Skarga wniesiona w dniu 5 grudnia 2005 r. - Danjaq przeciwko OHIM(Sprawa T-435/05)
(2006/C 60/79)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Danjaq LLC (Santa Monica, USA) [Przedstawiciele: L. Berg, S. Skrein, Solicitors i G. Hobbs, G. Hollingworth, barristers]
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Mission Productions GmbH (Monachium, Niemcy)
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Izby Odwoławczej w sprawie nr R 1118/2004-1;
– uwzględnienie sprzeciwu wobec rejestracji wspólnotowego znaku towarowego objętego zgłoszeniem nr 2 256 378 lub ewentualnie przekazanie sprzeciwu Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego do ponownego rozpoznania zgodnie z wytycznymi zawartymi w wyroku Sądu.
– obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Mission Productions GmbH
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy "Dr. No" dla towarów zaliczanych do klas 9, 12, 18, 25 i 32 - zgłoszenie nr 2 256 378
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Skarżąca
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Wcześniejszy powszechnie znany znak towarowy, wcześniejszy niezarejestrowany znak towarowy i wcześniejsze oznaczenie używane w działalności handlowej "Dr. No" i "Dr. NO" dla filmów, DVD, komiksów, nagrań muzycznych, książek, plakatów i zabawek przedstawiających bohaterów akcji
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Odrzucenie sprzeciwu w całości
Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 8 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Rady nr 40/94 z uwagi na to, że Izba Odwoławcza niewłaściwie zinterpretowała art. 6 bis konwencji paryskiej uznając, że skarżąca powinna wykazać fakt używania znaków na terenie Wspólnoty.
Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia Rady nr 40/94 jako że istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd co do spornych znaków, ponieważ znaki te i niektóre spośród objętych nimi towarów są identyczne.
Naruszenie art. 8 ust. 4 i art. 73 rozporządzenia Rady nr 40/94 oraz zasad 50 ust. 2 i 52 ust. 1 zawartych w rozporządzeniu Komisji nr 2868/95 z uwagi na to, że Izba Odwoławcza nie rozpoznała sprzeciwu w świetle art. 8 ust. 4 rozporządzenia Rady nr 40/94 a powinna była wziąć pod uwagę fakt, iż stronie skarżącej przysługiwały liczne prawa wcześniejsze i że używała ona znaków, na które powołała się w sprzeciwie, w działalności handlowej.
