Rozporządzenie 442/2002 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2019/93 wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 442/2002

z dnia 18 marca 2002 r.

zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2019/93 wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36 i 37,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na podstawie art. 15 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2019/93⁽⁴⁾ Komisja musi przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie roczne dotyczące wprowadzenia środków, a na koniec trzeciego roku stosowania określonych uzgodnień dotyczących dostaw - sprawozdanie ogólne w sprawie sytuacji gospodarczej na wyspach Morza Egejskiego, obrazujące wpływ podjętych środków. Do sprawozdań mają być dołączone w razie potrzeby odpowiednie propozycje poprawek i zmian dotyczących środków, o których mowa w tym rozporządzeniu.

(2) Analiza wprowadzenia tych środków wskazuje na potrzebę odpowiednich dostosowań i zmian, z uwzględnieniem rezultatów i zebranych doświadczeń oraz ewolucji sytuacji ogólnej, w jakiej środki te były wprowadzone. W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2019/93.

(3) W szczególności okazało się, że określone uzgodnienia dotyczące dostaw są słabo dostosowane do sektora cukrowniczego i sektora przetworów mlecznych (jogurtów), zwłaszcza jeśli chodzi o przeniesienie korzyści na użytkownika końcowego, podczas gdy w sektorze owoców i warzyw uzgodnienia wygasły z końcem 1997 r. W związku z tym powinno się usunąć te produkty z uzgodnień dotyczących dostaw. Na tej podstawie należy dokonać przeglądu listy produktów wymienionych w określonych uzgodnieniach dotyczących dostaw, uwzględniając rzeczywiste potrzeby odnośnych wysp. Należy również ponownie określić grupy wysp na podstawie ich odległości od zwyczajowych portów załadunku w Grecji na lądzie stałym, biorąc pod uwagę dostawy na wyspy docelowe z wysp tranzytowych i z wysp, na których odbywa się załadunek.

(4) Korzyści ekonomiczne wynikające z określonych uzgodnień dotyczących dostaw nie mogą wywołać zmian w kierunkach handlu odnośnymi produktami. W związku z tym ponowne wysyłki lub ponowny wywóz tych produktów z odnośnych wysp powinny być zakazane. W przypadku przetwarzania taki zakaz nie powinien obowiązywać w stosunku do tradycyjnego wywozu przesyłek.

(5) Środki wsparcia produktów lokalnych przeznaczone na składowanie niektórych lokalnych serów w składach prywatnych, na programy przedsięwzięć w zakresie owoców, warzyw i kwiatów, oraz na leżakowanie win alkoholizowanych lokalnej produkcji okazały się słabo dostosowane do sytuacji panującej w tych sektorach na wyspach Morza Egejskiego, w szczególności z uwagi na krótkie okresy składowania serów i win alkoholizowanych i wynikający z tego nieznaczny wpływ pomocy oraz z uwagi na skomplikowane procedury i sposób organizacji proponowanej pomocy dla owoców, warzyw i kwiatów. Z tego względu pomoc ta nie powinna zostać odnowiona.

(6) Aby kontynuować wspieranie tradycyjnej hodowli bydła na tych wyspach, z jednej strony powinno się zagwarantować stabilność specjalnej premii za określoną liczbę sztuk bydła płci męskiej, jak również dodatku do specjalnej premii, a przyznawanie dodatku do premii za krowy mamki powinno być kontynuowane. Z drugiej strony zaś należałoby się odnieść do nowych ram regulacyjnych wspólnej organizacji rynku w tym sektorze od 1999 r.

(7) Jeżeli chodzi o kontynuację przyznawania pomocy dla uprawy winorośli służącej do produkcji win markowych produkowanych w określonych regionach na tradycyjnych obszarach produkcji, odniesienia do ustawodawstwa dotyczącego wspólnej organizacji rynku w tym sektorze od 1999 r. powinny zostać uaktualnione.

(8) Do celów kontynuacji przyznawania pomocy dla tradycyjnego pszczelarstwa i przyczyniania się do stałej poprawy jakości w tym sektorze należy wspierać działalność uznanych stowarzyszeń pszczelarzy, a dane dotyczące liczby uli uprawnionych do otrzymania takiej pomocy powinny zostać uaktualnione.

(9) Środki konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽¹⁾.

(10) Artykuł 13 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 przewidujący odstępstwa mające zastosowanie do środków strukturalnych został uchylony rozporządzeniem Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) zmieniającym i uchylającym niektóre rozporządzenia⁽²⁾. Struktury niektórych gospodarstw oraz przedsiębiorstw przetwórczych i handlowych na wyspach Morza Egejskiego cechują poważne braki, stoją one w obliczu określonych trudności. W związku z tym powinno się uwzględnić dla niektórych rodzajów inwestycji pewne odstępstwa od przepisów ograniczających przyznawanie niektórych rodzajów pomocy strukturalnej, przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1257/1999,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (EWG) nr 2019/93 wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuły 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"Artykuł 2

Niniejszym wprowadza się określone uzgodnienia dotyczące dostaw produktów rolnych wyszczególnione w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, które są podstawowymi produktami spożywanymi przez ludzi oraz służą jako środki do produkcji rolnej oraz przetwórstwa na mniejszych wyspach Morza Egejskiego.

Sporządza się prognozę bilansu dostaw określającą ilość produktów rolnych wymienionych w powyższym ustępie potrzebną każdego roku w celu spełnienia wymogów dostaw.

Artykuł 3

1. Zgodnie z określonymi uzgodnieniami dotyczącymi dostaw przyznaje się pomoc na dostawy produktów wymienionych w art. 2 na mniejsze wyspy Morza Egejskiego.

Wysokość pomocy ustala się dla grupy wysp, biorąc pod uwagę dodatkowe koszty sprzedaży produktów na tych wyspach, liczone ze zwyczajowych portów załadunku w Grecji na lądzie stałym oraz z portów na wyspach tranzytowych lub wyspach, na których odbywa się załadunek dla wysp docelowych.

90 % kwoty pomocy finansuje Wspólnota, a 10 % - Państwo Członkowskie.

2. Przy wdrażaniu określonych uzgodnień dotyczących dostaw w szczególności należy wziąć pod uwagę, co następuje:

a) określone potrzeby mniejszych wysp Morza Egejskiego i dokładne wymogi jakości;

b) tradycyjną wymianę handlową z portami w Grecji na lądzie stałym i między tymi wyspami;

c) aspekt ekonomiczny proponowanej pomocy;

d) potrzebę nieutrudniania, jeśli dotyczy, potencjalnego rozwoju produktów lokalnych.

3. Warunkiem korzystania z określonych uzgodnień dotyczących handlu jest rzeczywiste przeniesienie korzyści na końcowego użytkownika.

4. Produkty objęte określonymi uzgodnieniami dotyczącymi handlu nie mogą być ponownie wywożone do państw trzecich ani ponownie ekspediowane na pozostały obszar Wspólnoty.

5. Gdy produkty określone w ust. 1 są przetwarzane na mniejszych wyspach Morza Egejskiego, zakaz określony w ust. 4 nie ma zastosowania do tradycyjnego wywozu lub tradycyjnej wysyłki przetworzonych produktów na pozostały obszar Wspólnoty. W przypadku tradycyjnego wywozu nie przyznaje się refundacji.";

2) dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 3a

1. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego tytułu przyjmuje się zgodnie z procedurą wymienioną w art. 13a ust. 2. Obejmują one w szczególności:

a) pogrupowanie mniejszych wysp Morza Egejskiego na podstawie ich odległości od zwyczajowych portów załadunku w Grecji na lądzie stałym oraz w stosunku do portów na wyspach tranzytowych i na wyspach, na których odbywa się załadunek, z których zwykle dociera zaopatrzenie na wyspy docelowe;

b) ustalanie kwoty pomocy zgodnie z określonymi uzgodnieniami dotyczącymi dostaw;

c) przepisy zapewniające skuteczne monitorowanie oraz rzeczywiste przeniesienie korzyści na końcowego użytkownika;

d) wprowadzenie, jeśli to konieczne, systemu pozwoleń na dostawy.

2. Komisja opracowuje bilanse dostaw zgodnie z procedurą wymienioną w art. 13a ust. 2. Może dokonać zgodnie z tą samą procedurą przeglądu tych bilansów oraz listy produktów wymienionych w Załączniku, w świetle zmian w wymogach dotyczących mniejszych wysp Morza Egejskiego.";

3) skreśla się art. 4;

4) artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 6

1. Pomoc, o której mowa w niniejszym artykule, przyznawana jest na wspieranie działalności związanej z tradycyjną hodowlą zwierząt gospodarskich w sektorze wołowiny i cielęciny.

2. Pomoc dla tuczu bydła płci męskiej, równą dodatkowym 48,3 EUR za sztukę, przyznaje się producentom wołowiny i cielęciny, oprócz specjalnej premii określonej w art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999^(*).

Dodatek może być przyznany na zwierzę o minimalnej wadze ustalanej zgodnie z procedurą określoną w art. 13a ust. 2, w granicach do 12.000 sztuk bydła płci męskiej w ramach pułapów regionalnych ustanowionych w art. 4 ust. 1 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999. Proporcjonalne zmniejszenie, wymienione w art. 4 ust. 4 tego rozporządzenia, nie ma zastosowania w ramach tego limitu.

3. Dodatek do premii za prowadzenie hodowli krów mamek, określony w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, jest wypłacany producentom wołowiny i cielęciny co roku. Kwota tego dodatku wynosi 48,3 EUR za jedną krowę mamkę trzymaną przez producenta w dniu złożenia wniosku.

4. Szczegółowe zasady stosowania ust. 1, 2 i 3 przyjmuje się zgodnie z procedurą wymienioną w art. 13a ust. 2. Mogą one także uwzględniać zmiany limitów określonych w ust. 2.

______

^(*) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.";

5) skreśla się art. 7;

6) artykuł 8 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 8

1. Pomoc na hektar przyznawana jest na uprawę ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi, objętych kodami CN 0701 90 50 oraz 0701 90 90 oraz na uprawę sadzeniaków objętych kodami CN 0701 10 00, w granicach 2200 hektarów uprawianych i dostarczających zbiorów corocznie.

Kwota pomocy nie przekracza 603 EUR na hektar.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą wymienioną w art. 13a ust. 2.";

7) artykuł 9 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 9

1. Pomoc na hektar przyznawana jest na kontynuowanie uprawy winorośli służącej do produkcji win markowych produkowanych w określonych regionach na tradycyjnych obszarach produkcji.

Do otrzymania pomocy mogą być uprawnione następujące obszary:

a) obszary obsadzone odmianami winorośli należącymi do odmian zaklasyfikowanych przez Państwa Członkowskie jako odpowiednie do produkcji określonych win markowych, wymienionych w art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999^(*) produkowanych w określonych regionach na terytorium tych Państw Członkowskich, oraz

b) obszary, na których wydajność z hektara jest niższa niż wartość maksymalna ustalana przez dane Państwo Członkowskie, wyrażona w ilościach winogron, moszczu winogronowego lub wina, zgodnie z warunkami zawartymi w załączniku VI część I do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

2. Kwota pomocy wynosi 476 EUR na hektar rocznie. Pomoc przyznawana jest wyłącznie grupom lub organizacjom producentów wprowadzającym środki mające na celu poprawę jakości win produkowanych zgodnie z programem zatwierdzonym przez właściwe władze; program obejmuje w szczególności środki poprawiające warunki fermentacji, przechowywania i dystrybucji.

3. Rozdział II tytułu II rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 nie ma zastosowania do mniejszych wysp Morza Egejskiego.

4. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą wymienioną w art. 13a ust. 2.

______

^(*) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1622/2000 (Dz.U. L 194 z 31.7.2000, str. 1).";

8) skreśla się art. 10;

9) artykuł 11 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 11

1. Pomoc na hektar uprawy jest przyznawana na utrzymanie gajów oliwnych w tradycyjnych strefach uprawy oliwek, pod warunkiem że gaje są utrzymywane w dobrych warunkach produkcyjnych.

Kwota pomocy wynosi 145 EUR na hektar rocznie.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 13a ust. 2. W szczególności ustalają one warunki stosowania uzgodnień dotyczących pomocy określonych w ust. 1, warunki prawidłowego utrzymania gajów oliwnych i przepisy dotyczące kontroli.";

10) artykuł 12 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 12

1. Pomoc przyznaje się na produkcję miodu określonej jakości pochodzącego z mniejszych wysp Morza Egejskiego, zawierającego w dużej części miód tymiankowy.

Pomoc wypłaca się na podstawie ilości zarejestrowanych uli uczestniczących w produkcji, uznanym przez właściwe władze stowarzyszeniom pszczelarzy, które podejmują się wdrożenia corocznych programów przedsięwzięć ukierunkowanych na poprawę warunków produkcji miodu wysokiej jakości.

Kwota pomocy wynosi 12 EUR na ul rocznie.

2. Pomoc określoną w ust. 1 przyznaje się na do 100.000 uli rocznie.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą wymienioną w art. 13a ust. 2.";

11) artykuł 13 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 13

1. Nie naruszając przepisów art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) zmieniającego i uchylającego niektóre rozporządzenia^(*), łączna wartość pomocy, wyrażona w procentach wielkości inwestycji kwalifikujących się do otrzymania pomocy, może zostać zwiększona o maksymalnie 15 punktów procentowych dla inwestycji mających na celu w szczególności zwiększenie różnorodności, restrukturyzację lub rozwój w kierunku zrównoważonego rolnictwa w gospodarstwach rolnych na mniejszych wyspach Morza Egejskiego.

2. Nie naruszając przepisów art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, łączna wartość pomocy, wyrażona w procentach wielkości inwestycji kwalifikujących się do otrzymania pomocy, nie przekracza 65 % inwestycji w małych i średnich przedsiębiorstwach zaangażowanych w przetwórstwo i sprzedaż produktów rolnych składających się głównie z produktów lokalnych w sektorach, które mogą być określone w uzupełnieniu do programu, o którym mowa w art. 18 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące funduszy strukturalnych^(**).

3. Środki planowane zgodnie z niniejszym artykułem są opisane jako część programów operacyjnych, wymienionych w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999, obejmujących mniejsze wyspy Morza Egejskiego.

______

^(*) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.

(**) Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1.";

12) dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 13a

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Zarządzający ds. Zbóż ustanowiony na mocy art. 22 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92^(*) lub przez jeden z komitetów zarządzających ustanowionych rozporządzeniami w sprawie wspólnej organizacji rynków odnośnych produktów, zwany dalej »Komitetem«.

W przypadku produktów rolnych objętych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 827/68^(**) oraz produktów nieobjętych wspólną organizacją rynku Komisja jest wspomagana przez Komitet Zarządzający ds. Chmielu, ustanowiony na mocy art. 20 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1696/71^(***).

2. W przypadku gdy dokonuje się odniesienia do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres wymieniony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

______

^(*) Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21.

(**) Dz.U. L 151 z 30.6.1968, str. 16. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 195/96 (Dz.U. L 26 z 2.2.1996, str. 13).

(***) Dz.U. L 175 z 4.8.1971, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 191/2000 (Dz.U. L 23 z 28.1.2000, str. 4).";

13) artykuł 14 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 14

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, z wyjątkiem art. 13, stanowią interwencję mającą na celu stabilizację rynków rolnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999^(*).

______

^(*) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.";

14) dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 14a

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki dla zapewnienia podporządkowania się niniejszemu rozporządzeniu, w szczególności w odniesieniu do kontroli i kar administracyjnych oraz powiadamiają o nich Komisję.

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą wymienioną w art. 13a ust. 2.";

15) artykuł 15 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 15

1. Grecja przedstawi Komisji sprawozdanie roczne dotyczące wprowadzenia środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

2. Na koniec każdego pięcioletniego okresu stosowania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ogólne dotyczące wpływu środków podjętych na mocy rozporządzenia, z dołączonymi, gdzie właściwe, propozycjami dotyczącymi ewentualnych dostosowań, jakie mogą okazać się konieczne.

Pierwsze sprawozdanie zostanie przedstawione do końca 2005 r.";

16) Załącznik zastępuje się Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie 20. dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 lutego 2002 r.

	W imieniu Rady
	M. ARIAS CAŇETE
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Wniosek z dnia 7 listopada 2001 r. (dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym).

⁽²⁾ Opinia wydana dnia 5 lutego 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽³⁾ Opinia wydana dnia 16 stycznia 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽⁴⁾ Dz.U. L 184 z 27.7.1993, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1257/1999 (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80).

⁽⁵⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.

ZAŁĄCZNIK

"ZAŁĄCZNIK

Wykaz produktów objętych określonymi uzgodnieniami w tytule I, dotyczącymi dostaw dla mniejszych wysp Morza Egejskiego

Wyszczególnienie	Kod CN
Mąka z pszenicy	1101 i 1102
Pszenica durum	1001 10 00
Pszenica o jakości odpowiedniej do produkcji chleba	1001 90 99
Pasze
- zboża
- pszenica	1001
- żyto	1002
- jęczmień	1003
- owies zwyczajny	1004
- kukurydza	1005
- nasiona bawełny	1207 20 90
- lucerna pastewna	1214
- pozostałości i odpady przemysłu spożywczego	od 2302 do 2308
- przetwory z rodzajów stosowanych w karmie dla zwierząt	2309 90"

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2002.68.4
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 442/2002 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2019/93 wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych
• Data aktu: 18/02/2002
• Data ogłoszenia: 12/03/2002
• Data wejścia w życie: 01/04/2002, 01/05/2004