Pomoc państwa C 25/08 (ex NN 23/08) - Reforma systemu finansowania świadczeń emerytalnych urzędników państwowych zatrudnionych we France TélécomZaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2008/C 213/06)
(Dz.U.UE C z dnia 21 sierpnia 2008 r.)
Pismem z dnia 20 maja 2008 r. zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja poinformowała Francję o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wspomnianego środka.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
Commission européenne
Direction générale de la concurrence
Greffe aides ďÉtat
SPA 3 6/5
B-1049 Bruxelles
Faks: (32-2) 296 12 42
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom francuskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
1. OPIS ŚRODKA
O wspomnianym środku pomocy Komisja dowiedziała się ze skargi złożonej dnia 4 października 2002 r. przez jednego z operatorów sieci telefonicznej.
France Télécom, początkowo część francuskiego Ministerstwa Poczty i Telekomunikacji, w 1991 r. uzyskała status przedsiębiorstwa publicznego posiadającego osobowość prawną i przejęła personel składający się z urzędników państwowych. Ustawą z dnia 2 lipca 1990 r. wprowadzony został w życie specjalny system finansowania świadczeń emerytalnych tych urzędników - wypłata świadczeń pozostała w gestii Skarbu Państwa, jednak przedsiębiorstwo France Télécom przekazywało mu co roku składki odprowadzane przez czynnych zawodowo urzędników oraz dodatkową kwotę, odpowiadającą składce pracodawcy, zapewniając tym samym pełne pokrycie kosztów świadczeń emerytalnych wypłacanych z budżetu państwa emerytowanym pracownikom France Télécom. Ustawa z dnia 2 lipca 1990 r. wprowadziła także możliwość zatrudniania przez France Télécom, pod pewnymi warunkami, pracowników podlegających przepisom prawa powszechnego.
Na mocy ustawy z dnia 26 lipca 1996 r. France Télécom została przekształcona w spółkę akcyjną. Zaprzestała wówczas rekrutacji pracowników o statusie urzędników państwowych, a wszyscy jej nowi pracownicy podlegali prawu powszechnemu. Na mocy tej ustawy zmieniono także system finansowania świadczeń emerytalnych urzędników France Télécom - przedsiębiorstwo zobowiązane było już jedynie do wpłacania składki o skutku zwalniającym, co pozwala na dostosowanie poziomu składek na zabezpieczenia społeczne zależnych od wysokości wynagrodzenia we France Télécom do poziomu takich składek w innych przedsiębiorstwach sektora telekomunikacji, w odniesieniu do tych rodzajów ryzyka, które są wspólne dla pracowników podlegających prawu powszechnemu i urzędników państwowych. Przepis ten oznacza zwłaszcza, że France Télécom nie płaci składek na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia ani na wypadek niewypłacenia wynagrodzenia w przypadku postępowania naprawczego lub likwidacyjnego. W zamian France Télécom była zobowiązana również do zapłaty wyrównania w wysokości 5,7 mld EUR.
Według skarżącego wymieniony środek stanowi pomoc państwa z dwóch powodów - zwolnił on France Télécom z wynikającego z ustawy z dnia 2 lipca 1990 r. obowiązku pokrywania rocznego kosztu świadczeń emerytalnych przysługujących jej urzędnikom. France Télécom zwolniona także została z zapłaty składek na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia. Skarżący uważa ponadto, że pomoc ta jest niezgodna ze wspólnym rynkiem - France Télécom odnosiła korzyści wynikające ze statusu byłego monopolisty, a zwłaszcza miała dostęp do sieci infrastruktury telekomunikacyjnej, powinna zatem ponosić związane z tym faktem negatywne konsekwencje, jak np. koszt świadczeń emerytalnych swoich urzędników.
Według władz francuskich reforma ta była konieczna w celu przygotowania przedsiębiorstwa France Télécom do przewidywanego pełnego otwarcia rynku telekomunikacji i jego prywatyzacji. System finansowania świadczeń emerytalnych urzędników, wprowadzony ustawą z dnia 2 lipca 1990 r., stanowił ogromne obciążenie dla przedsiębiorstwa, które z czasem nie było w stanie pokrywać już jego kosztów ze względu na malejącą liczbę czynnych zawodowo i odprowadzających składki urzędników France Télécom. Reforma miała więc jedynie zaradzić tej niekorzystnej sytuacji przedsiębiorstwa względem jego konkurentów. Według władz francuskich środek ten nie stanowi pomocy państwa, ponieważ nie powoduje przyznania żadnej korzyści France Télécom.
2. OCENA ŚRODKA
Wydaje się, że wymieniony środek przynosi korzyść selektywną przedsiębiorstwu France Télécom, ponieważ zwalnia je z nałożonych na mocy ustawy z dnia 2 lipca 1990 r. obowiązków w zakresie finansowania świadczeń emerytalnych urzędników. Ze względu na brak bardziej adekwatnego punktu odniesienia system ten należy uznać za normalne obciążenie dla przedsiębiorstwa. Wymieniona korzyść selektywna jest finansowana z zasobów państwa, ponieważ państwo przejmuje część kosztów świadczeń emerytalnych urzędników France Télécom, które powinny być finansowane przez to przedsiębiorstwo. Może ona wpłynąć na konkurencję i wymianę handlową między państwami członkowskimi i z tego względu może stanowić pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu WE.
Przyjmując, że wymieniony środek stanowi pomoc państwa, Komisja ma wątpliwości co do jego zgodności ze wspólnym rynkiem.
W swojej decyzji dotyczącej reformy sposobu finansowania świadczeń emerytalnych urzędników państwowych zatrudnionych w przedsiębiorstwie La Poste ("decyzja La Poste")(1), która dotyczy środka bardzo podobnego do środka badanego w bieżącej sprawie, Komisja stwierdziła, że środek jest zgodny ze wspólnym rynkiem zwłaszcza ze względu na fakt, że zapewnia prawdziwie równe zasady (level playing field) między La Poste a jej konkurentami. Stało się tak głównie dlatego, że składka o skutku zwalniającym, uiszczona przez przedsiębiorstwo La Poste po reformie systemu wynagradzania urzędników, obejmowała wszystkie rodzaje składek na zabezpieczenia społeczne odprowadzanych przez przedsiębiorstwa podlegające prawu powszechnemu, działające w sektorze usług pocztowych, w tym w odniesieniu do rodzajów ryzyka, które nie są wspólne dla urzędników i pracowników podlegających prawu powszechnemu, takie jak składki na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia. Tymczasem składka odprowadzana przez France Télécom obejmuje na razie jedynie koszty wspólne dla obu tych kategorii pracowników.
Komisja nie posiada wystarczających informacji, aby ocenić konieczność przeprowadzenia reformy i jej wpływ na konkurencję.
Wreszcie Komisja zauważa, że France Télécom nie zwróciła dotąd całej kwoty pomocy, do czego została zobowiązana na mocy decyzji Komisji dotyczącej preferencyjnego stosowania wobec France Télécom podatku przemysłowego(2). Stosując się do przyjętego orzecznictwa w sprawie Deggendorf(3), Komisja musi brać pod uwagę również efekt kumulacji związany z wpływem, jaki może mieć poprzednia pomoc niezgodna z prawem, która nie została jeszcze zwrócona, na zgodność ze wspólnym rynkiem wszelkiej innej pomocy przyznawanej temu samemu beneficjentowi. Na obecnym etapie postępowania Komisja nie dysponuje wystarczającymi informacjami, aby ocenić wpływ takiej kumulacji na omawiany środek.
W związku z powyższym na obecnym etapie postępowania Komisja ma wątpliwości, czy zgłoszony środek jest zgodny ze wspólnym rynkiem na mocy art. 87 ust. 3 lit. d) Traktatu WE.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc bezprawnie przyznana beneficjentowi może podlegać zwrotowi.
______
(1) Decyzja z dnia 10 października 2007 r. w sprawie C 43/06, (Dz.U. L 63 z 7.3.2008, str. 16).
(2) Decyzja z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie C 13 b/03, (Dz.U. L 269 z 14.10.2005, str. 30).
(3) Orzeczenie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 13 września 1995 r., TWD przeciwko Komisji, T-244/93 oraz T-486/93, Zb. Orz., II-2265; Trybunał Sprawiedliwości, TWD przeciwko Komisji, C-355/95, Zb. Orz. I-2549.
TEKST PISMA
..................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
grafika
