Skarga wniesiona w dniu 16 lutego 2007 r. - Kaučuk przeciwko Komisji(Sprawa T-44/07)
(2007/C 82/102)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 14 kwietnia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Kaučuk a.s. (Kralupy nad Vltavou, Republika Czeska) (przedstawiciele: adwokaci M. Powell i K. Kuik)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności art. 1 do 3 spornej decyzji w całości lub w części w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;
– ewentualnie, stwierdzenie nieważności art. 2 spornej decyzji, w zakresie w jakim nakłada on na Kaučuk grzywnę wynoszącą 17,55 mln EUR i ustalenie znacznie niższej kwoty grzywny; oraz
– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami tego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca wnosi o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2006) 5700 wersja ostateczna z dnia 29 listopada 2006 r. w sprawie COMP/F/38.638 - kauczuk butadienowy i kauczuk styrenowo-butadienowy emulsyjny, w której Komisja uznała, że poprzez uzgodnienie cen towarów, dokonanie podziału klientów na podstawie porozumień o niepodejmowaniu agresywnych działań i wymianę informacji handlowych dotyczących cen, konkurentów i klientów skarżąca oraz inne przedsiębiorstwa naruszyły art. 81 WE i art. 53 Porozumienia EOG.
Na poparcie tej skargi, strona skarżąca utrzymuje, że Komisja:
– naruszyła prawo przypisując skarżącej prowadzoną sprzedaż przez jej pośrednika Tavorex, niezależnego podmiotu prawnego;
– naruszyła prawo nie przedstawiając w sposób wymagany prawem dowodów na to, że w okresie od listopada 1999 r. do listopada 2002 r. Tavorex dopuścił się pojedynczego i ciągłego naruszenia;
– dopuściła się oczywistego błędu w ocenie uznając, że te same fakty są wystarczającym dowodem na to, że Tavorex dopuścił się naruszenia, lecz nie są wystarczającym dowodem na to, że zostało ono popełnione przez innego producenta;
– naruszyła prawo stosując wspólnotowe prawo konkurencji w odniesieniu do strony skarżącej i spółki Tavorex, nie ustalając przy tym występowania wystarczającego związku między skarżącą a spółką Tavorex, przedmiotową działalnością i obszarem Wspólnot Europejskich, co jest sprzeczne z orzecznictwem dotyczącym eksterytorialnego stosowania wspólnotowego prawa konkurencji;
– dopuściła się oczywistego naruszenia prawa i popełniła oczywisty błąd w ocenie uznając, że przez pośrednika Tavorex skarżąca dopuściła się naruszenia w zakresie kauczuku butadienowego, towaru który nie jest ani sprzedawany, ani też produkowany przez skarżącą;
– dla celów ustalenia wymiaru grzywny, nie przedstawiła dowodów na to, czy przez pośrednika Tavorex skarżąca dopuściła się naruszenia umyślnie lub na skutek niedbalstwa; oraz
– dopuściła się oczywistego naruszenia prawa i popełniła oczywisty błąd w ocenie nie stosując wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien.
