Decyzja 2012/329/WPZiB przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Rogu Afryki

DECYZJA RADY 2012/329/WPZiB
z dnia 25 czerwca 2012 r.
przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Rogu Afryki

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 8 grudnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/819/WPZiB(1) w sprawie mianowania Alexandra RONDOSA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Rogu Afryki. Mandat SPUE wygaśnie w dniu 30 czerwca 2012 r.

(2) Mandat SPUE należy przedłużyć o kolejny okres 12 miesięcy.

(3) SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Alexandra RONDOSA jako SPUE w Rogu Afryki zostaje niniejszym przedłużony do dnia 31 października 2013 r. Mandat SPUE może zostać skrócony, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).

Na potrzeby mandatu SPUE Róg Afryki definiuje się jako region obejmujący Republikę Dżibuti, Państwo Erytreę, Federalną Demokratyczną Republikę Etiopii, Republikę Kenii, Federalną Republikę Somalijską, Republikę Sudanu, Republikę Południowego Sudanu oraz Republikę Ugandy. W kwestiach o szerszym zasięgu regionalnym, w tym w kwestii piractwa, SPUE współpracuje z państwami i podmiotami regionalnymi spoza Rogu Afryki, w zależności od przypadku.

W związku z potrzebą regionalnego podejścia wobec wzajemnie między sobą powiązanych wyzwań stojących przed tym regionem SPUE w Rogu Afryki będzie pracował w ścisłym porozumieniu ze SPUE w Sudanie i Południowym Sudanie, który nadal będzie odgrywał przewodnią rolę w sprawach dotyczących tych dwóch państw.

Artykuł  2

Cele polityki

1.
Mandat SPUE opiera się na celach polityki Unii wobec Rogu Afryki określonych w ramach strategicznych, które przyjęto w dniu 14 listopada 2011 r., zakładających aktywny wkład w regionalne i międzynarodowe starania na rzecz zapewnienia trwałego pokoju, bezpieczeństwa i rozwoju w tym regionie. Celem SPUE jest ponadto poprawa jakości, intensywności, efektów i wyeksponowania wielopłaszczyznowego zaangażowania Unii w Rogu Afryki.
2.
Nadal priorytetowo traktować należy Somalię, regionalne wymiary konfliktu oraz piractwo, które bierze swoje źródło z niestabilności Somalii.
3.
W odniesieniu do Somalii cele polityki Unii zmierzają do tego, aby - poprzez skoordynowane i skuteczne wykorzystywanie wszystkich jej instrumentów - wspomagać powrót Somalii i jej mieszkańców na drogę pokoju i dobrobytu. W tym celu Unia wspiera działania Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) na rzecz ułatwienia wiarygodnego i pluralistycznego procesu przemian politycznych, którym kierowałaby Somalia, i będzie nadal aktywnie wnosić wkład - wspólnie z partnerami regionalnymi i międzynarodowymi - w realizację porozumienia pokojowego z Dżibuti oraz zawartych w nim uzgodnień na okres przejściowy.
4.
W odniesieniu do piractwa rolą SPUE jest wnoszenie wkładu w formułowanie i realizowanie spójnego, skutecznego i wyważonego podejścia Unii wobec piractwa, mającego swe źródło w Somalii, które to podejście ma obejmować wszystkie aspekty działania Unii, w szczególności w obszarach polityki, bezpieczeństwa i rozwoju, oraz pełnienie funkcji głównego interlokutora ze strony Unii w kontaktach ze społecznością międzynarodową, w tym również regionem Afryki Wschodniej i Południowej oraz Oceanu Indyjskiego (ESA/IO), dotyczących piractwa.
Artykuł  3

Mandat

1.
Aby umożliwić osiągnięcie celów polityki Unii wobec Rogu Afryki, mandat SPUE obejmuje:
a)
współpracę ze wszystkimi właściwymi podmiotami w regionie, rządami, istniejącymi władzami regionalnymi, organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi, społeczeństwem obywatelskim oraz diasporami, służącą czynieniu postępów w realizacji celów Unii i będącą wkładem w lepsze zrozumienie roli Unii w tym regionie;
b)
reprezentowanie Unii na właściwych forach międzynarodowych, w stosownych przypadkach, i eksponowanie udzielanego przez Unii wsparcia w dziedzinie zarządzania kryzysowego i zapobiegania kryzysom;
c)
zachęcanie do skutecznej współpracy politycznej i integracji gospodarczej w regionie, poprzez partnerstwo Unii z Unią Afrykańską (UA) i organizacjami subregionalnymi, oraz wspieranie tej współpracy i integracji;
d)
wnoszenie wkładu w realizację polityki Unii wobec Rogu Afryki, w ścisłej współpracy z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych (ESDZ), delegaturami Unii w regionie oraz z Komisją;
e)
w odniesieniu do Somalii oraz ściśle koordynując działania z właściwymi partnerami regionalnymi i międzynarodowymi - aktywne wnoszenie wkładu w działania i inicjatywy: prowadzące do wdrożenia porozumienia pokojowego z Dżibuti i zawartych w nim uzgodnień na okres przejściowy, wspierające rozwój instytucjonalny, praworządność i tworzenie sprawnych struktur rządowych na wszystkich szczeblach; poprawiające bezpieczeństwo; promujące sprawiedliwość, pojednanie narodowe i poszanowanie praw człowieka; służące zapewnieniu lepszego dostępu organizacjom humanitarnym, w szczególności w południowej i środkowej części Somalii, poprzez odpowiednie kampanie propagatorskie dotyczące poszanowania międzynarodowego prawa humanitarnego; oraz służące zapewnianiu przestrzegania humanitarnych zasad człowieczeństwa, neutralności, bezstronności i niezależności;
f)
utrzymywanie ścisłej i aktywnej współpracy ze specjalnym wysłannikiem sekretarza generalnego ONZ w Somalii, uczestnictwo w pracach Międzynarodowej Grupy Kontaktowej ds. Somalii i w innych właściwych forach oraz propagowanie skoordynowanego i spójnego międzynarodowego podejścia wobec Somalii - w tym za pośrednictwem misji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu przyczynienie się do szkolenia somalijskich sił bezpieczeństwa (EUTM Somalia), misji EU NAVFOR Atalanta, EUCAP Nestor oraz stałego unijnego wsparcia Misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) - w ścisłym współdziałaniu z państwami członkowskimi;
g)
dokładne śledzenie regionalnego wymiaru kryzysu w Somalii, w tym terroryzmu, przemytu broni, przepływów uchodźców i migrantów, bezpieczeństwa morskiego, piractwa i powiązanych z nim przepływów finansowych;
h)
w odniesieniu do piractwa - śledzenie wszystkich działań Unii podejmowanych w ramach ESDZ, Komisji i państw członkowskich oraz utrzymywanie regularnych kontaktów na wysokim szczeblu politycznym z państwami w regionie, borykającymi się z problemem piractwa mającego swe źródło w Somalii, z organizacjami regionalnymi, grupą kontaktową ONZ ds. piractwa u wybrzeży Somalii, ONZ i innymi głównymi podmiotami; kontakty te mają służyć zapewnieniu spójnego i wszechstronnego podejścia do zjawiska piractwa oraz zapewnieniu, aby Unia odgrywała istotną rolę w międzynarodowych wysiłkach na rzecz zwalczania piractwa. Obejmuje to aktywne udzielanie przez Unię wsparcia w zakresie budowy regionalnego potencjału morskiego i sądowego ścigania piratów oraz zapewnienie, aby odpowiednio zajęto się przyczynami występowania problemu piractwa w Somalii. Obejmuje to ponadto stałą pomoc udzielaną regionowi Afryki Południowej i Wschodniej oraz Oceanu Indyjskiego w realizacji jego strategii antypirackiej i planu działania, a także kodeksu postępowania z Dżibuti;
i)
śledzenie wydarzeń politycznych w regionie i wnoszenie wkładu w formułowanie polityki Unii wobec regionu, w tym w odniesieniu do kwestii granicy między Etiopią a Erytreą i realizacji porozumienia algierskiego, inicjatywy dorzecza Nilu, a także innych problemów w regionie, które mają wpływ na jego bezpieczeństwo, stabilność i dobrobyt;
j)
dokładne obserwowanie wyzwań transgranicznych, przed którymi staje Róg Afryki, w tym również konsekwencji kryzysów humanitarnych dla polityki i bezpieczeństwa;
k)
przyczynianie się do wdrażania w Rogu Afryki polityki Unii w dziedzinie praw człowieka - w tym wytycznych UE w sprawie praw człowieka, w szczególności wytycznych UE w sprawie dzieci w konfliktach zbrojnych, a także w sprawie aktów przemocy wobec kobiet i zwalczania wszelkich form dyskryminacji kobiet - oraz polityki Unii w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, w tym poprzez monitorowanie rozwoju sytuacji i przygotowywanie dotyczących jej sprawozdań, a także formułowanie stosownych zaleceń.
2.
W celu sprawowania mandatu SPUE między innymi:
a)
doradza i składa sprawozdania w sprawie określania stanowisk Unii na forach międzynarodowych, w stosownych przypadkach, aby w sposób proaktywny wspierać wszechstronne podejście wobec Rogu Afryki w ramach polityki UE;
b)
śledzi wszelkie działania Unii i ściśle współpracuje ze wszystkimi właściwymi delegaturami Unii.
c)
zapewnia obecność w Mogadiszu.
Artykuł  4

Wykonywanie mandatu

1.
SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.
2.
Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania prowadzone przez SPUE w ramach mandatu, bez uszczerbku dla uprawnień WP.
3.
SPUE ściśle koordynuje swoje działania z działaniami ESDZ i jej właściwych działów.
Artykuł  5

Finansowanie

1. 2
Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 lipca 2012 r. do dnia 31 października 2013 r. wynosi 4.900.000 EUR.
2.
Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3.
Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.
Artykuł  6

Powołanie i skład zespołu

1.
W granicach mandatu SPUE i udostępnionych na jego potrzeby środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych oraz dotyczących bezpieczeństwa związanych z mandatem. SPUE niezwłocznie informuje Radę i Komisję o składzie zespołu.
2.
Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie tego oddelegowanego personelu jest wypłacane odpowiednio przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ również mogą być zatrudniani przy SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.
3.
Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ; personel ten wypełnia swoje obowiązki i podejmuje działania w interesie mandatu SPUE.
Artykuł  7

Przywileje i immunitety SPUE oraz personelu SPUE

Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE oraz personelu SPUE ustala się odpowiednio z państwem przyjmującym (państwami przyjmującymi). Państwa członkowskie i Komisja zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.

Artykuł  8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie zespołu SPUE przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych na mocy decyzji Rady 2011/292/UE z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE(2).

Artykuł  9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1.
Państwa członkowskie, Komisja, ESDZ oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.
2.
Delegatury Unii lub państwa członkowskie, w zależności od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.
Artykuł  10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE podejmuje wszystkie uzasadnione, możliwe do realizacji środki zgodne z mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio podlegającemu SPUE, w szczególności:

a)
sporządza plan bezpieczeństwa dostosowany do potrzeb misji, oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa dostosowane do potrzeb misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu na obszar misji i w jego obrębie oraz reagowanie na zdarzenia zagrażające bezpieczeństwu, a także przewidujący plan awaryjny i plan ewakuacji misji;
b)
zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka, odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;
c)
zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu SPUE, którzy mają być rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym personel miejscowy zatrudniony na podstawie umów, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych przez ESDZ dla obszaru prowadzenia misji;
d)
zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz - w ramach sprawozdania z postępu prac oraz sprawozdania z wykonania mandatu - dostarcza Radzie, WP i Komisji pisemne sprawozdania dotyczące wdrażania tych zaleceń oraz sprawozdania dotyczące innych kwestii związanych z bezpieczeństwem.
Artykuł  11

Składanie sprawozdań

1.
SPUE regularnie składa WP oraz KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie konieczności SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są udostępniane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych.
2.
SPUE składa sprawozdania dotyczące najlepszego sposobu realizacji inicjatyw Unii - takich jak jej wkład w reformy - z uwzględnieniem politycznych aspektów odnośnych unijnych projektów rozwojowych, w koordynacji z delegaturami Unii w regionie.
Artykuł  12

Koordynacja

1.
SPUE przyczynia się do jedności, spójności i skuteczności działania Unii i pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii i działań państw członkowskich, aby zrealizować cele polityki Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami delegatur Unii i Komisji, a także innych SPUE aktywnych w regionie, w szczególności SPUE w Sudanie i Południowym Sudanie oraz SPUE przy UA. SPUE regularnie przekazuje informacje działającym w regionie misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.
2.
Szefowie delegatur Unii i misji państw członkowskich ściśle współdziałają ze SPUE w terenie. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu. SPUE, w ścisłej koordynacji z właściwymi delegaturami Unii, udziela dowódcy sił EUNAVFOR Atalanta, dowódcy misji EUTM Somalia oraz szefowi EUCAP Nestor wskazówek dotyczących sytuacji politycznej na miejscu. SPUE, dowódcy operacji UE oraz cywilny dowódca operacji konsultują się ze sobą stosownie do potrzeb.
3.
SPUE ściśle współpracuje z władzami zaangażowanych państw, z ONZ, UA, Międzynarodowym Organem ds. Rozwoju (IGAD), innymi podmiotami krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi, a także ze społeczeństwem obywatelskim w regionie.
Artykuł  13

Przegląd

Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnego przeglądu. Do końca grudnia 2012 r. SPUE przedstawi Radzie, WP i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a przed zakończeniem mandatu SPUE - szczegółowe sprawozdanie z jego wykonania.

Artykuł  14

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2012 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 327 z 9.12.2011, s. 62.

(2) Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 17.

1 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2013/365/WPZiB z dnia 9 lipca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.189.8) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 lipca 2013 r.
2 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2013/365/WPZiB z dnia 9 lipca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.189.8) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 lipca 2013 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obwiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024