Wprowadzenie matrycy stawek VAT miało m.in. uporządkować i uprościć stosowanie klasyfikacji statystycznych w celu ustalania prawidłowej wysokości podatku od towarów i usług. Przepisy zakładały, że od 1 kwietnia br. towary będą klasyfikowane na podstawie Nomenklatury Scalonej (CN), natomiast usługi - według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015). Rząd zaproponował jednak przesunięcie tego terminu na 1 lipca.

Zobacz procedurę w LEX: Narzędzia podatkowe wpierające zwalczanie pandemii koronawirusa (COVID-19) >

Wiążące informacje stawkowe nie zawsze pomogą

W prawidłowej klasyfikacji towarów i usług dla celów VAT mają pomóc wydawane od 1 listopada 2019 r. wiążące informacje stawkowe. Chodzi o tzw. WIS-y.

- Nie dotyczy to jednak towarów i usług, które objęte są obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności tzw. split paymentem. Lista tych towarów i usług znajduje się w załączniku nr 15 do ustawy o VAT – zauważa Jarosław Ziółkowski, doradca podatkowy, w kancelarii ITA Doradztwo Podatkowe.

Czytaj w LEX: Rozliczanie strat powstałych w związku z koronawirusem >

Towary te są zaklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w wersji PKWiU 2008. Także według tej klasyfikacji statystycznej została wydana decyzja derogacyjna Komisji Europejskiej zezwalająca na stosowanie obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności.

 

W chwili gdy MF przedstawiło projekt wzoru wniosku o wiążące informacje stawkowe, Jakub Makarewicz, doradca podatkowy w kancelarii DMP Legal, tłumaczył, że wynikało z niego, że będzie on mógł dotyczył zaklasyfikowania towaru lub usługi wyłącznie według nomenklatury scalonej (CN), Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) lub Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2015. - Niestety, wszystko wskazuje na to, że wnioskodawcy nie będą mogli zwrócić się do dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o klasyfikację towaru lub usługi na gruncie PKWiU 2008. Jest to niewątpliwie zła wiadomość dla wielu podmiotów, które cały czas mają wątpliwości co do poszczególnych pozycji nowego załącznika nr 15 do ustawy o VAT, określającego towary i usługi podlegające obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności – podkreśla ekspert.

Zobacz procedurę w LEX: Odroczenie terminu płatności minimalnego podatku dochodowego od budynków w związku z pandemią koronawirusa  >

Zmiana przepisów o VAT, której nie było

Jarosław Ziółkowski przypomina z kolei, że jeszcze w październiku 2019 r. Ministerstwo Finansów informowało, że nie będą wydawane wiążące informacje stawkowe dla celów obowiązkowego split payment. Jednocześnie, resort finansów zapewniał, że załącznik nr 15 zostanie dostosowany do reszty ustawy o VAT.

Zobacz procedurę w LEX: Możliwość rezygnacji z zaliczek uproszczonych w związku z pandemią koronawirusa  >

- Wygląda jednak na to, że w najbliższym czasie ta sytuacja nie ulegnie zmianie. Zamieszczony na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji projekt rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) przewiduje m. in., że dla celów załącznika nr 15 do ustawy o VAT do końca 2020 r. nadal będzie stosowana PKWiU 2008 – wskazuje Jarosław Ziółkowski.

 


Problem z klasyfikacją wpłynie na rozliczenie VAT

Ekspert zauważa, że blokowanie możliwości składania wniosków o potwierdzanie stawek VAT dotyczących towarów objętych split payment nie jest prawidłowe.

- Po pierwsze, wprost na taką możliwość wskazuje art. 42b ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym wniosek o wydanie WIS może zawierać żądanie sklasyfikowania towaru albo usługi na potrzeby stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie, innych niż dotyczące określenia stawki podatku. Po drugie, nie jest zrozumiałe, czemu przedsiębiorcy nie mieliby korzystać z wiążących informacji stawkowych, jeśli chcą być pewni, czy muszą stosować obowiązkowy split payment – wskazuje Jarosław Ziółkowski. Dodaje, że ograniczanie stosowania instrumentu, który w założeniu miał gwarantować pewność opodatkowania tylko dlatego, że załącznik nr 15 nie posługuje się CN i PKWiU 2015, nie powinno mieć miejsca. Chyba że intencją resortu finansów jest przyjęcie, że w razie wątpliwości podatnik musi stosować mechanizm podzielonej płatności.

Zobacz procedury w LEX: