Jednym z istotnych elementów reformy unijnych regulacji podatkowych było zwiększenie transparentności i wymiany informacji podatkowych pomiędzy państwami. Unia Europejska poprzez postanowienia Dyrektywy Rady (UE) 2018/822 z 25 maja 2018 r. (zmieniające dyrektywę 2011/16/UE) zobowiązała państwa członkowskie do zaimplementowania do 2020 roku w swoich regulacjach krajowych, obowiązku raportowania o transgranicznych czynnościach dokonywanych przez podatników, które spełniają określone cechy rozpoznawcze (schematy podatkowe). W Polsce obowiązek ten został wprowadzony już od stycznia 2019 r.

Raportowanie schematów podatkowych

Michał Linkiewicz, starszy konsultant w departamencie podatkowym kancelarii Olesiński i Wspólnicy, tłumaczy, że pojęcie cech rozpoznawczych odnosi się do działań podatników, które samodzielnie albo jako element bardziej rozbudowanych struktur, mogą bezpośrednio lub pośrednio prowadzić do unikania opodatkowania. Co jednak ważne, raportowanie schematów nie dotyczy tylko unikania opodatkowania i optymalizacji podatkowych – jego zakres jest dużo szerszy.

Zobacz również: Pełnomocnik zgłasza schemat podatkowy - tajemnicy nie gwarantuje >>

- Polska zaimplementowała wyżej wspomnianą dyrektywę wraz z początkiem 2019 roku, rozszerzając jej zakres o krajowe schematy podatkowe i dodatkowe cechy rozpoznawcze – jako jeden z nielicznych krajów w Europie. W wyniku stosowania przepisów o schematach podatkowych od 2019 roku, polscy podatnicy mają obecnie szereg obowiązków informacyjnych dotyczących schematów podatkowych, w tym przesłanie informacji MDR-3 – podkreśla ekspert.

 


Obowiązek MDR-3 nie do uniknięcia

Z przepisów wynika, że informację MDR-3 składa korzystający w rozumieniu ordynacji podatkowej, czyli osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemającą osobowości prawnej, która w danym okresie rozliczeniowym:

  • dokonywała jakichkolwiek czynności będących elementem schematu podatkowego lub
  • uzyskiwała wynikającą z niego korzyść podatkową.

Co istotne, przekazanie informacji MDR-3 jest niezależnym obowiązkiem od innych w zakresie schematów podatkowych, m.in. od raportowania MDR-1.

- Generalnie, korzystający wykonuje obowiązek związany z raportowaniem MDR-3 w terminie złożenia deklaracji podatkowej dotyczącej okresu rozliczeniowego, którego dotyczy dany schemat podatkowy. Oznacza to, że nie ma jednego terminu raportowania MDR-3, tylko jest on uzależniony od rodzaju schematu podatkowego. W efekcie, podatnicy którzy wdrożyli w 2019 roku schemat podatkowy mający wpływ na ich roczne rozliczenie CIT albo PIT mają obowiązek w terminie złożenia rocznej deklaracji zaraportować również informację MDR-3. To istotny, nowy obowiązek podatników, który może umknąć w natłoku prac związanych z przygotowaniem m.in. sprawozdania finansowego i rozliczeń podatkowych – podkreśla Michał Linkiewicz.

Dotkliwe kary za brak raportu

Brak wywiązania się z obowiązku zaraportowania informacji MDR-3 wiąże się z konsekwencjami karnoskarbowymi – w szczególności dla członków zarządu lub wspólników, którzy ustawowo są zobowiązani do podpisania informacji MDR-3, bez możliwości ustanowienia w tym zakresie pełnomocnictwa. Brak przesłania informacji MDR-3 w ustawowym terminie jest zagrożone karą grzywny do 720 stawek dziennych jako przestępstwo skarbowe. Maksymalna kara z kodeksu karnego skarbowego w 2020 r. może nawet wynieść prawie 25 mln zł.

Zakres informacji w MDR-3

Michał Linkiewicz podkreśla, że jeżeli korzystający posiada numer NSP schematu podatkowego (nadawanego przy raportowaniu MDR-1) to informacja MDR-3 zawiera dane o okresie rozliczeniowym, którego dotyczy schemat podatkowy, informacje o korzystającym, numer NSP oraz możliwość zadeklarowania, czy MDR-3 jest składany w związku z dokonaniem jakichkolwiek czynności będących elementem schematu podatkowego, czy z uzyskaniem wynikającej z niego korzyści podatkowej.

Jego zdaniem, kłopotliwe może być jednak przygotowanie informacji MDR-3 w przypadku braku posiadania numeru NSP, co w praktyce zdarza się bardzo często.

- Wynika to z dużych opóźnień pod stronie Krajowej Administracji Skarbowej w nadawaniu podatnikom numerów NSP dla raportowanych schematów podatkowych. W takim przypadku, korzystający poza wyżej wspomnianymi informacjami jest zobowiązany zamieścić w informacji MDR-3 dane uwzględnione w informacji MDR-1, czyli m.in. streszczenie opisu schematu podatkowego, jego nazwę jeżeli ją nadano, opis działalności gospodarczej, do której ma zastosowanie schemat podatkowy, wartości przedmiotów czynności będących elementem schematu podatkowego, jego założeń itp. – tłumaczy ekspert.

W takich okolicznościach kluczowe dla korzystającego jest posiadanie informacji o schemacie podatkowym przekazanych w ramach MDR-1 lub w ostateczności sam plik MDR-1.