Dyrektywa 83/183/EWG

DYREKTYWA RADY

z dnia 28 marca 1983 r.

w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do przywozu na stałe z Państw Członkowskich majątku prywatnego osób fizycznych ^*

(83/183/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając postanowienia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, a zwłaszcza jego art. 99;

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾;

uwzględniając opinię Zgromadzenia⁽²⁾;

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾;

a także mając na uwadze, co następuje:

w związku z potrzebą szerszego uświadomienia obywatelom Państw Członkowskich faktu istnienia Wspólnoty Europejskiej, powinny zostać podjęte kolejne środki z korzyścią dla osób fizycznych, aby stworzyć we Wspólnocie warunki podobne do warunków na poszczególnych rynkach wewnętrznych;

bariery podatkowe związane z przywozem przez osoby fizyczne majątku prywatnego do jednego Państwa Członkowskiego z drugiego Państwa Członkowskiego, są szczególnym utrudnieniem dla swobodnego przepływu osób w obrębie Wspólnoty; stąd też owe bariery powinny być usunięte, w najszerszym możliwym zakresie, przez wprowadzenie zwolnień podatkowych;

takie zwolnienia podatkowe mogą przysługiwać wyłącznie w stosunku do towarów niemających charakteru handlowego lub spekulacyjnego; w związku z tym wprowadzenie tych zwolnień powinno być przedmiotem odpowiednich ograniczeń i warunków,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

TYTUŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Zakres zastosowania

1. Każde Państwo Członkowskie, na warunkach i w przypadkach określonych poniżej, zwolni majątek prywatny, przywożony na stałe z innego Państwa Członkowskiego przez osoby fizyczne, z podatku obrotowego, podatku akcyzowego i innych podatków konsumpcyjnych, które zwykle są nakładane na taki majątek.

2. Szczególne i/lub okresowe opłaty i podatki związane z korzystaniem z takiego majątku na terenie danego kraju, takie jak na przykład opłaty związane z rejestracją samochodu, podatki drogowe i abonament telewizyjny, nie są objęte przepisami niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2

Definicja pojęcia "majątek"

1. Dla celów niniejszej dyrektywy, "majątek prywatny" oznacza majątek na użytek prywatny danych osób, bądź na użytek ich rodziny. Taki majątek nie może być wykorzystywany, z uwagi na swój charakter lub wielkość, na cele handlowe lub działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 dyrektywy 77/388/EWG⁽⁴⁾. Jednakże narzędzia i przyrządy wykorzystywane przez osoby fizyczne do celów związanych z prowadzeniem działalności handlowej lub z racji wykonywanego zawodu są także traktowane jako majątek prywatny.

2. Zwolnienie, określone w art. 1 przysługuje dla majątku prywatnego:

a) nabytego zgodnie z ogólnymi warunkami określonymi w obowiązującym prawie podatkowym na rynku wewnętrznym jednego z Państw Członkowskich, który nie podlega, jeśli chodzi o wywóz, żadnemu zwolnieniu lub zwrotowi podatku obrotowego, akcyzowego lub innego podatku konsumpcyjnego. Do celów niniejszej dyrektywy, towary nabyte w warunkach opisanych w art. 15 ust. 10 dyrektywy 77/388/EWG są uważane za spełniające te warunki;

b) ¹ który dana osoba rzeczywiście wykorzystywała w Państwie Członkowskim przed zmianą miejsca pobytu lub ustanowieniem drugiego miejsca zamieszkania. W przypadku pojazdów mechanicznych (łącznie z przyczepami), przyczep turystycznych, domów przewoźnych, łodzi rekreacyjno-wypoczynkowych i prywatnych samolotów Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby zainteresowana osoba korzystała z nich przez okres przynajmniej sześciu miesięcy przed zmianą miejsca pobytu. W odniesieniu do towarów określonych w lit. a) zdanie drugie Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby:

– w przypadku pojazdów mechanicznych (łącznie z przyczepami), przyczep turystycznych, domów przewoźnych, łodzi rekreacyjno-wypoczynkowych i prywatnych samolotów, zainteresowana osoba korzystała z nich przez okres przynajmniej 12 miesięcy,

– w przypadku innych towarów, zainteresowana osoba korzystała z nich przez okres przynajmniej sześciu miesięcy

przed zmianą miejsca pobytu.

3. Właściwe władze mają prawo żądać przedstawienia dowodu, że warunki wymienione w ust. 2 zostały spełnione w przypadku pojazdów mechanicznych (łącznie z przyczepami) przyczep turystycznych, domów przewoźnych, łodzi rekreacyjno-wypoczynkowych i prywatnych samolotów. W przypadku innego majątku, żądają przedstawienia takiego dowodu tylko wtedy, gdy istnieje wyraźne podejrzenie oszustwa.

Artykuł  3

Warunki przywozu

Przywóz majątku może odbywać się raz lub kilka razy w ciągu okresów wymienionych odpowiednio w art. 7-10.

Artykuł  4 ²

Pojazdy mechaniczne (łącznie z przyczepami), przyczepy turystyczne, domy przewoźne, łodzie rekreacyjno-wypoczynkowe i prywatne samoloty przywożone nie mogą być zbywane, wynajmowane lub wypożyczane przez okres 12 miesięcy po ich bezcłowym przywozie, z wyjątkiem okoliczności należycie usprawiedliwionych przed właściwymi władzami Państwa Członkowskiego przywozu.

Artykuł  5

Szczególne warunki dla niektórych kategorii majątku

1. 3 Państwa Członkowskie mogą nałożyć ograniczenia na przywóz towarów wymienionych w art. 4 ust. 1 dyrektywy 69/169/EWG⁽⁵⁾, ostatnio zmienionej dyrektywą 89/220/EWG⁽⁶⁾. Jednakże ograniczenia te nie mogą być mniejsze od czterokrotności ilości wskazanych w kolumnie II wspomnianego artykułu, z wyjątkiem wyrobów tytoniowych, których przywóz bezcłowy może być ograniczony do ilości wskazanych we wspomnianej kolumnie.

2. Zwolnienie dotyczące przywozu koni wierzchowych, pojazdów mechanicznych (łącznie z przyczepami), przyczep turystycznych, domów przewoźnych, łodzi rekreacyjno-wypoczynkowych i prywatnych samolotów przysługuje tylko w przypadku gdy osoba fizyczna zmienia swoje miejsce stałego pobytu na Państwo Członkowskie przywozu.

Artykuł  6

Ogólne zasady określania miejsca pobytu

1. Dla celów niniejszej dyrektywy, "miejsce stałego pobytu" oznacza miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, tzn. przez co najmniej 185 dni w każdym roku kalendarzowym, ze względu na swoje więzi osobiste i zawodowe, a w przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem zawodowo, ze względu na osobiste powiązania, które wskazują na istnienie ścisłych więzi pomiędzy tą osobą a miejscem, w którym mieszka.

Jednakże za miejsce stałego pobytu osoby związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach w dwu lub więcej Państwach Członkowskich, uważa się miejsce, z którym jest związana osobiście, pod warunkiem że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka w Państwie Członkowskim w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Studia uniwersyteckie bądź nauka w szkole poza miejscem stałego pobytu nie stanowi zmiany tegoż.

2. Osoby fizyczne potwierdzają swoje miejsce stałego pobytu odpowiednim dokumentem, takim jak dowód tożsamości lub inny urzędowy dokument.

3. W przypadkach, gdy właściwe władze Państwa Członkowskiego przywozu mają wątpliwości co do ważności potwierdzenia miejsca stałego pobytu, dokonanego zgodnie z ust. 2 lub dla celów pewnych szczególnych kontroli, mają prawo zwrócić się o przedstawienie wszelkich dodatkowych informacji lub dodatkowych dowodów.

TYTUŁ  II

PRZYWÓZ MAJĄTKU PRYWATNEGO W ZWIĄZKU Z PRZENIESIENIEM MIEJSCA STAŁEGO POBYTU

Artykuł  7

1. a) ⁴ Zwolnienie, przewidziane w art. 1 przyznaje się na warunkach określonych w art. 2-5, dla majątku prywatnego przywożonego przez osobę fizyczną w razie przeniesienia jej stałego miejsca pobytu.

b) ⁵ Udzielenie zwolnienia, bez uszczerbku dla jakiejkolwiek wspólnotowej procedury tranzytowej, jest uzależnione od sporządzenia spisu towarów, na kartce papieru wraz z, o ile wymaga tego dane państwo, oświadczeniem, którego wzór i treść są określone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia (EWG) nr 678/85⁽⁷⁾. Nie można żądać żadnego odniesienia do wartości w spisie towarów.

2. 6 Ostatni składnik majątku należy przywieźć nie później niż 12 miesięcy po przeniesieniu miejsca stałego pobytu. Gdy, zgodnie z art. 3, majątek jest przywożony w wielu etapach w ciągu okresu określonego powyżej, jedynie przy pierwszym przywozie Państwa Członkowskie mogą wymagać przedstawienia pełnego spisu, do którego odniesienie, w przypadku następnych przeprowadzek, może być również dokonywane przez inne urzędy celne. Taki spis może być uzupełniony z zastrzeżeniem zgody właściwych władz Państwa Członkowskiego przywozu.

TYTUŁ  III

PRZYWÓZ MAJĄTKU PRYWATNEGO W ZWIĄZKU Z WYPOSAŻANIEM LUB OPUSZCZANIEM DRUGORZĘDNEGO MIEJSCA ZAMIESZKANIA

Artykuł  8

1. Zwolnienie, określone w art. 1, przyznaje się, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 2-5, dla majątku prywatnego przywożonego przez osobę fizyczną do celów wyposażenia drugorzędnego miejsca pobytu.

Zwolnienie przysługuje tylko wtedy, gdy:

i) dana osoba jest właścicielem drugorzędnego miejsca pobytu lub wynajmuje je na okres co najmniej 12 miesięcy;

ii) majątek przywożony jest na potrzeby wyposażenia drugorzędnego miejsca pobytu.

2. 7 Zwolnienie przysługuje również, z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 1, zgodnie z którymi, po opuszczeniu drugorzędnego miejsca pobytu, majątek jest przywożony do stałego miejsca pobytu lub do innego drugorzędnego miejsca pobytu, pod warunkiem że majątek, o którym mowa, jest aktualnie w posiadaniu danej osoby, i że osoba ta korzystała z niego przed ustanowieniem drugiego miejsca zamieszkania.

Ostatni składnik majątku należy przywieźć nie później niż 12 miesięcy po opuszczeniu drugorzędnego miejsca pobytu.

TYTUŁ  IV

PRZYWÓZ MAJĄTKU PO ZAWARCIU MAŁŻEŃSTWA

Artykuł  9

1. 8 Bez uszczerbku dla art. 2-5, każda osoba z tytułu zawarcia związku małżeńskiego ma prawo do zwolnienia z podatków określonych w art. 1, gdy przywozi do Państwa Członkowskiego, do którego zamierza przenieść swoje miejsce stałego pobytu, prywatny majątek, który nabyła lub z którego korzysta pod warunkiem że:

a) taki przywóz ma miejsce w ciągu dwóch miesięcy przed przewidywaną datą ślubu i do czterech miesięcy po dacie ślubu;

b) dana osoba udowodni zawarcie małżeństwa lub zakończenie niezbędnych formalności przedmałżeńskich.

2. 9 Zwolnienie jest udzielone również w odniesieniu do prezentów wysyłanych zwyczajowo z okazji ślubu, które są otrzymywane przez osobę spełniającą warunki określone w ust. 1, od osób mających miejsce stałego pobytu w Państwie Członkowskim inne niż Państwo Członkowskie przywozu. Zwolnienie stosuje się do prezentów o wartości jednostkowej nieprzekraczającej 350 ECU. Państwa Członkowskie mogą jednak przyznać zwolnienie na wartość przekraczającą 350 ECU pod warunkiem, że wartość każdego zwolnionego prezentu nie przekracza 1.400 ECU.

3. Państwa Członkowskie mogą uzależnić przyznanie takiego zwolnienia od dostarczenia odpowiedniego zabezpieczenia, jeśli majątek jest przywożony przed datą ślubu.

4. Jeśli dana osoba nie zdoła udowodnić zawarcia związku małżeńskiego w ciągu czterech miesięcy od daty podanej za datę zawarcia takiego małżeństwa, podatek będzie należny w dniu przywozu.

TYTUŁ  V

PRZYWÓZ MAJĄTKU PRYWATNEGO OSOBY ZMARŁEJ, NABYTEGO W DRODZE DZIEDZICZENIA

Artykuł  10

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 2 ust. 2 i 3 oraz 4 i 5 ust. 2, ale bez naruszenia innych przepisów art. 2, 3 i 5, każda osoba fizyczna, która nabywa w drodze dziedziczenia (mortis causa) prawo własności lub prawo użytkowania majątku osoby zmarłej, który znajduje się na terenie Państwa Członkowskiego, ma prawo do zwolnienia z podatków określonych w art. 1, gdy przywozi taki majątek do Państwa Członkowskiego, w którym przebywa, pod warunkiem że:

a) taka osoba przedstawi właściwym władzom Państwa Członkowskiego deklarację wydaną przez notariusza lub inne właściwe władze w Państwie Członkowskim wywozu, że majątek będący przedmiotem przywozu został nabyty w drodze dziedziczenia;

b) majątek jest przywożony nie później niż dwa lata po dacie wejścia w posiadanie majątku.

TYTUŁ  VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  11

1. 10 Państwa Członkowskie zobowiązują się zredukować, w takim stopniu, jak jest to możliwe, formalności związane z przywozem przez osoby fizyczne, z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszej dyrektywie, oraz starają się unikać formalności przywozowych, elementem których są kontrole, zmuszające do dokonania rozładunku lub przeładunku na granicy.

2. 11 Państwa Członkowskie mają prawo do zachowania lub wprowadzenia korzystniejszych warunków przyznawania zwolnień podatkowych niż wymienione w niniejszej dyrektywie, z wyjątkiem wymienionych w art. 2 ust. 2 lit. a).

3. Bez uszczerbku dla art. 2 ust. 2, Państwa Członkowskie nie mogą, na mocy niniejszej dyrektywy, wprowadzać w obrębie Wspólnoty zwolnień podatkowych mniej korzystnych niż uzgodnione przez nie na przywóz majątku prywatnego przez osoby fizyczne z państw trzecich.

Artykuł  12

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie, przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 stycznia 1984 r. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję. Jednakże Republika Grecji ma prawo do pozostania przy swoim obecnym systemie podatkowym, pod warunkiem unikania podwójnego opodatkowania, do momentu wprowadzenia wspólnego systemu VAT.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w zakresie objętym niniejszą dyrektywą, a zwłaszcza tych będących konsekwencją zastosowania przepisów art. 11 ust. 2 i 3. Komisja poinformuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

3. Co dwa lata Komisja, po konsultacji z Państwami Członkowskimi, przekaże Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie w sprawie wprowadzania w życie niniejszej dyrektywy w Państwach Członkowskich.

Artykuł  13

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do wszystkich Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 marca 1983 r.

	W imieniu Rady
	J. ERTL
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 267 z 21.11.1975, str. 11.

⁽²⁾ Dz.U. C 53 z 8.3.1976, str. 39.

⁽³⁾ Dz.U. C 131 z 12.6.1976, str. 49.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 133 z 4.6.1969, str. 6.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 92 z 5.4.1989, str. 15.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 274 z 15.10.1985, str. 1.

* Z dniem 31 grudnia 1992 r. niniejsza dyrektywa traci moc w zakresie dotyczącym podatku od wartości dodanej na podstawie art. 2 ust. 2 dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. uzupełniającej wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w celu zniesienia granic fiskalnych (Dz.U.UE.L.91.376.1).

Z dniem 31 grudnia 1992 r. niniejsza dyrektywa traci moc w zakresie dotyczącym podatku akcyzowego na podstawie art. 23 ust. 3 dyrektywy nr 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.U.UE.L.92.76.1).

1 Art. 2 ust. 2 lit. b) zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

2 Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

3 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

4 Art. 7 ust. 1 lit. a) według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 4 lit. a) dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

5 Art. 7 ust. 1 lit. b) dodany przez art. 1 pkt 4 lit. b) dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

6 Art. 7 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. c) dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

7 Art. 8 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a) i b) dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

8 Art. 9 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. a) dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

9 Art. 9 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. b) dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

10 Art. 11 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a) dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

11 Art. 11 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. b) dyrektywy nr 89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.348.28) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1989 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1983.105.64
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 83/183/EWG
• Data aktu: 28/03/1983
• Data ogłoszenia: 23/04/1983
• Data wejścia w życie: 31/03/1983, 01/05/2004