Język postępowania: niemiecki(2019/C 182/03)
(Dz.U.UE C z dnia 27 maja 2019 r.)
Sąd odsyłający
Bundesarbeitsgericht
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: WN
Strona przeciwna: Land Niedersachsen
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 45 ust. 2 TFUE i art. 7 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii 1 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie stosowaniu uregulowania takiego jak to zawarte w § 16 ust. 2 Tarifvertrag für den öffentlichen Dienst der Länder (układu zbiorowego pracy mającego zastosowanie do służby publicznej krajów związkowych, TV-L), zgodnie z którym - przy okazji towarzyszącego ponownemu zatrudnieniu zaszeregowania do szczebla wynikającego z układu zbiorowego systemu wynagrodzeń - uprzywilejowane jest relewantne doświadczenie zawodowe zdobyte u dotychczasowego pracodawcy, i to w ten sposób, iż uwzględnianie owego doświadczenia zawodowego następuje zgodnie z § 16 ust. 2 zdanie drugie 2 TV-L bez ograniczenia, podczas gdy relewantne doświadczenie zawodowe uzyskane u innego pracodawcy jest uznawane tylko w wymiarze maksymalnie trzech lat, jeżeli owo uprzywilejowanie jest nakazane prawem Unii w § 4 pkt 4 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego 18 marca 1999 r. i stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC)?
