Skarga wniesiona w dniu 31 sierpnia 2006 r. - Simon przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości i Komisji(Sprawa F-100/06)
(2006/C 294/129)
Język postępowania: węgierski
(Dz.U.UE C z dnia 2 grudnia 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Balázs Simon (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: György Magyar, avocat)
Strona pozwana: Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie: i) decyzji organu powołującego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2006 r.; ii) decyzji organu powołującego Komisji z dnia 3 marca 2006 r.; iii) decyzji organu powołującego Komisji z dnia 30 maja 2006 r.; iv) decyzji organu powołującego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 czerwca 2006 r., w zakresie, w jakim decyzje te pozbawiają skarżącego uprawnień związanych z jego powołaniem na urzędnika na okres próbny w dniu 16 lipca 2004 r., takich jak staż pracy i grupa zaszeregowania, jak również praw związanych z powołaniem na czas nieokreślony w dniu 16 kwietnia 2005 r., czyli powołania ostatecznego.
– obciążenie pozwanych kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Po wniesieniu skargi F-58/06(1) skarżący kwestionuje niniejszym decyzje Trybunału Sprawiedliwości przyjmujące rezygnację złożoną przez skarżącego pismem z dnia 28 października 2005 r. oraz decyzje Komisji ustalające jego grupę zaszeregowania na poziomie A*5.
W uzasadnieniu swojej skargi skarżący podnosi dwa zarzuty dotyczące, po pierwsze, naruszenia zasady zakazującej rezygnacji z praw gwarantowanych regulaminem pracowniczym oraz naruszenia praw nabytych oraz, po drugie, nadużycia władzy i naruszenia praw nabytych.
W ramach pierwszego zarzutu skarżący stwierdza mianowicie, że jego zamiarem wyrażonym w piśmie z dnia 28 października 2005 r. nie było opuszczenie korpusu urzędników, lecz wyłącznie zmiana miejsca pracy i zadań. Stąd nie utracił praw nabytych.
W ramach drugiego zarzutu skarżący podnosi w szczególności, że nawet jeśli założyć, że na podstawie swego pisma zrezygnował ze statusu urzędnika, rezygnacja ta była bezprawna, gdyż pozwane użyły jej de facto jako warunku dla jego przeniesienia z jednej instytucji do drugiej. Ponadto skarżący twierdzi, że ponieważ został powołany do grupy zaszeregowania A*7 przez Trybunał Sprawiedliwości, to spełnił przesłanki wymagane do zaszeregowania go do tej grupy, a zatem zaszeregowanie go przez Komisję do grupy A*5 stanowiło nadużycie władzy, które pozbawiło go praw nabytych.
______
(1) Dz. U. C 190 z 12.8.2006 r., str. 35.
