Skarga wniesiona w dniu 4 września 2006 r. - Arpaillange i.in. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa F-104/06)
(2006/C 261/73)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 28 października 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Joséphine Arpaillange i.in. (Santiago de Chile, Chile) (przedstawiciele: S. Rodrigues i C. Bernard-Glanz, avocats)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie decyzji organu upoważnionego do zawierania umów (AHCC) określających warunki zatrudnienia skarżących, stanowiące treść umów zawartych z nimi jako pracownikami kontraktowymi, ze względu na okoliczność, iż liczba lat zaliczonych przez ten organ na poczet doświadczenia zawodowego skarżących jest niższa aniżeli rzeczywiście przez nich uzyskana;
– pouczenie AHCC o skutkach uchylenia zaskarżonych decyzji i w szczególności zmiany zaszeregowania skarżących do grup i na stopnie odpowiadające ich rzeczywistemu doświadczeniu zawodowemu i ich starszeństwu jako eksperci indywidualni;
– w razie potrzeby przekształcenie umów zawartych ze skarżącymi w umowy na czas nieokreślony;
– zasądzenie od Komisji na rzecz skarżących kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy wynagrodzeniem odpowiadającym grupie zaszeregowania i stopniowi, do których zostali zaszeregowani a wynagrodzeniem odpowiadającym grupie zaszeregowania i stopniowi na które powinni byli zostać zaszeregowani, powiększonej o odsetki za zwłokę;
– ewentualnie, po pierwsze, zobowiązanie Komisji do naprawienia szkody w postaci utraty wynagrodzenia poniesionej przez skarżących w związku ze zmianą ich statusu z ekspertów indywidualnych na pracowników kontraktowych, w formie wypłaty dodatkowego comiesięcznego odszkodowania i po drugie zobowiązanie Komisji do wypłaty skarżącym kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy wynagrodzeniem, które uzyskali od czasu rozpoczęcia wykonywania ich funkcji w charakterze pracowników kontraktowych a wynagrodzeniem powiększonym o wskazane odszkodowanie i odsetki za zwłokę,
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący, którzy przepracowali kilka lat w delegacji Komisji poza Wspólnotą jako eksperci indywidualni zostali następnie zatrudnieni jako pracownicy kontraktowi, ponieważ dotychczasowa formuła ich pracy została zlikwidowana.
Na etapie zaszeregowania skarżących do grup zaszeregowania i na konkretne stopnie Komisja uznała, że mają oni krótsze doświadczenie zawodowe, aniżeli we własnym przekonaniu skarżących rzeczywiście nabyli, w każdym bądź razie krótsze aniżeli zostało stwierdzone na etapie ich zatrudnienia jako ekspertów indywidualnych.
W uzasadnieniu skargi skarżący podnoszą naruszenie Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (zwanych dalej "warunkami zatrudnienia") w zakresie w jakim ogólne przepisy wykonawcze dotyczące zatrudnienia pracowników kontraktowych z dnia 7 kwietnia 2004 r. ustanawiają w stosunku do zatrudnienia pracowników kontraktowych wymóg stosownego rocznego doświadczenia zawodowego, czego nie przewiduje art. 82 warunków zatrudnienia.
Ponadto skarżący podnoszą, że na etapie oceny ich dotychczasowego doświadczenia zawodowego Komisja naruszyła zasadę pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz obowiązek opieki i popełniła oczywisty błąd w ocenie.
Następnie skarżący podnoszą naruszenie zasady równego traktowania i niedyskryminacji, ponieważ, po pierwsze, przepisy wykonawcze przewidują, że pracownik mający niemal 20 lat doświadczenia zawodowego jest zaszeregowany na ten sam stopień co pracownik z zaledwie siedmioletnim doświadczeniem zawodowym, po drugie, w odniesieniu do możliwości zaszeregowania na dany stopień na etapie zatrudnienia, oceny doświadczenia zawodowego i rozwoju kariery pracownicy kontraktowi objęci art. 3 lit. a) warunków zatrudnienia są traktowani inaczej aniżeli pracownicy kontraktowi objęci art. 3 lit. b) warunków zatrudnienia, podczas gdy ich sytuacja jest porównywalna, po trzecie, odszkodowanie za utratę wynagrodzenia przewidziane dla byłych pracowników lokalnych nie zostało przewidziane dla byłych ekspertów indywidualnych.
W końcu skarżący podnoszą naruszenia zasady ochrony praw słusznie nabytych, ze względu na, po pierwsze, obniżenie ich wynagrodzenia za wykonywanie tej samej funkcji i po drugie nieuwzględnienie lat pracy wykonanej przez nich jako eksperci indywidualni dla celów zaszeregowania na stopień i przekształcenia ich umów jako pracowników kontraktowych na czas określony w umowy na czas nieokreślony.
