Skarga wniesiona w dniu 26 września 2009 r. - Applied Microengineering przeciwko Komisji(Sprawa T-387/09)
(2009/C 312/50)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Applied Microengineering Ltd (Didcot, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci P. Walravens i J. De Wachter)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 lipca 2009 r. nakazującej zwrot kwoty 258.560,61 EUR wraz z odsetkami;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze strona skarżąca domaga się stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2009)5797 z dnia 16 lipca 2009 r. dotyczącej zwrotu przez skarżącą pewnych kwot wraz z odsetkami w odniesieniu do przedsięwzięć IST-199-11823 FOND MST ("Formation of a New Design House for MST") i IST-2000-28229 ANAB ("Assessment of a New Anodic Bander") finansowanych w ramach szczegółowego programu wdrażania działań w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i prezentacji w przyjaznym społeczeństwie informatycznym (1998-2002).
Na poparcie swoich żądań skarżąca wysuwa siedem zarzutów.
Po pierwsze, podnosi, że Komisja naruszyła podstawowe wymogi proceduralne wskutek nieprzeprowadzenia pełnego i właściwego audytu. Skarżąca twierdzi, że Komisja nie poinformowała jej o rozpoczęciu audytu, o jego zamknięciu i nie uwzględniła zastrzeżeń wysuniętych przez skarżącą. Skarżąca ponadto utrzymuje, że Komisja naruszyła jej prawo do obrony oraz zasadę dobrej administracji i obowiązek staranności.
Po drugie, skarżąca twierdzi, że działanie Komisji nastąpiło po upływie terminu przedawnienia co najmniej w odniesieniu do płatności dokonanych ponad pięć lat przed oficjalnym rozpoczęciem audytu.
Po trzecie, skarżąca dowodzi, że Komisja popełniła oczywiste błędy w ocenie poprzez zastosowanie dokonanej przez audytora błędnej interpretacji zasad dotyczących kosztów kwalifikowanych.
Po czwarte, twierdzi, że Komisja naruszyła podstawowe prawa socjalne i prawo do godziwego wynagrodzenia poprzez zaakceptowanie stawek godzinowych dla robotników poniżej minimalnego wynagrodzenia.
Po piąte, skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła zasadę uzasadnionych oczekiwań co do ważności roboczej metody przeciętnych kosztów zatrudnienia, zaproponowanej przez skarżącą, i co do aprobaty wykonawcy dla praktyki "docelowych zarobków".
Po szóste, dowodzi, że Komisja zignorowała obowiązek uzasadnienia, jako że w pełni oparła się na sprawozdaniu z audytu, nie rozpatrzywszy uwag i wniosków skarżącej o ponowne przeprowadzenie audytu.
Wreszcie, skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła zasadę dobrej administracji i obowiązek staranności wskutek przesłania pism pod złym adresem i wskutek nierozpatrzenia argumentów wysuniętych przez skarżącą.
