Język postępowania: portugalski(2019/C 112/34)
(Dz.U.UE C z dnia 25 marca 2019 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Costa de Oliveira i L. Nicolae, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Portugalska
Żądania strony skarżącej
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z art. 13 ust. 3 załącznika IV część B dyrektywy o usłudze powszechnej, każdy mechanizm podziału kosztów netto zobowiązań z zakresu usługi powszechnej pomiędzy operatorów sieci i usług łączności elektronicznej musi przestrzegać zasady przejrzystości, najmniejszego naruszania [zakłócania] rynku, niedyskryminacji i proporcjonalności.
Ustawa portugalska nr 35/2012 ustanawia fundusz kompensacyjny usługi powszechnej łączności elektronicznej przeznaczony na finansowanie kosztów netto wynikających z wykonywania zobowiązań usługi powszechnej i na zagwarantowanie podziału tych kosztów pomiędzy przedsiębiorstwami zobowiązanymi do wnoszenia opłat.
Zgodnie z art. 6 tej ustawy fundusz kompensacyjny przeznaczony jest na finansowanie określonych kosztów netto usługi powszechnej w dziedzinie konkursów, o których mowa w art. 99 ust. 3 Lei n.o 5/2004, de 10 de fevereiro (ustawy nr 5/ 2004 z dnia 10 lutego), uznanych za nadmierne przez ICP-ANACOM. Ponadto przeznaczony jest na finansowanie kosztów netto usługi powszechnej poniesionych na początku świadczenia usługi powszechnej przez operatora lub operatorów, którzy zostali wyznaczeni na podstawie wspomnianego przepisu, poprzez ustanowienie nadzwyczajnej opłaty nałożonej na przedsiębiorstwa zobowiązane do jej ponoszenia, za każdy z lat 2013, 2014 i 2015.
Komisja uważa, że poprzez nałożenie opłaty nadzwyczajnej przeznaczonej na pokrycie kosztów usługi powszechnej poniesionych w okresie poprzedzającym przyjęcie ustawy nr 35/2012, Republika Portugalska naruszyła zasady przejrzystości, najmniejszego zakłócenia konkurencji, niedyskryminacji i proporcjonalności, których przestrzeganie wymagane jest przez art. 13 ust. 3 i załącznik IV część B dyrektywy o usłudze powszechnej.
