramach seminariów biogeograficznych, przygotowanych przez Europejskie Centrum Tematyczne ds. Ochrony Przyrody i Bioróżnorodności, a także dwustronnych spotkań z Państwami Członkowskimi, niektóre Państwa Członkowskie nie zaproponowały odpowiednich terenów, spełniających wymogi dyrektywy 92/43/EWG w zakresie niektórych typów siedlisk i gatunków. W związku z powyższym nie można uznać, że sieć jest kompletna w zakresie gatunków i typów siedlisk, które wykazano w załączniku 2 do niniejszej decyzji. Jednakże mając na uwadze opóźnienie w otrzymywaniu informacji i osiągnięciu porozumienia z Państwami Członkowskimi, Komisja uznaje za właściwe przyjęcie wstępnego wykazu terenów, który będzie musiał być poddawany przeglądowi zgodnie z postanowieniami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG w zakresie typów siedlisk i gatunków wykazanych w załączniku 2 do niniejszej decyzji, dla których wskazane Państwa Członkowskie nie zgłosiły terenów odpowiadających wymogom dyrektywy 92/43/EWG.
(9) Zważywszy na to, że wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk naturalnych określonych w załączniku I oraz gatunków określonych w załączniku II do tejże dyrektywy, które występują zarówno na morskich wodach terytorialnych, jak również na wodach morskich pod jurysdykcją krajową poza wodami terytorialnymi, pozostaje niepełna, nie można uznać, że sieć jest kompletna lub niekompletna w tym zakresie; odnośne gatunki i typy siedlisk wykazane są w załączniku 3 do niniejszej decyzji. W związku z powyższym Komisja bierze pod uwagę, że początkowy wykaz zostanie poddany przeglądowi, jeśli to konieczne, pod kątem różnych typów siedlisk oraz gatunków wykazanych w załączniku 3 do niniejszej decyzji, zgodnie z postanowieniami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(10) Załącznik 3 do niniejszej decyzji wykazuje także inne typy siedlisk określone w załączniku I oraz gatunków określonych w załączniku II do dyrektywy, które są przedmiotem analiz naukowych.
(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Siedlisk,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 7 grudnia 2004 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Stavros DIMAS |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, str. 7. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(2) Dz.U. L 107 z 24.4.1997, str. 1.
(3) Wyrok z dnia 11 września 2001 w sprawie C-71/99, "Komisja Europejska przeciw Republice Federalnej Niemiec", Zb. Orz. str. I-5811, pkt 27 i 28.
ZAŁĄCZNIKI
..................................................Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
