Sprawa C-95/18 i C-96/18: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 19 września 2019 r. - Sociale Verzekeringsbank v. F. van den Berg, H.D. Giesen, C.E. Franzen.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 19 września 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden - Niderlandy) - Sociale Verzekeringsbank/F. van den Berg (C-95/18), H.D. Giesen (C-95/18), C.E. Franzen (C-96/18)

(Sprawa C-95/18 i C-96/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuł 13 - Właściwe ustawodawstwo - Osoba zamieszkała w państwie członkowskim objęta zakresem stosowania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 - Świadczenie związane z systemem ubezpieczenia emerytalnego lub z zasiłkami rodzinnymi - Państwo członkowskie miejsca zamieszkania i państwo członkowskie miejsca zatrudnienia - Odmowa)

Język postępowania: niderlandzki

(2019/C 399/11)

(Dz.U.UE C z dnia 25 listopada 2019 r.)

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederlanden

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Sociale Verzekeringsbank

Strona pozwana: F. van den Berg (C-95/18), H.D. Giesen (C-95/18), C.E. Franzen (C-96/18)

Sentencja

1) Artykuły 45 i 48 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego, na mocy którego pracownik migrujący zamieszkujący na terytorium tego państwa członkowskiego - podlegający ustawodawstwu z zakresu zabezpieczenia społecznego państwa członkowskiego miejsca zatrudnienia na podstawie art. 13 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w brzmieniu zmienionym i zaktualizowanym rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1992/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. - nie jest ubezpieczony w ramach ubezpieczeń społecznych tego państwa miejsca zamieszkania, nawet jeżeli ustawodawstwo państwa członkowskiego miejsca zatrudnienia nie przyznaje temu pracownikowi żadnego prawa do emerytury lub zasiłku rodzinnego.

2) Artykuł 13 rozporządzenia nr 1408/71, w brzmieniu zmienionym i zaktualizowanym rozporządzeniem nr 118/97, zmienionego rozporządzeniem nr 1992/2006, należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uzależnieniu przez państwo członkowskie - na którego terytorium zamieszkuje pracownik migrujący i które nie jest właściwe na podstawie tego przepisu - przyznania prawa do emerytury temu pracownikowi migrującemu od obowiązku ubezpieczenia, wymagającego zapłaty obowiązkowych składek.

1 Dz.U. C 161 z 7.5.2018.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2019.399.10/2
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-95/18 i C-96/18: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 19 września 2019 r. - Sociale Verzekeringsbank v. F. van den Berg, H.D. Giesen, C.E. Franzen.
• Data aktu: 19/09/2019
• Data ogłoszenia: 25/11/2019