Podatnik jest podmiotem uprawnionym do ustalania wysokości i wypłaty świadczeń z ubezpieczeń społecznych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Pracownica podatnika przebywa na zwolnieniu lekarskim z tytułu ciąży. W marcu podatnik jako pracodawca rozliczył i wypłacił jej zasiłek chorobowy za cały miesiąc. Obok zasiłku pracownicy wypłacono wynagrodzenie - dodatek za wysługę lat. Dodatek stażowy przysługuje w pełnej wysokości za okres absencji chorobowej i wypłacany jest ze środków pracodawcy. Kwota uzyskanego wynagrodzenia wynosi 222 zł i jest niższa niż koszty uzyskania przychodu obowiązujące w 2020 r.
Podatnik zauważył, że zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochód będący podstawą ustalania zaliczki na podatek dochodowy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne bez względu na źródło ich finansowania wypłacane przez płatnika. Zasiłek chorobowy jest przychodem z innych źródeł i nie stosuje się pracowniczych kosztów uzyskania przychodu do ustalenia podstawy opodatkowania.
Ustalenie podstawy opodatkowania
W zaistniałej sytuacji podatnik powziął wątpliwość i wystąpił o interpretację w jaki sposób ustalić podstawę opodatkowania: czy koszty uzyskania przychodu należy obniżyć do wysokości otrzymanego wynagrodzenia, czy należy zsumować wynagrodzenie z zasiłkiem i odliczyć całe koszty tj. w wysokości 250 zł?
Zdaniem podatnika, podstawę opodatkowania należy ustalić w następujący sposób: koszty uzyskania przychodu obniżyć do wysokości wynagrodzenia (wysługi lat), następnie zsumować kwotę wynagrodzenia i zasiłku.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Stwierdził, że analiza przepisów wskazuje, że przy ustalaniu zaliczek na podatek dochodowy pracownicze koszty uzyskania przychodów stosuje się tylko do przychodów ze stosunku pracy.
Zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy jak i organ rentowy stanowią natomiast przychody z innych źródeł.
Podkreślił, że stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o PIT za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Zasiłek chorobowy bez kosztów podatkowych
Z kolei za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, uważa się kwoty wypłacanych przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych. Oznacza to, że przy ustalaniu zaliczek na podatek dochodowy od zasiłku chorobowego wypłacanego przez zakład pracy nie stosuje się kosztów uzyskania przychodu.
Zobacz również: Koleżeńska przysługa i kredyt dla kogoś może mieć konsekwencje podatkowe >>
Fiskus blokuje zaliczanie do kosztów usług niematerialnych >>
Ulga autorska - IP Box nadal w grze >>
Dyrektor KIS podkreślił, że z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż obok zasiłku pracownicy wypłacono wynagrodzenie - dodatek za wysługę lat. Dodatek stażowy przysługuje w pełnej wysokości za okres absencji chorobowej i wypłacany jest ze środków pracodawcy. Kwota uzyskanego wynagrodzenia wynosi 222 zł i jest niższa niż koszty uzyskania przychodu obowiązujące w 2020 r.
Dyrektor KIS stwierdził, że uwzględniając obowiązujące przepisy należy uznać, że podstawę obliczenia zaliczki na podatek dochodowy stanowił dochód, za który uznać należało uzyskany przez pracownika w danym miesiącu przychód ze stosunku pracy jak również zasiłek chorobowy, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, w sytuacji gdy takie zostały przez płatnika potrącone. W przypadku wypłaty zasiłku chorobowego pracodawca nie powinien stosować kosztów uzyskania przychodów. W niniejszej sprawie należało więc uwzględnić koszty uzyskania przychodu tylko w odniesieniu do przychodu ze stosunku pracy, tj. dodatku za wysługę lat, do wysokości tego dodatku.
Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 sierpnia 2020 r. nr 0115-KDIT2.4011.439.2020.1.RS
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
