Skarga wniesiona w dniu 29 grudnia 2005 r. - Componenta przeciwko Komisji(Sprawa T-455/05)
(2006/C 48/80)
Język postępowania: fiński
(Dz.U.UE C z dnia 25 lutego 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Componenta Oyj (Helsinki, Finlandia) [Przedstawiciel: adwokat M. Savola]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2005)3871 wersja ostateczna z dnia 20 października 2005 r. w sprawie pomocy państwa przyznanej przez Republikę Finlandii spółce Componenta w charakterze pomocy inwestycyjnej;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania wraz z odsetkami.
Zarzuty i główne argumenty
Skarga dotyczy decyzji Komisji C(2005)3871 wersja ostateczna z dnia 20 października 2005 r. uznającej pomoc państwa przyznaną przez Republikę Finlandii spółce Componenta za niezgodną z art. 87 WE (pomoc nr C 37/2004, sygn. NN 51/ 2004).
Zdaniem Komisji pomoc państwa została udzielona w ramach dwuczęściowego uregulowania, na podstawie którego z jednej strony Componenta sprzedała swój udział (50 %) w kapitale spółki inwestycyjnej działającej na rynku nieruchomości Karkkilan Keskustakiinteistöt Oy miastu Karkkila, które już wcześniej posiadało 50 % kapitału tej spółki, a z drugiej strony wspomniana spółka inwestycyjna spłaciła spółce Componenta pożyczkę wspólnika, której ta jej udzieliła. W tym samym czasie miasto Karkkila udzieliło spółce nowej pożyczki uzupełniającej w tej samej kwocie.
Zdaniem Komisji pomoc państwa wynika z ceny sprzedaży oraz spłaty pożyczki udzielonej przez wspólnika.
Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi między innymi następujące zarzuty:
Decyzja Komisji jest w całości błędna oraz niezgodna z prawem, nie tylko w odniesieniu do uzasadnienia, lecz także w odniesieniu do ww. kwot. Skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła istotne wymogi proceduralne oraz popełniła oczywisty błąd w ocenie dowodów przedstawionych w formalnej procedurze dochodzenia. Zdaniem skarżącej decyzja Komisji narusza również postanowienia art. 87 WE w sprawie pomocy państwa. Skarżąca dodaje, że decyzja ta wywołuje nieproporcjonalne skutki, a zatem narusza zasadę proporcjonalności wyrażoną w art. 5 ust. 3 WE.
Skarżąca twierdzi, że Komisja przyjęła błędne założenie przy wycenie sprzedanych udziałów w spółce inwestycyjnej działającej na rynku nieruchomości. Skarżąca uważa, że wbrew twierdzeniom Komisji wartość przedmiotu sprzedaży została ustalona zgodnie z wymogami rynku w chwili sprzedaży.
W odniesieniu do uregulowania w sprawie pożyczki wspólnika skarżąca podnosi, że uregulowanie to nie przyniosło jej żadnych korzyści gospodarczych. Wobec tego Komisja dokonała błędnej oceny charakteru i znaczenia tego uregulowania. Ponadto przedstawione w decyzji uzasadnienie Komisji dotyczące uregulowania w sprawie pożyczki wspólnika jest niejasne i niewystarczające.
Skarżąca podnosi wreszcie, że decyzja Komisji narusza jej dotychczasową praktykę w innych sprawach z zakresu pomocy państwa oraz jest niezgodna z zasadami zawartymi w komunikacie Komisji do Państw Członkowskich w sprawie stosowania art. 92 i art. 93 Traktatu EWG oraz art. 5 dyrektywy Komisji 80/723/EWG do przedsiębiorstw publicznych w przemyśle przetwórczym(1).
W odniesieniu do zawartego w umowie sprzedaży nakładu inwestycyjnego skarżąca podnosi, że Komisja nieprawidłowo oszacowała wspomniany nakład i jego znaczenie.
______
(1) Dz.U. C 307 z 13.11.1993, str. 3.
