Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę strony na decyzję organu podatkowego. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż pełnomocnik skarżącego był wezwany do uzupełnienia braku formalnego skargi w postaci podania numeru PESEL skarżącego w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. W zakreślonym terminie numer PESEL strony nie został jednak wskazany.

Zarzut niedoręczenia przesyłki

Skarżący nie zgodził się z postanowieniem sądu administracyjnego. W zażaleniu domagał się uchylenia orzeczenia w całości. Wskazał, że wezwanie w przedmiocie braku formalnego nie zostało mu skutecznie doręczone. Zaznaczył, że w tej sytuacji termin do usunięcia braku nie rozpoczął biegu, a więc nie było podstaw do odrzucenia skargi. Żalący podkreślił, że w aktach sprawy nie znajduje się dowód doręczenia korespondencji sądowej, z którego wynikałoby jej skuteczne doręczenie. Skarżący wskazał, że powinien ponownie zostać wezwany do usunięcia braku formalnego.

Zobacz również: NSA: Odsetki od niezapłaconej zaliczki nie zawsze konieczne >>

Reklamacja u doręczyciela

Po tym jak strona wniosła zażalenie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wszczął procedurę reklamacyjną przesyłki u operatora pocztowego. Reklamacja została uwzględniona z powodu wadliwego wypełnienia dokumentu potwierdzającego odbiór przesyłki. Poczta przesłała natomiast do sądu duplikat poświadczenia odbioru korespondencji. Wynikało z niego w jakiej dacie doszło do odbioru przesyłki przez pełnomocnika.

 

Skuteczne doręczenie pisma

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie sądu administracyjnego. NSA zaznaczył, że duplikat zwrotnego poświadczenia odbioru jest wystawiany w oparciu o dane z dokumentów urzędowych, do których należy karta doręczeń. Na jego podstawie można ustalić jednoznacznie kiedy określona przesyłka została stronie wydana. Należy przyjąć, że duplikat zwrotnego potwierdzenia odbioru to dokument urzędowy, który potwierdza doręczenie stronie przesyłki. Na okoliczność tę wskazuje się w orzecznictwie. W szczególności taki pogląd przedstawił NSA w wyroku z dnia 29 listopada 2011 r. w sprawie II GSK 1223/10 (LEX nr 1151580). Nie było żadnych podstaw do kwestionowania informacji przedstawionych przez pocztę w toku procedury reklamacyjnej. Należało więc ustalić, że pełnomocnik skarżący otrzymał korespondencję sądową w dniu wynikającym z przesłanego przez pocztę dokumentu. Został on więc skutecznie wezwany do wskazania numeru PESEL strony – zaznaczył sąd. Skarżący nie miał zatem racji twierdząc, iż nie została doręczona jego pełnomocnikowi korespondencja z sądu – podkreślił NSA.

Niezasadne wezwanie strony

Nie oznacza to jednak, że zaskarżone postanowienie WSA było trafne – wskazał Naczelny Sąd Administracyjny. W sprawie niezasadnie wezwano pełnomocnika strony do wskazania numeru PESEL jako braku formalnego skargi. Faktycznie ze skargi nie wynikał numer PESEL strony. Informacja ta wynikała natomiast z dokumentu pełnomocnictwa, który został złożony wraz ze skargą.

NSA zaznaczył, że w pierwszym piśmie procesowym w sprawie strona ma obowiązek wskazać własny numer PESEL, co wynika z art. 46 § 2 pkt 1 lit. b p.p.s.a. Obowiązek wskazywania w piśmie numeru PESEL strony uzasadniony jest potrzebą zapewnienia jej identyfikacji. Zwrócił na to uwagę w szczególności NSA w postanowieniu z dnia 7 listopada 2019 r. w sprawie II OZ 999/19 (LEX nr 2740112). Skoro zatem w aktach znajdował się numer PESEL strony, to nie powinien on zostać uznany za brak formalny skargi – wskazał NSA. Z tego też względu niezasadnym było odrzucenie skargi, w oparciu o przepis art. 58 §1 pkt 3 p.p.s.a. Powyższe skutkować musiało uchyleniem zaskarżonego postanowienia – podsumował Naczelny Sąd Administracyjny.

Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 lutego 2020 r., I FZ 19/20,  LEX nr 2775860