Sprawa T-280/25: Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2025 r. - JA/EUSPA

Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2025 r. - JA/EUSPA

(Sprawa T-280/25)

(C/2025/3313)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 24 czerwca 2025 r.)

Strony

Strona skarżąca: JA (przedstawiciele: M. Chomé, G. Ryelandt i H. Verschueren, adwokaci)

Strona pozwana: Agencja Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności art. 4 zaskarżonej decyzji, aby w konsekwencji EUSPA nie mogła zarejestrować strony skarżącej w systemie wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES);

- zasądzenie od EUSPA na rzecz strony skarżącej prowizorycznie określonej kwoty jednego⁽¹⁾ EUR tytułem odszkodowania za poniesioną przez nią szkodę;

- obciążenie EUSPA kosztami postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi przeciwko art. 4 decyzji 310882/2025 EUSPA z dnia 21 lutego 2025 r. o wykluczeniu RHEA SYSTEM SA z procedury udzielania zamówień uregulowanej w rozporządzeniu (UE, Euratom) 2024/2509 i z selekcji w celu wykonania środków finansowych Unii oraz o nałożeniu kary finansowej strona skarżąca podnosi siedem zarzutów:

1. Zarzut pierwszy, dotyczący braku podstawy prawnej do zarejestrowania strony skarżącej w bazie danych EDES i, wobec tego, braku kompetencji EUSPA do takiego działania. Analiza rozporządzenia finansowego pozwala na stwierdzenie, po pierwsze, że do rejestracji w EDES niezbędne było uprzednie wykluczenie, a po drugie, że EUSPA mogła podjąć decyzję o wykluczeniu strony skarżącej, od czego odstąpiła. Wreszcie uzasadnienie, dążące do przedstawienia zasadności rejestracji mimo wszystko, jest niewystarczające i błędne.

2. Zarzut drugi, dotyczący niewystarczającego charakteru uzasadnienia zaskarżonej decyzji. Przede wszystkim szczegółowa analiza dokumentów wykorzystanych do kwalifikacji okoliczności faktycznych jako korupcji czynnej wykazuje, iż brak jest jakichkolwiek skutecznie uzasadnionych dowodów dotyczących owych zarzucanych czynów. Należy również zauważyć, że w sposób niewystarczający uzasadniono przypisanie odpowiedzialności za zarzucane czyny. Niewystarczający charakter uzasadnienia EUSPA widoczny jest jeszcze bardziej w świetle okoliczności, że nie odpowiada ono uzasadnieniu przytoczonemu w sprawozdaniu OLAF-u.

3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia art. 142 i 136 rozporządzenia finansowego⁽¹⁾ w zakresie, w jakim EUSPA powinna była oprzeć się na "faktach i ustaleniach" OLAF-u w celu zarejestrowania strony skarżącej w EDES. Tymczasem konkretnie w odniesieniu do strony skarżącej OLAF stwierdził niemożność zarzucenia jej jakiejkolwiek kontrowersyjnej okoliczności faktycznej.

4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia procedury w postępowaniu prowadzonym przez OLAF, ponieważ brakowało uprzedniej zgody organu sądowego, zakres dochodzenia rozszerzono niezgodnie z prawem, w sprawozdaniu OLAF-u nie uwzględniono w jakikolwiek sposób argumentów na obronę strony skarżącej, a dochodzenie OLAF-u prowadzono wyłącznie przeciwko stronie, co powoduje wadliwość zaskarżonej decyzji, ponieważ opiera się ona wyłącznie na dochodzeniu OLAF-u.

⁽¹⁾ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. 2018, L 193, s. 1).

5. Zarzut piąty, dotyczący naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ zaskarżona decyzja odbiegała od ustaleń OLAF-u i nie uzasadniała wystarczająco powodów, z których stwierdzono w niej, iż to, co zakwalifikowane zostało wcześniej jako konflikt interesów bez udziału strony skarżącej, powinno się w rzeczywistości zakwalifikować jako korupcję czynną z udziałem strony skarżącej.

6. Zarzut szósty, dotyczący naruszenia prawa do obrony oraz art. 143 ust. 5 i 6 rozporządzenia finansowego. Części załączników, na podstawie których OLAF przedstawił swoje sprawozdanie, nie przekazano stronie skarżącej, tak by ta mogła bronić się przed ewentualnym zarejestrowaniem jej w EDES. Strona skarżąca twierdzi, że okoliczność, iż zespół, o którym mowa w art. 143 rozporządzenia finansowego, również nie otrzymał owych nieprzekazanych jej załączników, nie może skutkować ograniczeniem jej prawa do obrony, ale także, że zespół ten nie mógł skutecznie wydać zaleceń na podstawie niekompletnej dokumentacji. Strona skarżąca podnosi również, że nie mogła bronić się przed zarzutem uchybienia obowiązkowi zachowania należytej staranności lub ostrożności, ponieważ zarzut ten nie widnieje w zaleceniach zespołu.

7. Zarzut siódmy, dotyczący naruszenia art. 143 ust. 6 rozporządzenia finansowego i braku uzasadnienia w zakresie, w jakim w zaskarżonej decyzji nieprawdziwie stwierdzono, że strona skarżąca nie wykazała środków naprawczych, na które się powołuje.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.3313
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-280/25: Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2025 r. - JA/EUSPA
• Data aktu: 24/06/2025
• Data ogłoszenia: 24/06/2025