Powyżej wskazany schemat działań polega przede wszystkim na tym, że podmioty pośredniczące w zatrudnianiu pozyskują pracowników z innego podmiotu, a następnie były pracodawca zatrudnia tych pracowników ponownie za pośrednictwem tego rodzaju podmiotów. Taka praktyka służy w głównej mierze generowaniu oszczędności na składkach ZUS, ale pośrednio również na zaliczkach PIT od wynagrodzeń takich pracowników. Organy rentowe, jak i organy podatkowe w toku przeprowadzanych kontroli podatkowych wielokrotnie rewidowały powyższą agresywną praktykę optymalizacyjną, wskazując, iż stanowi to naruszenie przepisów prawa.

W podobnych sytuacjach organy podatkowe regularnie odmawiały takim podatnikom odliczenia VAT z faktur, które były wystawiane przez firmę wynajmującą pracowników. Sądy administracyjne również przyjęły podobną wykładnię w tym zakresie. Jako przykład można przytoczyć tutaj wyrok z 26 listopada 2019 r. (sygn. akt I FSK 1340/17), w którym to sąd orzekł, że podatnik, który skorzystał z usług fikcyjnej agencji pracy tymczasowej, nie może potrącić podatku z wystawionych przez nią faktur. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik sam wystawił fakturę w związku z fikcyjną umową, to musi zapłacić wykazany na niej podatek, zgodnie z art. 108 ustawy o VAT. Podobne stanowisko zajął NSA w wyrokach z 25 lipca 2019 r. (sygn. akt I FSK 1302/17) i 27 marca 2019 r. (sygn. akt I FSK 395/17).

Czytaj w LEX: Odpowiedzialność za wystawione faktury VAT >>>

 

Nadużycie prawa a zasada neutralności VAT

Sylwia Adamczyk-Kaczmara

Sprawdź  

Postanowienie TSUE zmieniło obraz sprawy

Na wokandę do TSUE trafiła sprawa dotycząca węgierskiej spółki, która dokonywała outsourcingu pracowników według opisanego wcześniej schematu. Węgierski organ podatkowy w trakcie przeprowadzonych czynności kontrolnych w tej spółce oszacował, że ma ona zaległości z tytułu VAT, PIT, składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych danin publicznych.

Sąd w Budapeszcie zwrócił uwagę na to, że nie można wyciągać w powyższym zakresie pochopnych wniosków, iż każdy podmiot uczestniczący w łańcuchu świadczeń zajmuje się wyłudzaniem VAT. W związku z tym Sąd skierował pytanie prejudycjalne do TSUE.

Postanowieniem z 9 stycznia 2023 r., sygn. C-289/22 TSUE, Trybunał wskazał, że co do zasady nie jest rolą podatnika dokonywanie ustaleń, czy kontrahenci znajdujący się w łańcuchu dostaw przestrzegali na wcześniejszym etapie krajowych przepisów regulujących tego rodzaju działalność. Dodał, że w sytuacji, w której istnieje podejrzenie co do nieprawidłowości lub oszustwa można wymagać od podmiotu, aby wykazał należytą staranność w zwiększonym stopniu.

Zobacz również: Raport: Firmy będą inwestować w cyfryzację raportowania podatkowego >>

Czytaj w LEX: Metodyka w zakresie oceny dochowania należytej staranności przez nabywców towarów w transakcjach krajowych >>

Co to oznacza dla podatników?

Zdaniem TSUE, fiskus musi więc wykazać, że podatnik dopuścił się oszustwa w VAT lub że wiedział, względnie powinien był wiedzieć, iż transakcja wiązała się z oszustwem. Nie jest wystarczające, że podatnik lub kontrahenci naruszyli przepisy regulujące świadczenie danych usług, jeśli fiskus nie wykaże związku między tym naruszeniem a prawem do odliczenia VAT. To na organie podatkowym ciąży ciężar dowodowy, aby wykazać, iż podatnik brał udział w agresywnym schemacie optymalizacyjnym lub mógł mieć świadomość co do istnienia oszustwa albo powinien był zdawać sobie sprawę, że transakcja wiąże się z nadużyciem podatkowym.

Niezależnie od powyższego należy jednak mieć na uwadze, że podejście polskich organów podatkowych do kwestii dochowania należytej staranności w VAT jest wciąż bardzo rygorystyczne, czego dowodzą m.in. postanowienia wciąż aktualnej Metodyki w zakresie oceny dochowania należytej staranności przez nabywców towarów w transakcjach krajowych kierowanej do organów.

Orzeczenie TSUE nie powinno więc uśpić czujności podatników wobec ich kontrahentów, gdyż należyta staranność w VAT wciąż jest przedmiotem szczególnego zainteresowania organów, czego dowodzą statystyki przekazane niedawno przez biuro prasowe Prokuratury Krajowej z których wynika, że działania prokuratury przeciwko oszustwom VAT w 2022 r. były jeszcze skuteczniejsze niż w roku poprzednim. Prokuratorzy wszczęli 1390 śledztw, których przedmiotem były najpoważniejsze przestępstwa uszczuplające budżet państwa. Zarzuty w 2022 r. usłyszało 3359 podejrzanych, natomiast w 2021 r. było to 3290 osób.

Czytaj w LEX: Świadomość uczestnictwa w transakcji stanowiącej oszustwo podatkowe a prawo do odliczenia VAT >>>

 

Należy także wskazać na znaczny wzrost statystyk dotyczących tzw. zbrodni VAT. W 2022 r. prokuratorzy prowadzili ich trzykrotnie więcej niż w roku poprzednim. W tym zakresie wniesiono do sądów 404 akty oskarżenia, co jest wynikiem dwukrotnie większym niż w 2021 r. Rosnące statystyki wskazują na coraz skuteczniejszą realizację polityki państwa zwalczającą nadużycia VAT. Z tego względu wdrażanie w spółkach skutecznych procedur zapewniających dochowanie należytej staranności w VAT jest obecnie kluczową kwestią dla zabezpieczenia pozycji podatkowej spółek oraz interesów osób zaangażowanych w rozliczenia.

Jagoda Trela, partner zarządzająca,

Sandra Telman, starszy konsultant w ID Advisory

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.