Sprawa C-99/24, Chmieka: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 10 lipca 2025 r. - G.M.K.-Z.B.M. v. S.O.

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 10 lipca 2025 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy w Koszalinie - Polska) - G.M.K.-Z.B.M./S.O.

(Sprawa C-99/24 ¹ , Chmieka ² )

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (UE) nr 1215/2012 - Artykuł 66 - Zakres stosowania ratione temporis - Postępowanie sądowe wszczęte przez powoda - Wydanie nakazu zapłaty - Sprzeciw pozwanego od tego nakazu mający na celu ponowne zbadanie danej sprawy - Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 - Artykuł 5 pkt 3 - Jurysdykcja w postępowaniu, którego przedmiotem jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego albo roszczenia wynikające z takiego czynu - Artykuł 6 pkt 1 - Wielość pozwanych - Artykuł 22 pkt 1 - Jurysdykcja wyłączna w sprawach, których przedmiotem są prawa rzeczowe na nieruchomościach oraz najem lub dzierżawa nieruchomości - Pozew o zapłatę odszkodowania za bezumowne zajmowanie nieruchomości położonej w państwie członkowskim - Pozwany mający miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim)

(C/2025/4723)

Język postępowania: polski

(Dz.U.UE C z dnia 8 września 2025 r.)

Sąd odsyłający

Sąd Rejonowy w Koszalinie

Strony w postępowaniu głównym

Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: G.M.K.-Z.B.M.

Druga strona postępowania: S.O.

Sentencja

1) Artykuł 66 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że:

do celów ustalenia możliwości stosowania ratione temporis tego rozporządzenia postępowanie sądowe należy uważać za wszczęte w rozumieniu tego przepisu w dniu, w którym powód wniósł pozew w sprawie, w której przedmiocie zapadło w konsekwencji orzeczenie, a nie w dniu, w którym pozwany wniósł następnie sprzeciw od tego orzeczenia mający na celu ponowne zbadanie tej sprawy.

2) Artykuł 5 pkt 3, art. 6 pkt 1 i art. 22 pkt 1 akapit pierwszy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (CE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że:

- postępowanie sądowe w sprawie o zapłatę odszkodowania za bezumowne zajmowanie nieruchomości po zakończeniu umowy najmu tej nieruchomości, położonej w państwie członkowskim innym niż państwo miejsca zamieszkania danego pozwanego, nie jest postępowaniem "w sprawach, których przedmiotem są prawa rzeczowe na nieruchomościach" i nie jest objęte zakresem pojęcia "najmu lub dzierżawy nieruchomości" w rozumieniu tego art. 22 pkt 1 akapit pierwszy;

- żądanie odszkodowania z tytułu bezumownego zajmowania nieruchomości należy uznać za objęte zakresem pojęcia "czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego" w rozumieniu tego art. 5 pkt 3, oraz

- ów art. 6 pkt 1 ma zastosowanie tylko wtedy, gdy w chwili wytoczenia powództwa, w ramach którego powód pozwał kilkoro pozwanych przed sąd państwa członkowskiego, istniała ta sama sytuacja faktyczna i prawna, skutkująca tym, że pożądane jest łączne rozpoznanie i rozstrzygnięcie wszystkich żądań skierowanych przeciwko tym pozwanym w celu uniknięcia wydania w oddzielnych postępowaniach w różnych państwach członkowskich sprzecznych ze sobą orzeczeń.

1 Dz.U. C, C/2024/3310.

2 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa. Nie odpowiada ona rzeczywistej nazwie ani rzeczywistemu nazwisku żadnej ze stron postępowania.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.4723
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-99/24, Chmieka: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 10 lipca 2025 r. - G.M.K.-Z.B.M. v. S.O.
• Data aktu: 10/07/2025
• Data ogłoszenia: 08/09/2025