Podatnik posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Z powodu braku na rynku polskim skutecznych metod leczenia poszukiwał on innych metod leczenia i rehabilitacji. Podatnik dowiedział się o możliwości przeszczepu komórek macierzystych. Metoda ta jest zaliczona do nowoczesnych metod rehabilitacyjnych, które mają umożliwić mu powrót do częściowej samodzielności. Przeszczep nie jest refundowany przez NFZ. Podatnik był zmuszony ponieść bardzo duże wydatki. W 2019 r. przeprowadzono przeszczep komórek macierzystych w prywatnej klinice. Podatnik skorzystał także z dziesięciu pobytów w komorze normobarycznej. Postęp choroby został zatrzymany.

Zobacz również: Komputer i tablet dla niepełnosprawnego dają prawo do ulgi >>

Wydatki udokumentowane

Podatnik posiada faktury dokumentujące wydatki jako poniesione na „terapię komórkami macierzystymi” i za „pobyt w normobarii w celach rehabilitacyjnych” i zamierza zakwalifikować je jako wydatki o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest na za zabiegi rehabilitacyjne.

Podatnik posiadał w 2019 r. jedno źródło dochodów, którym jest renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym. Podatnik zapytał fiskusa, czy  wydatki związane z terapią komórkami macierzystymi i pobytem w komorze normobarycznej uprawniają do ich odliczenia od dochodu za 2019 r. w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne?

Zabiegi ułatwiające czynności życiowe

Zdaniem podatnika, wykonany przeszczep i zabiegi są niezbędnym elementem w prowadzonej rehabilitacji. Wydatki te  zostały poniesione więc w celach rehabilitacyjnych przywracających sprawność fizyczną i psychiczną. Miały na celu ułatwienie wykonywania czynności życiowych i podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Według podatnika, jeśli terapia stanowi element do zahamowania choroby to mieści się ona w dyspozycji normy art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, gdyż poniesiony przez niego wydatek jest bez wątpienia związany z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, a w tym przepisie mowa jest właśnie o wydatkach na cele rehabilitacyjne i związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną. 

 

Brak ustawowej definicji rehabilitacji

Organy skarbowe uznały stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Stwierdziły, że przepisy o ulgach podatkowych, jako przewidujące wyjątki od zasady powszechnego opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle. Szerokie rozumienie pojęcia „zabiegu rehabilitacyjnego” prowadziłoby do objęcia ulgą podatkową znakomitej części zabiegów operacyjnych, skoro pojęcie to spełnia kryteria definicji słownikowych pojęcia „rehabilitacja”.

Zdaniem fiskusa, ustawa o PIT nie zawiera definicji pojęcia „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”, zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię.

 


Zabiegi inwazyjne bez ulgi

Dokonując wykładni art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o PIT należy stwierdzić, że okoliczność, iż odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne, jako podlegająca odliczeniu od dochodu, została wymieniona w punkcie, który przewiduje odliczenie odpłatności za pobyt w różnego rodzaju ośrodkach zajmujących się rehabilitacją leczniczą oznacza, że reguluje on kompleksowo odliczenia od dochodu wydatków poniesionych za pobyt i leczenie oraz za zabiegi rehabilitacyjne w tego rodzaju zakładach.

Zatem w zamkniętym katalogu zawierającym wydatki możliwe do odliczenia nie mieści się pojęcie zabiegu inwazyjnego, lecz jedynie zabieg rehabilitacyjny, a wobec tego poniesiony wydatek nie daje podstawy do zastosowania ulgi. Zaaprobowanie poglądu podatnika  prowadziłoby do uznania, że praktycznie każdy zabieg inwazyjny jest swego rodzaju zabiegiem rehabilitacyjnym, gdyż każde działanie o charakterze medycznym jest zabiegiem rehabilitacyjnym, ponieważ jego celem jest przywrócenie sprawności i wyeliminowanie schorzenia. Gdyby taki był zamiar ustawodawcy, nie zawężano by kategorii wydatków jedynie do odpłatności za zabiegi rehabilitacyjne, lecz wskazano by ogólnie na odpłatności za wszelkiego rodzaju zabiegi medyczne.

Taki wydatek jak „terapia komórkami macierzystymi” nie uprawnia zatem do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.765.2019.2.MP