Skarga wniesiona w dniu 5 kwietnia 2006 r. - Martin Magone przeciwko Komisji(Sprawa F-36/06)
(2006/C 131/95)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 3 czerwca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Alejandro Martin Magone (Bruksela, Belgia) [Przedstawiciel: E. Boigelot, avocat]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie decyzji Dyrektora Generalnego ECHO z dnia 7 czerwca 2005 r. jako podmiotu oceniającego w postępowaniu odwoławczym, niekorzystnej przez to, że potwierdza i akceptuje ostatecznie sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej skarżącego za okres od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 15 września 2004 r.;
– uchylenia spornego sprawozdania;
– uchylenia decyzji organu powołującego z dnia 22 grudnia 2005 r. doręczonej w dniu 5 stycznia 2006 r. o oddaleniu zażalenia wniesionego w dniu 6 września 2005 r. w oparciu o art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego a zmierzającego do uchylenia zaskarżonej decyzji;
– stwierdzenie, że skarżący jest ofiarą mobbingu w pracy;
– zasądzenie odszkodowania za szkodę i zadośćuczynienia za krzywdę oraz szkodę w karierze zawodowej w kwocie oszacowanej ex aequo et bono na 29 000 EUR, z zastrzeżeniem jej podwyższenia lub obniżenia w trakcie postępowania;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swej skargi skarżący podnosi zarzut dotyczący naruszenia art. 12a, 25 akapit drugi, 26 i 43 regulaminu pracowniczego, a także ogólnych przepisów wykonawczych w sprawie stosowania art. 43 w brzmieniu przyjętych przez Komisję w dniu 3 marca 2004 r., naruszenia decyzji Komisji z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie utrzymania poziomu świadczeń, informatora administracyjnego i wytycznych w tej kwestii, a także nadużycia władzy i naruszenia ogólnych zasad prawnych takich jak prawo do obrony, dobre administrowanie i obowiązek staranności, zasady równości traktowania i tych, które nakładają na organ powołujący obowiązek wydania decyzji w oparciu o dopuszczalne prawnie motywy tj. mające związek ze sprawą, wolne od oczywistego błędu w ocenie, od błędu faktycznego czy błędu co do prawa.
Skarżący następnie podnosi, że dokonując spornej oceny za rok 2004 w okolicznościach niniejszej sprawy, organ powołujący w oczywisty sposób nie zastosował prawidłowo ani nie dokonał prawidłowej wykładni postanowień regulaminu i wyżej wskazanych zasad. Decyzja oparta jest jego zdaniem na motywach, które nie były prawidłowe zarówno jeżeli chodzi o fakty jak i prawo. Skarżący znalazł się zatem w sytuacji dyskryminacji administracyjnej, niezgodnej z jego uzasadnionymi oczekiwaniami i prowadzącej do mobbingu w pracy.
