Prokurator przedstawił policjantowi zarzut popełnienia dwóch przestępstw nadużycia uprawnień w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd rejonowy zastosował wobec funkcjonariusza środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres dwóch miesięcy. Po miesiącu środek zapobiegawczy zamieniono na poręczenie majątkowe, zawieszenie w czynnościach służbowych i zakaz kontaktów z pozostałymi podejrzanymi.

Sprawdź też: III OSK 585/21, Zwolnienie ze służby z uwagi na ważny jej interes - Wyrok NSA >

 

Komendant zwolnił policjanta

Mając na uwadze powyższe okoliczności, komendant wojewódzki, po zasięgnięciu opinii organizacji zakładowej związku zawodowego, zwolnił policjanta ze służby. Podstawą wydanego w tej sprawie rozkazu personalnego był art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji (dalej jako: ustawa). Przepis ten stanowi, że policjanta można zwolnić ze służby w przypadku, gdy wymaga tego interes służby. W ocenie organu, postawienie funkcjonariuszowi zarzutów popełnienia przestępstw umyślnych ściganych z oskarżenia publicznego o charakterze korupcyjnym, jest dostateczną podstawą do przyjęcia, że utracił on przymiot nieposzkalowanej opinii, autorytet oraz wiarygodność w odbiorze społecznym, które są niezbędne do pełnienia służby. Zwolniony policjant wniósł odwołanie, ale Komendant Główny Policji utrzymał w mocy sporny rozkaz personalny.

Czytaj też: Stosunek zatrudnienia w służbie kontraktowej Policji >

Czytaj także: NSA: Potrącenie wynagrodzenia policjantowi z winy lekarza >>

 

 

Trzeba było zapobiec demoralizacji i utracie wizerunku

Nie zakończyło to sporu, ponieważ policjant wniósł skargę. Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który wskazał, że zwolnienie skarżącego ze służby było podyktowane jej ważnym interesem i motywowane utratą przez niego przymiotu nieposzlakowanej opinii, która jest wymagana od każdego funkcjonariusza. Sąd podkreślił, że pozostawienie w służbie policjanta, który nie daje rękojmi przestrzegania prawa i nie posiada nieposzlakowanej opinii może wpływać demoralizująco na pozostałych funkcjonariuszy, a także rzutować na powstanie negatywnego wizerunku Policji w odbiorze społecznym i w konsekwencji osłabiać zaufania do organów państwa. WSA zwrócił uwagę, że powodem zwolnienia nie było popełnienie przestępstwa, więc zarzuty dotyczące naruszenia zasady domniemania niewinności nie miały znaczenia. Były policjant nie chciał jednak dać za wygraną, więc złożył skargę kasacyjną.

Kwestionariusz osobowy kandydata do służby w policji - WZÓR DOKUMENTU >

 


Utrata nieposzlakowanej opinii wyklucza ze służby

Sprawą zajął się NSA, który wskazał, że zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, służbę w policji mogą pełnić wyłącznie obywatele polscy o nieposzlakowanej opinii. Dlatego też jakiekolwiek wątpliwości co do posiadania takiego przymiotu dyskwalifikują funkcjonariusza jako osobę zdolną do prawidłowego wykonywania obowiązków. Sąd podkreślił, że każdy policjant, by mógł skutecznie wykonywać obowiązki, musi pozostawać poza wszelkimi podejrzeniami o jakiekolwiek zachowania sprzeczne z prawem. Natomiast samo przedstawienie zarzutów popełnienia umyślnych przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, a zwłaszcza korupcyjnych mających związek z pełnioną służbą, może nasuwać uzasadnione wątpliwości co do posiadania nieposzlakowanej opinii. Tym samym dalsze pozostawanie skarżącego w służbie kolidowałoby nie tylko z bezwzględnym wymogiem z art. 25 ust. 1 ustawy, ale także mogłoby wpływać demoralizująco na pozostałych funkcjonariuszy oraz osłabiać autorytet formacji. Oznacza to, że rozwiązanie stosunku służbowego z uwagi na ważny interes służby było uzasadnione. W świetle powyższego, NSA oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok NSA z 24 marca 2022 r., sygn. akt III OSK 1791/21