Skarga wniesiona w dniu 16 listopada 2006 r. - Salvador Roldán przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa F-129/06)
(2006/C 326/172)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 30 grudnia 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Salvador Roldán (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: F. Tuyschaever i H. Burez, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie decyzji organu powołującego z dnia 18 sierpnia 2006 r. oddalającej zażalenie skarżącej (R/320/06);
– zobowiązanie Komisji do zapłaty kwoty odpowiadającej dodatkowi zagranicznemu za rozłąkę, do którego skarżąca jest uprawniona od dnia 1 kwietnia 2006 r., podwyższonej o odsetki za zwłokę w wysokości 7 %, naliczanych od dnia, w którym poszczególne płatności stały się wymagalne;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1) Skarżąca kwestionuje rozstrzygnięcie Komisji w zakresie, w jakim stwierdziła ona, iż skarżąca nie spełnia wymogów przyznania dodatku zagranicznego za rozłąkę określonych w art. 4 ust. 1 lit. a) tiret drugie załącznika VII do regulaminu pracowniczego. Skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o błędne stwierdzenie, iż w odnośnym okresie skarżąca miała zwykłe miejsce zamieszkania na terytorium Belgii. W szczególności skarżąca uważa, iż okoliczność, że pracowała w międzynarodowej kancelarii prawniczej, mającej siedzibę w Belgii nie oznacza, że jest trwale związana z tym państwem członkowskim.
2) Skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja powinna zostać uchylona, ponieważ narusza zasadę niedyskryminacji. Po pierwsze skarżąca podnosi zarzut niezgodności z prawem dotyczący art. 4 ust. 1 lit. a) tiret drugie załącznika VII do regulaminu pracowniczego. Skarżąca argumentuje, że przepis ten niesłusznie dokonuje rozróżnienia pomiędzy urzędnikami, którzy w tym samym państwie członkowskim, w którym zostali zatrudnieni przez instytucje europejskie, wykonywali wcześniej pracę dla innego państwa lub dla organizacji międzynarodowej a urzędnikami, którzy jak skarżąca, nie byli trwale związani z państwem członkowskim, w którym pracowali zanim zostali zatrudnieni przez instytucje. Po drugie skarżąca podnosi, że Komisja zastosowała powoływany przepis w dyskryminujący sposób, nie uwzględniając okoliczności osobistych dotyczących skarżącej i świadczących o tym, iż skarżąca nie zamierzała związać się na trwałe z Belgią.
