[Pomoc państwa - Komunalny podatek od nieruchomości - Zwolnienie z podatku podmiotów niekomercyjnych prowadzących szczególną działalność - Ujednolicona ustawa o podatku dochodowym - Zwolnienie z jednolitego podatku komunalnego - Decyzja stwierdzająca w części brak pomocy państwa, a w części uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym - Skarga o stwierdzenie nieważności - Akt regulacyjny niewymagający przyjęcia środków wykonawczych - Bezpośrednie oddziaływanie - Dopuszczalność - Całkowita niemożność odzyskania pomocy - Artykuł 14 ust. 1 rozporządzenia nr (WE) nr 659/1999 - Obowiązek uzasadnienia]Język postępowania: włoski
(2016/C 392/24)
(Dz.U.UE C z dnia 24 października 2016 r.)
Strony
Strona skarżąca: Pietro Ferracci (San Cesareo, Włochy) (przedstawiciele: początkowo adwokaci A. Nucara i E. Gambaro, a następnie E. Gambaro)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo V. Di Bucci, G. Conte i D. Grespan, a następnie G. Conte, D. Grespan i F. Tomat, pełnomocnicy)
Interwenient popierający stronę pozwaną: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri i G. De Bellis, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie wniesione na podstawie art. 263 TFUE, zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2013/284/UE z dnia 19 grudnia 2012 r. w sprawie pomocy państwa nr S.A.20829 [C 26/2010, ex NN 43/2010 (ex CP 71/2006)] Program dotyczący zwolnienia z podatku komunalnego od nieruchomości stosowanego do nieruchomości użytkowanych przez podmioty niekomercyjne do określonych celów wdrożonej przez Włochy (Dz.U. 2013, L 166, s. 24).
Sentencja
