Skarga wniesiona w dniu 29 czerwca 2006 r. - Alrosa przeciwko Komisji(Sprawa T-170/06)
(2006/C 212/57)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Alrosa Company Ltd. (Mirny, Rosja) (Przedstawiciele: R. Subiotto, S. Mobley, K. Jones, solicitors)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji w całości;
– obciążenie Komisji poniesionymi przez Alrosa kosztami postępowania i innymi kosztami związanymi z niniejszą sprawą.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji z dnia 22 lutego 2006 r., w której Komisja uznała za wiążące względem De Beers zobowiązanie do stopniowego ograniczania w latach 2006-2008 bezpośredniego i pośredniego zakupu nieoszlifowanych diamentów od skarżącej i zaprzestania go od dnia 1 stycznia 2009 r.
Na poparcie tej skargi skarżąca wskazuje, po pierwsze, na naruszenie jej prawa do bycia wysłuchaną w trakcie postępowania, w wyniku którego została wydana decyzja. Skarżąca twierdzi, że Komisja miała obowiązek wyjaśnić, jakie uwagi osoby trzeciej oraz jakie aspekty analizy Komisji usprawiedliwiały odrzucenie zobowiązań pierwotnie zaproponowanych wspólnie przez De Beers i skarżącą oraz przyjęcie ostatecznych zobowiązań zaproponowanych przez De Beers.
Po drugie, skarżąca wskazuje na naruszenie art. 9 rozporządzenia nr 1/2003, jako że zobowiązania uznane za wiążące w zaskarżonej decyzji zostały zaproponowane wyłącznie przez De Beers, a nie przez zainteresowane przedsiębiorstwa, czyli De Beers i skarżącą. Skarżąca dodaje, że zaskarżona decyzja nie została przyjęta na czas określony.
Skarżąca podnosi wreszcie, że przewidziany w zaskarżonej decyzji bezwzględny i potencjalnie nieograniczony w czasie zakaz bezpośredniego lub pośredniego zakupu przez De Beers nieoszlifowanych diamentów od skarżącej narusza art. 82 WE oraz art. 9 rozporządzenia nr 1/2003, jak również podstawowe zasady swobody umów oraz proporcjonalności.
