Sytuacja na Wybrzeżu Kości Słoniowej.

Sytuacja na Wybrzeżu Kości Słoniowej

P7_TA(2011)0152

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 7 kwietnia 2011 r. w sprawie sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej

(2012/C 296 E/15)

(Dz.U.UE C z dnia 2 października 2012 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej, w szczególności rezolucję z dnia 16 grudnia 2010 r.⁽¹⁾,

– uwzględniając deklarację z Bamako z dnia 3 listopada 2000 r. w sprawie demokracji, praw człowieka i swobód obywatelskich w świecie francuskojęzycznym,

– uwzględniając odnośne rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Wybrzeża Kości Słoniowej, zwłaszcza rezolucje 1946 i 1951(2010) oraz rezolucje 1967, 1968 i 1975(2011),

– uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton w sprawie sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej, a w szczególności oświadczenia z dnia 3, 10, 12 i 19 marca oraz 1 kwietnia 2011 r.,

– uwzględniając wnioski Rady do Spraw Zagranicznych w sprawie Wybrzeża Kości Słoniowej przyjęte podczas jej 3065. posiedzenia w dniu 31 stycznia 2011 r.,

– uwzględniając decyzję Rady UE nr 2011/18/WPZiB i rozporządzenie Rady (UE) nr 25/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. zobowiązujące do zamrożenia aktywów i określające dodatkowe osoby i podmioty objęte restrykcjami w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej,

– uwzględniając decyzję Rady ds. Pokoju i Bezpieczeństwa Unii Afrykańskiej podjętą w Addis Abebie w dniu 10 marca 2011 r.,

– uwzględniając oświadczenia Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Wybrzeża Kości Słoniowej z dni 3 i 11 marca 2011 r.,

– uwzględniając wspólne oświadczenie współprzewodniczących Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE wydane w dniu 18 marca 2011 r. i potępiające przemoc oraz naruszanie praw człowieka w Wybrzeżu Kości Słoniowej,

– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Jerzego Buzka z dnia 18 marca 2011 r. nawołujące do położenia kresu wszelkiej przemocy wobec ludności cywilnej w Wybrzeżu Kości Słoniowej,

– uwzględniając rezolucję w sprawie sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej przyjętą w dniu 25 marca 2011 r. w Abudży przez głowy państw i szefów rządów Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS),

– uwzględniając rezolucję Rady Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 25 marca 2011 r. ustanawiającą międzynarodową komisję śledczą do zbadania przypadków naruszania praw człowieka w Wybrzeżu Kości Słoniowej od czasu wyborów prezydenckich,

– uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że w ciągu ostatnich czterech miesięcy Wybrzeże Kości Słoniowej pogrążyło się w głębokim kryzysie politycznym wynikającym z odmowy przekazania władzy przez dotychczasowego prezydenta Laurenta Gbagbo pełnoprawnemu prezydentowi Alassane'owi Ouattarze, mimo że w listopadzie 2010 r. wygrał on wybory prezydenckie i został uznany za zwycięzcę przez społeczność międzynarodową po potwierdzeniu wyników wyborów przez ONZ,

B. mając na uwadze, że wszelkie zabiegi dyplomatyczne mające doprowadzić do wypracowania pokojowego rozwiązania powyborczego impasu politycznego, w tym działania podejmowane przez Unię Afrykańską, ECOWAS i prezydenta Republiki Południowej Afryki, zakończyły się fiaskiem,

C. mając na uwadze, że od połowy lutego walki zaostrzyły się zarówno w stolicy, jak i na zachodzie kraju, i że pojawiają się niepokojące informacje o coraz częstszym wykorzystaniu ciężkiej artylerii przeciwko ludności cywilnej,

D. mając na uwadze, że w ostatnich dniach siły republikańskie prezydenta Alassane'a Ouattary rozpoczęły szeroko zakrojoną ofensywę mającą na celu objęcie przez niego władzy, przejęły kontrolę nad kilkoma ważnymi regionami, w tym nad stolicą polityczną Jamusukro i San Pedro (kluczowym portem dla eksportu kakao); mając na uwadze, że siły popierające Alassane'a Ouattarę weszły teraz do Abidżanu, co doprowadziło do krwawych starć z siłami lojalnymi wobec byłego prezydenta,

E. mając na uwadze, że według źródeł ONZ od grudnia 2010 r. w Wybrzeżu Kości Słoniowej zginęły setki osób; mając na uwadze, że rzeczywista liczba ofiar może być znacznie wyższa, ponieważ informacje o aktach przemocy w głębi kraju nie zawsze są podawane do wiadomości przez prasę,

F. mając na uwadze, że zamachy na siły pokojowe i instytucje ONZ stanowią zbrodnie wojenne; mając na uwadze, że misja ONZ w Wybrzeżu Kości Słoniowej (ONUCI) jest stale przedmiotem gróźb i zamachów ze strony służb bezpieczeństwa popierających byłego prezydenta Laurenta Gbagbo, który przyjął retorykę pomówień, podżegając do przemocy wobec sił ONZ i cudzoziemców przebywających w Wybrzeżu Kości Słoniowej; mając na uwadze, że wielu uczestników misji pokojowej ONZ zostało poważnie rannych lub straciło życie,

G. mając na uwadze okrutne czyny, których dopuszczono się w Wybrzeżu Kości Słoniowej, w tym przypadki stosowania przemocy seksualnej, przymusowe zniknięcia, pozasądowe egzekucje oraz nadmierne masowe stosowanie siły wobec ludności cywilnej, stanowiące zbrodnie przeciwko ludzkości,

H. mając na uwadze, że w złożonym dnia 18 kwietnia 2003 r. zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 3 statutu rzymskiego oświadczeniu rząd Wybrzeża Kości Słoniowej poddał się jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) w odniesieniu do zbrodni popełnionych na terytorium tego kraju po dniu 19 września 2002 r.; mając na uwadze, że wobec Wybrzeża Kości Słoniowej prowadzone jest nadal przez prokuratora MTK wstępne postępowanie dowodowe,

I. mając na uwadze, że w Wybrzeżu Kości Słoniowej obserwuje się coraz mniejsze poszanowanie praworządności przy coraz surowszych ograniczeniach wolności słowa, swobody wyrażania poglądów i wolności mediów,

J. mając na uwadze, że w ostatnich czterech miesiącach sytuacja gospodarcza Wybrzeża Kości Słoniowej znacznie się pogorszyła w związku z przeprowadzeniem przez Laurenta Gbagbo nielegalnego upaństwowienia w sektorze bankowym i kakaowym oraz arbitralnego przywłaszczania pieniędzy i wywłaszczania; mając na uwadze, że MFW ostrzegał niedawno przed poważnymi, negatywnymi konsekwencjami gospodarczymi bieżącej sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej dla całego regionu Afryki Zachodniej,

K. mając na uwadze, że ze względu na królującą w kraju atmosferę strachu liczba przesiedlonych zarówno wewnątrz kraju, jak i do krajów sąsiadujących, takich jak Liberia, Ghana, Togo, Mali i Gwinea, wynosi według danych szacunkowych 1 mln osób,

L. mając na uwadze, że w dniu 17 marca 2011 r. Komisja pięciokrotnie zwiększyła pomoc humanitarną UE dla Wybrzeża Kości Słoniowej,

M. mając na uwadze, że rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1975(2011), którą przyjęto jednomyślnie, wzywa Laurenta Gbagbo do natychmiastowego ustąpienia i apeluje o niezwłoczne zaprzestanie stosowania przemocy wobec ludności cywilnej, nakładając jednocześnie na Laurenta Gbagbo, jego żonę i trzech współpracowników specjalne sankcje finansowe i ograniczenia podróży,

1. potępia brutalne próby uzurpowania sobie przez byłego prezydenta Gbagbo i jego zwolenników władzy w imieniu ludności Wybrzeża Kości Słoniowej; ponawia apel do Laurenta Gbagbo o ustąpienie i natychmiastowe przekazanie władzy Alassane'owi Ouattarze; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym przyjęcie rezolucji 1975(2011), w której Rada Bezpieczeństwa ONZ najbardziej stanowczo od chwili rozpoczęcia powyborczego kryzysu w Wybrzeżu Kości Słoniowej odniosła się do sytuacji, wzywając Laurenta Gbagbo do natychmiastowego ustąpienia;

2. wyraża ubolewanie, że nie udało się znaleźć żadnego dyplomatycznego rozwiązania, nawet wśród rozwiązań zalecanych przez Unię Afrykańską, oraz że kryzys powyborczy cechuje przemoc i starcia zbrojne;

3. pochwala apel kobiet z Afryki Zachodniej o pokojowe rozwiązanie konfliktu politycznego w Wybrzeżu Kości Słoniowej oraz o postawienie przed sądem sprawców aktów przemocy wobec zwykłych ludzi w kraju; wyraża ubolewanie, że organizacje kobiece oraz przywódcy religijni i przywódcy lokalnych społeczności nie podjęli wystarczających starań, aby nasilić presję wewnętrzną i zachęcić do mediacji w poszukiwaniu pokojowego rozwiązania impasu politycznego w kraju;

4. przypomina, że jedynie wybory powszechne dają mandat demokratyczny oraz że wybór Alassane'a Ouattary jest wyrazem suwerennej woli narodu Wybrzeża Kości Słoniowej; apeluje do instytucji Wybrzeża Kości Słoniowej, w tym do sił bezpieczeństwa i obrony kraju (FDSCI), o niezwłoczne przekazanie władzy demokratycznie wybranemu prezydentowi Alassane'owi Ouattarze i jego rządowi;

5. szczególnie stanowczo potępia eskalację przemocy w Wybrzeżu Kości Słoniowej, w szczególności wykorzystanie broni ciężkiej wobec ludności cywilnej, w wyniku czego wielu ludzi straciło życie; solidaryzuje się ze wszystkimi niewinnymi ofiarami niesprawiedliwości i przemocy w Wybrzeżu Kości Słoniowej oraz z ich rodzinami; podkreśla, że nie można tolerować przemocy wobec ludności cywilnej, kobiet, dzieci i uchodźców oraz że należy jej natychmiast położyć kres;

6. stanowczo potępia naruszenia praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego, których według doniesień dopuszczono się wobec ludności cywilnej, w tym egzekucje pozasądowe i przemoc seksualną; zauważa, że według Rady Bezpieczeństwa ONZ akty te można zakwalifikować jako zbrodnie przeciwko ludzkości; wyraża stanowczy sprzeciw wobec wszelkiego wykorzystywania środków masowego przekazu w celu podżegania do nienawiści; apeluje o zniesienie wszelkich ograniczeń korzystania z prawa do swobodnego wyrażania poglądów; potępia uprowadzenie czterech osób, w tym dwóch obywateli UE, z hotelu w Abidżanie położonego w okolicy kontrolowanej przez siły popierające Laurenta Gbagbo i wzywa do natychmiastowego uwolnienia uprowadzonych;

7. podkreśla, że nie mogą oni pozostać bezkarni oraz że nie należy szczędzić wysiłków w celu zidentyfikowania i postawienia przed sądem, w tym na szczeblu międzynarodowym, wszystkich osób odpowiedzialnych za zbrodnie przeciwko ludności cywilnej; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje utworzenie przez Radę Praw Człowieka ONZ komisji śledczej; zauważa, że Rada Bezpieczeństwa ONZ uznała, iż MTK może podjąć decyzję o swojej właściwości w odniesieniu do sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej; apeluje do wszystkich podmiotów w Wybrzeżu Kości Słoniowej o współpracę z tymi organami, aby można było wymierzyć sprawiedliwość; wzywa UE do udzielenia koniecznego wsparcia w przeprowadzeniu czynności śledczych;

8. potępia również akty zastraszania pracowników misji ONUCI oraz UE oraz utrudnianie ich pracy;

9. z zadowoleniem przyjmuje specjalne dodatkowe sankcje obejmujące zakaz udzielania wiz i zamrożenie aktywów, nałożone przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, Unię Afrykańską oraz Radę Unii Europejskiej na wszystkie osoby i podmioty, które sprzeciwiają się objęciu władzy przez pełnoprawnego prezydenta, jak również decyzje podjęte przez Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy, które odmówiły współpracy z samozwańczym rządem; podkreśla, że sankcje te zostaną utrzymane do czasu objęcia władzy przez pełnoprawnego prezydenta;

10. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1975(2011) przypomniano o pozwoleniu danym misji ONUCI odnośnie do wykorzystania wszelkich możliwych środków w celu wykonania zadania ochrony ludności cywilnej, w tym zapobiegania dalszemu stosowaniu broni ciężkiej, oraz wyrażono pełne poparcie Rady Bezpieczeństwa dla tego rodzaju działania; apeluje w związku z tym o sprawne i znaczne wzmocnienie misji ONUCI, aby zapewnić skuteczną ochronę ludności cywilnej w Wybrzeżu Kości Słoniowej;

11. zauważa, że zgodnie ze swoim mandatem misja ONUCI już podjęła działania w Abidżanie w celu położenia kresu stosowaniu broni ciężkiej oraz w celu ochrony ludności cywilnej i pracowników ONZ, przy wsparciu francuskich sił "Licorne", na wniosek Sekretarza Generalnego ONZ;

12. pochwala i popiera wszelkie próby mediacji pod auspicjami Unii Afrykańskiej i ECOWAS, których celem jest zapobieżenie starciom, oraz ponawia apel do wszystkich sił politycznych Wybrzeża Kości Słoniowej o okazanie zaangażowania w pokojowe przemiany demokratyczne, które pozwolą uniknąć dalszego rozlewu krwi; wyraża poparcie dla planu Unii Afrykańskiej dotyczącego wypracowania ogólnego pokojowego rozwiązania kryzysu i podkreśla, że wszystkie kraje Afryki muszą się zjednoczyć i współpracować ze sobą, tak aby umożliwić przywrócenie pokoju w Wybrzeżu Kości Słoniowej;

13. wzywa prezydenta Alassane'a Ouattarę do ułatwienia procesu pokojowego i pojednania narodowego, przypominając jednocześnie, że zbrodnie wojenne oraz zbrodnie przeciwko ludzkości nie ulegają przedawnieniu;

14. jest głęboko zaniepokojony pogarszającą się sytuacją humanitarną w Wybrzeżu Kości Słoniowej i krajach ościennych, zwłaszcza w Liberii; apeluje do wszystkich podmiotów w Wybrzeżu Kości Słoniowej, aby w całym kraju zapewniły bezpieczny i nieograniczony dostęp do organizacji humanitarnych na miejscu; z zadowoleniem przyjmuje wyrażone przez komisarz Kristalinę Georgiewą zobowiązanie UE w zakresie pomocy w rozwiązaniu kryzysu humanitarnego;

15. w obliczu sytuacji humanitarnej w Wybrzeżu Kości Słoniowej podkreśla potrzebę podjęcia sprawnych międzynarodowych działań politycznych i przeciwdziałania nowemu kryzysowi migracyjnemu w regionie; wzywa Komisję i państwa członkowskie do koordynacji podejmowanych wysiłków z działaniami innych darczyńców międzynarodowych; wzywa społeczność międzynarodową do dotrzymania zobowiązań w zakresie pomocy humanitarnej w celu zaspokojenia palących potrzeb ludności Wybrzeża Kości Słoniowej i krajów ościennych;

16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii Europejskiej do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie Bezpieczeństwa ONZ, sekretarzowi generalnemu ONZ, misji ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (ONUCI), instytucjom Unii Afrykańskiej, Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS), Wspólnemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu AKP-UE, rządom państw członkowskich UE oraz prezydentowi elektowi Wybrzeża Kości Słoniowej Alassane'owi Ouattarze.

______

⁽¹⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0492.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2012.296E.101
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Sytuacja na Wybrzeżu Kości Słoniowej.
• Data aktu: 07/04/2011
• Data ogłoszenia: 02/10/2012