Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2009 r. - Niki Luftfahrt przeciwko Komisji(Sprawa T-511/09)
(2010/C 80/48)
(Dz.U.UE C z dnia 27 marca 2010 r.)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Niki Luftfahrt GmbH (Wiedeń, Austria) (Przedstawiciel: H. Asenbauer, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej:
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji Komisji Europejskiej z dnia 28 sierpnia 2009 r. w sprawie pomocy państwa C 6/2009 (ex N 663/2008) - Austria Austrian Airlines - Plan restrukturyzacji, zgodnie z art. 264 ust. 1 TFUE (poprzednio art. 231 ust. 1 WE), oraz
– nakazanie Komisji Europejskiej zwrotu kosztów, jakie strona skarżąca będzie musiała ponieść w trakcie postępowania, zgodnie z art. 87 § 2 regulaminu postępowania Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca kwestionuje wydaną przez Komisję decyzję COM (2009) 6686 wersja ostateczna z dnia 28 sierpnia 2009 r. w przedmiocie pomocy państwa udzielonej w ramach sprzedaży udziałów państwa austriackiego w przedsiębiorstwie holdingowym Austrian Airlines na rzecz Deutsche Lufthansa AG (C 6/2009 [ex N 663/2008]). W decyzji tej Komisja stanęła na stanowisku, że udzielona przez Republikę Austrii na rzecz Austrian Airlines pomoc na restrukturyzację, z zastrzeżeniem pewnych warunków, jest zgodna ze wspólnym rynkiem, jeśli zgłoszony plan restrukturyzacyjny będzie w pełnym zakresie realizowany.
Na poparcie swej skargi o stwierdzenie nieważności skarżąca, będąca prywatnym przewoźnikiem lotniczym, który wniósł do Komisji skargę w przedmiocie spornej pomocy na restrukturyzację, podnosi w pierwszej kolejności, że Komisja naruszyła art. 87 ust. 1 i 3 lit. c) WE, art. 88 ust. 2 WE oraz wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. U. 2004, C 244, s. 2). W związku z tym skarżąca podnosi w szczególności, iż Komisja nie uwzględniła, że
– beneficjentem spornej pomocy nie jest Austrian Airlines, lecz Lufthansa, która nie jest przedsiębiorstwem zagrożonym, a co za tym idzie, nie kwalifikuje się ona do objęcia pomocą,
– ani Austrian Airlines, ani Lufthansa nie wniosły w restrukturyzację żadnego racjonalnego wkładu własnego,
– zgłoszone środki restrukturyzacyjne nie są zgodne z ww. wytycznymi, oraz
– zaproponowane przez Republikę Austrii środki wyrównawcze nie są wystarczające, aby zminimalizować tak dalece jak to możliwe negatywny wpływ pomocy na warunki wymiany handlowej.
Skarżąca podnosi następnie, że sporna pomoc jest nierozerwalnie związana z warunkami, które naruszają wynikającą z prawa wspólnotowego zasadę swobody przedsiębiorczości, a zatem - art. 43 WE.
Skarżąca podnosi także naruszenie art. 253 WE ze względu na to, że Komisja nie uzasadniła wystarczająco zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim:
– nie podniosła ona tej kwestii i nie zbadała sytuacji na rynkach właściwych, a w szczególności - pozycji, jaką zajmuje na nich przedsiębiorstwo będące beneficjentem pomocy i jego konkurenci, oraz
– nie uwzględniła ona tego, że Austrian Airlines otrzymywała wielokrotnie w przeszłości pomoc niezgodną z prawem wspólnotowym.
Wreszcie skarżąca podnosi, że Komisja przekroczyła przysługujący jej zakres swobodnego uznania.
