Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 9 marca 2006 r. (wniosek Gerechtshof te Amsterdam o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) - Beemsterboer Coldstore Services BV/Inspecteur der Belastingdienst - Douanedistrict Arnhem(Sprawa C-293/04)(1)
(Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych - Artykuł 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 - Zastosowanie ratione temporis - System współpracy administracyjnej z udziałem organów państwa trzeciego - Pojęcie "nieprawidłowego świadectwa" - Ciężar dowodu)
(2006/C 131/27)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 3 czerwca 2006 r.)
Sąd krajowy
Gerechtshof te Amsterdam
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Beemsterboer Coldstore Services BV
Strona pozwana: Inspecteur der Belastingdienst - Douanedistrict Arnhem
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Gerechtshof te Amsterdam - Wykładnia art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302, str. 1) w brzmieniu nadanym rozporządzeniem (WE) nr 2700/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2000 r. (Dz.U. L 311, str.17) - Retrospektywne pokrycie należności celnych wynikających z długu celnego, który powstał przed wejściem w życie rozporządzenia (WE) nr 2700/2000, dotyczące importera, który przedstawił świadectwa pochodzenia EUR.1 wskazując pochodzenie towarów, które nie mogło zostać potwierdzone w ramach weryfikacji po zwolnieniu towarów
Sentencja
1) Artykuł 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 2700/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2000 r. ma zastosowanie do długu celnego, którego powstanie i retrospektywne pokrycie nastąpiły przed wejściem w życie tego rozporządzenia.
2) W zakresie w jakim w następstwie przeprowadzenia weryfikacji po zwolnieniu towarów nie może zostać potwierdzone wskazane w świadectwie EUR.1 pochodzenie towarów, świadectwo to musi zostać uznane za "świadectwo nieprawidłowe" w rozumieniu art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 2913/92 w brzmieniu nadanym rozporządzeniem nr 2700/2000.
3) Na podmiocie powołującym się na akapit trzeci art. 220 ust. 2 lit. b) kodeksu celnego w brzmieniu nadanym rozporządzeniem nr 2700/2000 ciąży obowiązek przedstawienia dowodów niezbędnych dla uwzględniania jego roszczeń. Zatem co do zasady na organach celnych powołujących się na rzeczony art. 220 ust. 2 lit. b) akapit trzeci initio, w celu dokonania retrospektywnego pobrania należności celnych, ciąży obowiązek przedstawienia dowodu, że wydanie nieprawidłowych świadectw było konsekwencją niewłaściwego przedstawienia faktów przez eksportera. Jednakże jeżeli w następstwie zaniedbania, za które odpowiedzialność ponosi wyłącznie eksporter, organy celne nie mogą przedstawić niezbędnych dowodów, że świadectwo EUR.1 zostało wystawione na podstawie właściwego lub niewłaściwego przedstawienia faktów przez eksportera, na podmiocie zobowiązanym do uiszczenia należności celnych ciąży obowiązek wykazania, że rzeczone świadectwo zostało wydane przez organy celne państwa trzeciego na podstawie właściwego przedstawienia faktów.
______
(1) Dz.U. C 228 z 11.9.2004
