Z wnioskiem o interpretację indywidualną wystąpił przedsiębiorca, który za pośrednictwem własnego sklepu internetowego chciałby sprzedawać kosmetyki pochodzenia koreańskiego (z wyłączeniem perfum). Klienci dokonywaliby wyboru towaru z prezentowanych w sklepie wyrobów, które z kolei będą zamawiane z koreańskiej strony internetowej i wysyłane bezpośrednio do klienta. W tym celu klient kupując towar ze sklepu wnioskodawcy będzie musiał zgodzić się na przekazanie swoich danych osobowych koreańskiej stronie internetowej (zatwierdzając regulamin). Sklep wnioskodawcy nie będzie posiadał swojego magazynu, a wnioskodawca będzie jedynie pośrednikiem. Zyskiem będzie różnica między kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta a kwotą przekazaną dostawcy (również za pomocą przelewu bankowego).
Ponieważ dostawca będzie znajdował się na terytorium państwa trzeciego (Korea Południowa), to nie będzie mógł wystawić wnioskodawcy faktury VAT. Wnioskodawca chciał więc wiedzieć, czy przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych dowodem poniesienia kosztów może być dowód przelewu bankowego do dostawcy produktów. Według niego, w przypadku opodatkowania na zasadach ogólnych, wykaz przelewów bankowych do dostawcy powinien zostać uznany za formę dokumentu księgowego potwierdzającego poniesione przez niego koszty.
Definicja kosztów uzyskania przychodów
Podobnego zdania był również dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Powołał się przy tym na art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zobacz również: Niższy PIT - październikowe wynagrodzenia problemem firm >>
Liczy się związek przyczynowo-skutkowy
Organ interpretacyjny przypomniał, że ustawa o PIT nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów ‒ podkreślił dyrektor KIS. O tym zaś, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy.
To na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii ‒ dodał.
Wydatki wskazane przez wnioskodawcę nie zostały wprost wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów (art. 23). Jednak ‒ jak zaznaczył organ interpretacyjny ‒ fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Konieczny jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.
Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści.
Wykazywany związek przyczynowo - skutkowy powinien mieć charakter obiektywny ‒ tłumaczy dalej dyrektor KIS. Według niego, w przypadku opisanym przez wnioskodawcę zachodzi odpowiedni związek przyczynowo - skutkowy, dający podstawy do zaliczenia w koszty podatkowe prowadzonej działalności gospodarczej kwot, które zostały przelane do dostawcy kosmetyków. Są bowiem ponoszone w celu uzyskiwania przychodów z zakresu sprzedaży internetowej kosmetyków.
Udokumentowanie wydatku podstawą odliczenia kosztu
Odnosząc się natomiast do kwestii udokumentowania tych kosztów organ interpretacyjny powołał się na art. 180 par. 1 ordynacji podatkowej, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Jak zaznaczył dyrektor KIS, brak możliwości zaewidencjonowania danych wydatków z uwagi na brak posiadania przez podatnika wymaganej formy ich udokumentowania nie oznacza automatycznego braku możliwości uznania ich za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o PIT. Jeżeli bowiem podatnik w inny sposób rzetelnie udokumentuje poniesienie kosztu podatkowego, powinien to uwzględnić w trakcie roku podatkowego w bieżącej zaliczce na podatek, jak również w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego.
Organ interpretacyjny zastrzegł jednak, że w interpretacji nie można jednoznacznie przesądzić, co będzie zdecydowanie wystarczającym dokumentem do zaksięgowania wydatku w koszty podatkowe. Ostateczna ocena należy do organów podatkowych właściwych dla wnioskodawcy w danej sprawie, w toku odpowiedniego postępowania.
Interpretacja z 10 października 2019 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.227.2019.1.GM
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
