Sprawa C-303/14: Komisja Europejska v. Rzeczpospolita Polska.

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 25 czerwca 2015 r. - Komisja Europejska/Rzeczpospolita Polska

(Sprawa C-303/14) ¹

[Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Rozporządzenie (WE) nr 842/2006 - Szkolenia i certyfikacja - Obowiązek powiadomienia - Sankcje - Rozporządzenia (WE) nr 303/2008, (WE) nr 304/2008, (WE) nr 305/2008, (WE) nr 306/2008, (WE) nr 307/2008 i (WE) nr 308/2008]

Język postępowania: polski

(2015/C 279/19)

(Dz.U.UE C z dnia 24 sierpnia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Mifsud-Bonnici, K. Herrmann, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska (przedstawiciel: B. Majczyna, pełnomocnik)

Sentencja

1) W wyniku niepodania Komisji Europejskiej wymaganych informacji w zakresie jednostek certyfikujących personel i przedsiębiorstwa, a także nazw certyfikatów wydawanych personelowi i przedsiębiorstwom, zaangażowanym w działania związane z niektórymi fluorowanymi gazami cieplarnianymi oraz informacji o przepisach krajowych dotyczących sankcji za naruszenie przepisów rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 5 ust. 2 i art. 13 ust. 2 tego rozporządzenia, art. 12 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 303/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego na mocy rozporządzenia nr 842/2006 minimalne wymagania i warunki dotyczące wzajemnego uznawania certyfikacji przedsiębiorstw i personelu w odniesieniu do stacjonarnych urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła zawierających fluorowane gazy cieplarniane, art. 12 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 304/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego na mocy rozporządzenia nr 842/2006 minimalne wymagania i warunki dotyczące wzajemnego uznawania certyfikacji przedsiębiorstw i personelu w odniesieniu do stacjonarnych systemów ochrony przeciwpożarowej i gaśnic zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane, art. 7 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 305/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego na mocy rozporządzenia nr 842/2006 minimalne wymagania i warunki dotyczące wzajemnego uznawania certyfikacji personelu dokonującego odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych z rozdzielnic wysokiego napięcia, art. 6 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 306/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego na mocy rozporządzenia nr 842/2006 minimalne wymagania i warunki wzajemnego uznawania certyfikacji personelu dokonującego odzysku rozpuszczalników na bazie fluorowanych gazów cieplarnianych z urządzeń, art. 4 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 307/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego na mocy rozporządzenia nr 842/2006 minimalne wymagania w zakresie programów szkoleniowych oraz warunki wzajemnego uznawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu dla personelu w odniesieniu do wykorzystywanych w niektórych pojazdach silnikowych systemów klimatyzacyjnych zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane, a także art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 308/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. określającego zgodnie z rozporządzeniem nr 842/2006 formę powiadamiania o programach szkoleń i certyfikacji państw członkowskich.

2) Rzeczpospolita Polska zostaje obciążona kosztami postępowania.

1 Dz.U. C 409 z 17.11.2014.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2015.279.16
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-303/14: Komisja Europejska v. Rzeczpospolita Polska.
• Data aktu: 25/06/2015
• Data ogłoszenia: 24/08/2015