Według sądu, przepisy nie dają podstaw do różnicowania dla celów podatkowych kosztów, które mogą być objęte ryczałtem od tych, których ryczałt nie obejmuje (paliwo). Podobny pogląd prezentowany jest także w piśmiennictwie. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 8 marca 2017 r. (sygn. akt I SA/Gl 1550/16). Tym samym podzielił nie tylko argumenty podatnika, ale i stanowisko sądu I instancji.

 

Podatkowe skutki nieodpłatnych świadczeń

Spółka, która wystąpiła o interpretację podatkową, chciała wiedzieć, czy wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych obejmuje wszelkie koszty eksploatacji samochodu w tym również koszty zużytego paliwa. Według niej, interpretacja przepisu prowadzi do wniosku, że w sytuacji, gdy pracownik korzysta nieodpłatne z samochodu służbowego dla celów prywatnych, to z tego tytułu należy naliczyć miesięcznie pracownikowi zryczałtowaną wartość świadczenia określoną w kwocie wskazanej w ustawie. Zależy ona od pojemności pojazdu.

Zobacz komentarz: Uparty jak fiskus, czyli nieustające spory o paliwo >>

Zryczałtowana wartość świadczenia obejmuje wszelkie koszty związane z korzystaniem przez pracowników z samochodów służbowych do celów prywatnych, w tym koszty paliwa. Organ interpretacyjny uznał, że jeśli pracodawca dodatkowo pokrywa wydatki na paliwo wykorzystywane w innych celach niż służbowe, to wartość tego paliwa będzie stanowić podlegający opodatkowaniu przychód pracownika ze stosunku pracy, którego wysokość należy ustalać na podstawie art. 12 ust. 2 i 3 ustawy o PIT.

Zobacz również:
NSA: Przeniesienie praw autorskich da prawo do wyższych kosztów >>

Obiad za nadgodziny to nie przychód pracownika >>
 

Co obejmuje wartość nieodpłatnego świadczenia?

Sąd pierwszej instancji podzielił w tej kwestii stanowisko spółki uznając, że ryczałtowo określona w art. 12 ust 2a ustawy o PIT wartość nieodpłatnego świadczenia obejmuje wszelkie koszty pracodawcy wynikające z udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych, w tym koszty zakupu paliwa. Sprawa finalnie trafiła do NSA.

Sąd zwrócił uwagę, że kwestia ta była już  przedmiotem oceny NSA (np. wyrok z 10 lipca 2018 r. - sygn. akt II FSK 1185/16, z 27 września 2018 r. - sygn. akt. II FSK 2430/16 i z 12 lutego 2019 r. - sygn. akt II FSK 585/17) i skład orzekający w tej sprawie w pełni aprobuje zaprezentowane w nich stanowisko. NSA przypomniał, że od 1 stycznia 2015 r. obowiązują przepisy, które określają zasady ustalania przychodu pracownika, jeżeli ten korzysta z samochodu służbowego w celach prywatnych. Według NSA, ich celem miało być ułatwienie określania przychodu podatkowego pracowników z tytułu prywatnego wykorzystywania samochodów służbowych oraz wyeliminowanie ryzyka podatkowego związanego z poprzednimi, niejasnymi i nieprecyzyjnymi przepisami w tym zakresie.

Czytaj w LEX: Wykorzystywanie służbowego samochodu na cele prywatne >

 


NSA podkreślił, że art. 12 ust 2a ustawy o PIT wyraźnie wskazuje, że otrzymanym świadczeniem jest wykorzystywanie samochodu służbowego do celów prywatnych. Nie sprecyzowano przy tym i nie zdefiniowano ściśle, co mieści się pod pojęciem wykorzystywanie. Skoro jednak podobnie skonstruowany ryczałtowy zwrot kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych obejmuje wszystkie koszty i wydatki poczynione z tytułu korzystania z pojazdu, to zasadnym jest odniesienie tej zasady do interpretacji przepisów regulujących wykorzystywanie samochodu służbowego do celów prywatnych.

Sprawdź w LEX: Jak rozliczyć używanie samochodu przez członka rady nadzorczej? >

Wbrew zatem stanowisku organu, świadczeniem pracodawcy nie jest samo udostępnienie samochodu. Jest nim zapewnienie możliwości jego prawidłowego używania, także i ponoszenie wszystkich niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie tj. kosztów eksploatacji, w tym materiałów eksploatacyjnych, kosztów związanych z zakupem paliwa, czy badań technicznych. Zdaniem NSA, nie ma żadnego uzasadnienia, aby jeden rodzaj tych wydatków, jakim są wydatki na paliwo, uznać za stanowiące odrębne świadczenie. Potwierdza to przyjęta przez ustawodawcę konstrukcja określania wysokości ryczałtu (tj. jego powiązania z pojemnością silnika samochodu), który powinien zrekompensować całość wydatków poniesionych w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych.

Sprawdź w LEX: Czy pracodawca może zastrzec w umowie o korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych, że pracownik sam pokrywa koszty paliwa? >

Samochód gotowy do jazdy

NSA potwierdził, że przepis art. 12 ustawy o PIT nie zawiera ograniczeń dotyczących sposobu korzystania z samochodu, liczby przejechanych kilometrów, używania samochodu do jazd lokalnych, czy też pozamiejscowych. Pracodawca (w tym wypadku spółka), przekazując samochód służbowy, zgodnie z regulaminem jego użytkowania, oddaje poszczególnym pracownikom do użytku pojazd gotowy do jazdy, zarówno z zapewnionym paliwem, jak i materiałami eksploatacyjnymi. Korzystanie z samochodu służbowego nie jest przecież możliwe bez paliwa. To tylko potwierdza konstatację, że przepisy ustanawiające ryczałtowy przychód wskazują na czynność „wykorzystania” samochodu służbowego, a nie na „prawo do wykorzystywania”. Tylko wówczas możliwe jest jego skuteczne wykorzystywanie, jeżeli samochód jest w pełni przygotowany do eksploatacji. Odmienne rozwiązanie, wskazujące na wyłączenie paliwa z wydatków związanych z użytkowaniem samochodu służbowego, tj. wskazujące na jego odrębność, stanowiłoby ‒ zdaniem NSA ‒ dalsze skomplikowanie w zakresie prowadzenia niezbędnych ewidencji. To z kolei niweczyłoby ideę ryczałtu i założonego nią celu.

Wyrok NSA z 6 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 1723/17

Czytaj w LEX:

Napoje wydawane pracownikom podczas upałów – konsekwencje podatkowe >

VAT 2019 - przewodnik po zmianach >

Raportowanie schematów podatkowych przez biura rachunkowe >