Sprawa C-561/19: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 23 lipca 2019 r. - Consorzio Italian Management, Catania Multiservizi SpA/Rete Ferroviaria Italiana SpA.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 23 lipca 2019 r. - Consorzio Italian Management, Catania Multiservizi SpA/Rete Ferroviaria Italiana SpA

(Sprawa C-561/19)

Język postępowania: włoski

(2019/C 357/27)

(Dz.U.UE C z dnia 21 października 2019 r.)

Sąd odsyłający

Consiglio di Stato

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca odwołanie: Consorzio Italian Management, Catania Multiservizi SpA

Druga strona postępowania: Rete Ferroviaria Italiana SpA

Pytania prejudycjalne

1) Czy zgodnie z art. 267 TFUE sąd krajowy, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu, jest zasadniczo zobowiązany zwrócić się z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie interpretacji prawa Unii nawet w przypadkach, w których pytanie to zostało mu przedstawione przez jedną ze stron postępowania po złożeniu przez nią pierwotnego pisma procesowego, za pomocą którego wdała się w spór, lub także po rozpoznaniu sprawy, albo nawet po tym, gdy złożony już został do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym?

2) Czy w oparciu o powyższe rozważania przepisy art. 115, 206 i 217 decreto legislativo 163/2006, zgodnie z wykładnią nadaną im w orzecznictwie administracyjnym, w zakresie, w jakim wykluczają dostosowanie cen w umowach dotyczących tak zwanych sektorów specjalnych, ze szczególnym uwzględnieniem umów, których przedmiot jest odmienny od tych, do których odnosi się dyrektywa 2004/17/WE ¹ , lecz funkcjonalnie z nimi powiązanych są zgodne z prawem Unii Europejskiej (w szczególności z art. 4 ust. 2, art. 9, art. 101 ust. 1 lit. e), art. 106, art 151, art. 152, art. 153 i art. 156 TFUE, Europejską kartą społeczną podpisaną w Turynie w dniu 18 października 1961 r. oraz Wspólnotową kartą socjalnych praw podstawowych pracowników z 1989 r., o której mowa w art. 151 TFUE, art. 2 i 3 TUE oraz z art. 28 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej)?

3) Czy w oparciu o powyższe rozważania przepisy art. 115, 206 i 217 decreto legislativo 163/2006, zgodnie z wykładnią nadaną im w orzecznictwie administracyjnym, w zakresie, w jakim wykluczają dostosowanie cen w umowach dotyczących tak zwanych sektorów specjalnych, ze szczególnym uwzględnieniem umów, których przedmiot jest odmienny od tych, do których odnosi się dyrektywa 2004/17/WE, lecz funkcjonalnie z nimi powiązanych są zgodne z prawem Unii Europejskiej (w szczególności z art. 28 Karty praw podstawowych UE, ustanowioną w art. 26 i 34 TFUE zasadą równego traktowania oraz zasadą swobody prowadzenia działalności gospodarczej zagwarantowaną w art. 16 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej)?

1 Dyrektywa 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynująca procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (Dz.U. 2004, L 134, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2019.357.22
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-561/19: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 23 lipca 2019 r. - Consorzio Italian Management, Catania Multiservizi SpA/Rete Ferroviaria Italiana SpA.
• Data aktu: 21/10/2019
• Data ogłoszenia: 21/10/2019