Sprawa dotyczyła zgłoszenia budowy wysokiego masztu telekomunikacyjnego, na którym miał być zamontowany system antenowy. Inwestor twierdził, że obiekt ten będzie tymczasowy, więc dokonał jego zgłoszenia. Organy administracji architektoniczno-budowlanej były innego zdania. Twierdziły bowiem, że przedsięwzięcie to wymaga uzyskania pozwolenia na budowę.
Czytaj w LEX: Jaką dokumentację użytkowania należy prowadzić dla wolnostojącego masztu antenowego o konstrukcji stalowej kratowej? >
Nie dla zgłoszenia masztu telekomunikacyjnego
Spółka zgłosiła staroście zamiar przystąpienia do wykonania robót budowlanych polegających na montażu tymczasowego, mobilnego masztu telekomunikacyjnego o wysokości 27 m. Organ ustalił, że roboty będą obejmowały montaż stóp masztu, segmentów kratowych, segmentów podporowych oraz odciągów linowych mocowanych do rusztu opartego na czterech stopach. Postanowił więc wnieść sprzeciw, ponieważ uznał, że maszt ten należy zakwalifikować jako budowlę, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane (upb), a nie jako obiekt tymczasowy z art. 29 ust. 1 pkt 12 upb. Ponadto wyjaśnił, że cechy i rozmiar masztu telekomunikacyjnego wykluczają możliwość zakwalifikowania go jako tymczasowego, niezależnie od tego, w jakim okresie miałby być wykorzystany. Spółka wniosła odwołanie, ale wojewoda utrzymał sporną decyzję w mocy. W odpowiedzi, złożyła skargę do sądu administracyjnego.
Zamiar inwestora nie rozstrzyga o tymczasowości
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, który wskazał, że pozwolenia na budowę nie wymaga budowa tymczasowych obiektów budowlanych, które nie są trwale połączone z gruntem i przewidziane do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, ale nie później niż przed upływem 180 dni od dnia rozpoczęcia budowy. Sąd podkreślił, że o tymczasowym charakterze obiektu nie może rozstrzygać wyłącznie zamiar inwestora co do jego czasowego użytkowania. Jest to warunek konieczny do zastosowania procedury zgłoszeniowej, ale nie jest on wystarczający. Dlatego cecha tymczasowości powinna wynikać z projektu, konstrukcji, zastosowanych materiałów i technologii.
Czytaj także: WSA: Legalny remont nie legalizuje samowoli budowlanej >>
Niezwiązane z gruntem charakterystyczne dla małych obiektów
W odniesieniu do braku trwałego związania z gruntem, WSA zwrócił uwagę, że wyliczenie w art. 3 pkt 5 upb, obiektów spełniających to kryterium (strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe) jest przykładowe. Jednakże jest to też wskazówka przy dokonywaniu wykładni wskazanego przepisu, ponieważ cechą charakterystyczną tych obiektów jest ich stosunkowo niewielki rozmiar. Ponadto sąd zwrócił uwagę, że o tym, czy obiekt jest trwale związany z gruntem nie decyduje sposób i metoda związania, technologia wykonania fundamentu i możliwości techniczne przeniesienia go w inne miejsce. Decydująca jest natomiast jego wielkość, konstrukcja, masa, przeznaczenie oraz to, czy związanie z gruntem jest podyktowane względami bezpieczeństwa.
Rozmiar przedsięwzięcia wykluczył tymczasowość
WSA wskazał, że z treści zgłoszenia wynikało, że zakres planowanych robót będzie obejmował posadowienie stalowanego, kratowego masztu mobilnego o wysokości 27 m. Konstrukcja ta miała być wyposażona w odciągi i wsparta na czterech podporach usytuowanych na koszach osłonowych oraz przeznaczona do montażu trzech anten sektorowych i anten radioliniowych. Dlatego organy prawidłowo uznały, że jest to przedsięwzięcie, które ze względu na wielkość i konstrukcję nie może być uznane za obiekt tymczasowy. Ponadto sąd ocenił, że bezpieczne użytkowanie stacji bazowej telefonii komórkowej wymaga takiego samego, trwałego związania z gruntem w przypadku jego użytkowania w okresie krótszym niż 180 dni, jak i przez dłuższy czas, ponieważ w obu sytuacjach technologia budowy tego obiektu jest taka sama. Oznacza to, że budowa masztu telekomunikacyjnego nie podlega zgłoszeniu, lecz wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, stosownie do art. 28 ust. 1 upb. Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę.
Wyrok WSA w Opolu z 4 lipca 2019 r., sygn. akt II SA/Op 196/19
Zobacz procedurę w LEX: Podstawa prawna rozpoczęcia i prowadzenia zamierzeń budowlanych (robót budowlanych oraz budów) >
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
