Sprawa C-324/11: Gábor Tóth v. Nemzeti Adó - és Vámhivatal Észak-magyarországi Regionális Adó Főigazgatósága (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 6 września 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Legfelsőbb Bíróság - Węgry) - Gábor Tóth przeciwko Nemzeti Adó - és Vámhivatal Északmagyarországi Regionális Adó Főigazgatósága

(Sprawa C-324/11)⁽¹⁾

(Podatki - Podatek VAT - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 9 - Pojęcie "podatnik" - Prawo do odliczenia - Odmowa - Zasada neutralności podatkowej - Wystawca faktury wykreślony z rejestru podmiotów prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą - Wystawca faktury, który uchybił obowiązkowi zgłoszenia swych pracowników organowi podatkowemu - Obowiązek podatnika upewnienia się o zgodnym z prawem zachowaniu się wystawcy faktury wobec organu podatkowego)

(2012/C 331/14)

Język postępowania: węgierski

(Dz.U.UE C z dnia 27 października 2012 r.)

Sąd krajowy

Legfelsőbb Bíróság

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Gábor Tóth

Strona pozwana: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Északmagyarországi Regionális Adó Főigazgatósága

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Magyar Köztársaság Legfelsöbb Bírósága - Wykładnia dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1) - Warunki korzystania z prawa do odliczenia zapłaconego podatku naliczonego w praktyce krajowych organów podatkowych - Obowiązek upewnienia się przez podatnika o posiadaniu przez wystawcę faktury statusu podatnika, a także o zgodności prawem stosunku prawnego i sytuacji podatkowej zatrudnianych przez tego wystawcę pracowników wykonujących zafakturowane prace

Sentencja

1) Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i zasada neutralności podatkowej powinny być interpretowane w ten sposób, że sprzeciwiają się one temu, aby organ podatkowy odmawiał podatnikowi prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego z tytułu wyświadczonych na jego rzecz usług tylko z tego powodu, iż pozwolenie na prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej zostało cofnięte wystawcy faktury przed wyświadczeniem przez niego odnośnych usług lub przed wystawieniem odpowiedniej faktury, jeżeli faktura ta zawiera wszystkie informacje wymagane przez art. 226 tej dyrektywy, a w szczególności informacje konieczne do ustalenia tożsamości osoby wystawiającej fakturę i charakteru wyświadczonych usług.

2) Dyrektywa 2006/112 powinna być interpretowana w ten sposób, że sprzeciwia się ona temu, aby organ podatkowy odmawiał podatnikowi prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego z tytułu usług, które zostały mu wyświadczone, na tej podstawie, że wystawca faktury, której dotyczą owe usługi, nie zgłosił zatrudnionych przez niego pracowników, przy czym organ ten nie wykazał za pomocą obiektywnych dowodów, iż podatnik ów wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja powołana dla uzasadnienia prawa do odliczenia stanowiła oszustwo popełnione przez rzeczonego wystawcę lub przez przedsiębiorcę występującego w łańcuchu usług.

3) Dyrektywa 2006/112 powinna być interpretowana w ten sposób, iż okoliczność, że podatnik nie sprawdził, czy pracownicy zatrudnieni na budowie pozostawali w stosunku prawnym z wystawcą faktury lub czy wystawca ów zgłosił tych pracowników, nie stanowi obiektywnej okoliczności, która pozwalałaby na wniosek, że adresat faktury wiedział lub powinien był wiedzieć, iż uczestniczył w transakcji stanowiącej oszustwo w podatku od wartości dodanej, jeżeli adresat ten nie dysponował przesłankami uzasadniającymi przypuszczenie istnienia nieprawidłowości lub oszustwa po stronie rzeczonego wystawcy. Tym samym nie można odmówić prawa do odliczenia na podstawie rzeczonej okoliczności wówczas, gdy zostały spełnione materialne i formalne przesłanki przewidziane przez tę dyrektywę dla skorzystania z tego prawa.

4) Jeżeli organ podatkowy przedstawi konkretne przesłanki dotyczące istnienia oszustwa, dyrektywa 2006/112 i zasada neutralności podatkowej nie sprzeciwiają się temu, aby sąd krajowy zbadał na podstawie ogólnej oceny wszystkich okoliczności faktycznych sprawy, czy wystawca faktury sam wykonał daną transakcję. Niemniej jednak w sytuacji takiej jak przed sądem krajowym prawa do odliczenia można odmówić tylko wtedy, gdy organ podatkowy wykaże na podstawie obiektywnych dowodów, że adresat faktury wiedział lub powinien był wiedzieć, iż transakcja powołana w celu uzasadnienia prawa do odliczenia stanowiła oszustwo popełnione przez rzeczonego wystawcę lub przez innego przedsiębiorcę występującego w łańcuchu usług.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 282 z 24.9.2011.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2012.331.9/2
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-324/11: Gábor Tóth v. Nemzeti Adó - és Vámhivatal Észak-magyarországi Regionális Adó Főigazgatósága (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 06/09/2012
• Data ogłoszenia: 27/10/2012