Sprawa C-425/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 19 marca 2019 r. w sprawach połączonych T-98/16, T-196/16 i T-198/16, Włochy i in./Komisja, wniesione w dniu 29 maja 2019 r. przez Komisję Europejską.

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 19 marca 2019 r. w sprawach połączonych T-98/16, T-196/16 i T-198/16, Włochy i in./Komisja, wniesione w dniu 29 maja 2019 r. przez Komisję Europejską

(Sprawa C-425/19 P)

(2019/C 238/17)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 15 lipca 2019 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Stancanelli, L. Flynn, A. Bouchagiar, D. Recchia, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Republika Włoska, Banca Popolare di Bari Società Cooperativa per Azioni, Fondo interbancario di tutela dei depositi, Banca d'Italia

Żądania wnoszącego odwołanie

- Uchylenie wyroku Sądu (trzecia izba) z dnia 19 marca 2019, w sprawach połączonych T-98/16, Republika Włoska/Komisja Europejska,

T-196/16, Banca Popolare di Bari S.C.p.A./Komisja Europejska

T-198/16, Fondo interbancario di tutela dei depositi/Komisja Europejska

- Oddalenie skarg w pierwszej instancji w zakresie, w jakim kwestionują one, że sporna decyzja wykazuje spełnienie przesłanek przypisania państwu rozpatrywanych środków i ich finansowania przy użyciu zasobów państwowych;

- Odesłanie sprawy do Sądu celem rozpatrzenia pozostałych zarzutów skargi w pierwszej instancji;

- rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w pierwszej instancji oraz postępowania odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Zaskarżonym wyrokiem Sąd stwierdził nieważność spornej decyzji z powodu tego, że "Komisja nie udowodniła w sposób wymagany prawem zaangażowania włoskich władz publicznych w przyjęcie spornego środka ani tym samym możliwości przypisania tego środka państwu w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE" i "Komisja nie wykazała w wystarczający sposób w zaskarżonej decyzji, że omawiane zasoby były kontrolowane przez włoskie władze publiczne, a zatem że pozostawały w dyspozycji tych ostatnich".

Komisja uważa, że zaskarżony wyrok jest oparty na błędnych rozważaniach prawnych i wypaczeniu okoliczności faktycznych, które podważają w sposób nieodwracalny ważność przyjętych w nim wniosków i jego sentencji. Komisja podnosi dwa zarzuty odwołania:

- w pierwszej kolejności Komisja uważa, że Sąd naruszył art. 107 ust. 1 TFUE z dwóch powodów:

Sąd dopuścił się błędu w zakresie ciężaru dowodu, który spoczywa na Komisji w celu wykazania występowania zasobów państwowych i przesłanek możliwości przypisania zachowania, wymagając, by Komisja pozytywnie wykazała istnienie we wszystkich fazach postępowania, które doprowadziły do przyjęcia rozpatrywanych środków, dominującego wpływu władz publicznych na podmiot, który udziela pomocy, tylko z tego powodu, że ten ostatni jest podmiotem prywatnym;

Sąd dopuścił się błędu w zakresie ciężaru dowodu, który spoczywa na Komisji w celu wykazania występowania zasobów państwowych i przesłanek możliwości przypisania zachowania, dokonując analizy i oceny poszlak przedstawionych przez Komisję w zaskarżonej decyzji w sposób fragmentaryczny, nie biorąc pod uwagę ich całości oraz szerszego kontekstu, którym są objęte.

- w drugiej kolejności zdaniem Komisji ustalenia Sądu są ponadto dotknięte poważnymi nieścisłościami merytorycznymi dotyczącymi okoliczności faktycznych i interpretacji właściwego prawa włoskiego, wynikającymi w sposób oczywisty z akt sprawy.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2019.238.13
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-425/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 19 marca 2019 r. w sprawach połączonych T-98/16, T-196/16 i T-198/16, Włochy i in./Komisja, wniesione w dniu 29 maja 2019 r. przez Komisję Europejską.
• Data aktu: 15/07/2019
• Data ogłoszenia: 15/07/2019