Spór dotyczył nieobecności na służbie. Naczelnik Zarządu Centralnego Biura Śledczego zwrócił się o uznanie nieobecności skarżącego za nieusprawiedliwioną i potrącenie odpowiedniej części uposażenia przy najbliższej wypłacie oraz zawieszenie uposażenia, zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

Czytaj też: RPO pyta o realizację programu zapobiegania torturom na policji>>

Komendant CBŚ w lutym 2017 r. zawiesił skarżącemu uposażenie od najbliższego terminu płatności i w rezultacie - potrącił mu część wynagrodzenia za czas nieusprawiedliwionej nieobecności. Decyzji nadał rygor natychmiastowej wykonalności. Skarżący wniósł od tego rozkazu personalnego odwołanie, ale bez skutku.

Skierowanie na badania kontrolne

Skarżący przebywał kilka miesięcy na nieprzerwanym zwolnieniu lekarskim. W styczniu 2017 r. stawił się w miejscu pełnienia służby, jednakże nie został do służby dopuszczony. I tego samego dnia, w celu ustalenia jego zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym, otrzymał od przełożonego skierowania na badania profilaktyczne oraz kontrolne.

Skarżący po opuszczeniu miejsca pełnienia służby nie stawił się w miejscu wykonywania badań, pozostając przez cały ten czas poza miejscem pełnienia służby. Poinformował jedynie przełożonego, że dzwonił do przychodni i uzyskał informację, że bez zaświadczenia o zakończeniu leczenia nie zostanie przyjęty przez lekarza. Ponadto pismem z 11 stycznia 2017 r. skarżący powiadomił przełożonego, że zgłosił się do Podkarpackiej Rejonowej Komisji Lekarskiej MSWiA, odebrał kartę obiegową i rozpoczął wykonywanie badań lekarskich. Wniósł przy tym o usprawiedliwienie jego nieobecności w służbie. Komendant stwierdził, iż skarżący w ogóle zaprzestał stawiania się w służbie, przy czym sam skarżący faktu tego nie kwestionuje.

 


WSA oddala skargę

Skarżący złożył skargę na ten rozkaz personalny do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Policji wniósł o jej oddalenie oraz w całości podtrzymał stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonego rozkazu personalnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w zaskarżonym wyroku stwierdził, że potrącenie wynagrodzenia nie narusza prawa w stopniu uzasadniającym wyeliminowanie tego rozkazu z obrotu prawnego.

Sąd zwrócił uwagę, że skarżący nie przedłożył ani orzeczenia lekarskiego o braku lub istnieniu przeciwwskazań do służby na określonym stanowisku ani żadnego innego dokumentu, z którego wynikałyby przyczyny, z uwagi na które nie stawił się w przychodni i nie wykonał badań lekarskich mimo otrzymanego od przełożonego skierowania. Brak jest dokumentu potwierdzającego, że Przychodnia Medycyny Pracy odmówiła wykonania badań profilaktycznych i kontrolnych, na które miał się stawić skarżący. Jednocześnie skarżący nie stawiał się w miejscu pełnienia służby.

W ocenie sądu I instancji, prawidłowo organy stwierdziły, że niestawianie się przez skarżącego w miejscu pełnienia służby przed wykonaniem danego dnia bądź po wykonaniu danego dnia badań stanowi – nieusprawiedliwioną nieobecność.


Skarga funkcjonariusza do NSA

Na ten wyrok skarżący złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym wniósł o jego uchylenie oraz uchylenie w całości rozkazu personalnego.

Funkcjonariusz w skardze kasacyjnej zarzucił m.in. wadliwe uznanie, iż brak wykonania badań kontrolnych i nieprzedłożenie zaświadczenia lekarskiego skutkować powinno obligatoryjnym potrąceniem otrzymywanego przez niego uposażenia.

Podniesiony w skardze kasacyjnej zarzut naruszenia prawa materialnego w postaci art. 126 ustawy o Policji, Naczelny Sąd Administracyjny uznał za niezasadny.

Według tego przepisu, policjantowi, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia służby albo pozostaje poza nim lub nie podejmuje służby, zawiesza się uposażenie od najbliższego terminu płatności. Jeżeli policjant pobrał już za czas nie usprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie.

W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się policjantowi zawieszone uposażenie; w przypadku nieobecności nieusprawiedliwionej policjant traci za każdy dzień nieobecności 1/30 część uposażenia miesięcznego.

Potrącenie zgodne z prawem

Według NSA, sąd pierwszej instancji słusznie przyjął, że w ustalonych okolicznościach faktycznych sprawy organy prawidłowo stwierdziły, że wobec nieprzedstawienia jakiegokolwiek dokumentu usprawiedliwiającego nieobecność skarżącego w służbie konieczne było zastosowanie przepisu art. 126 ust. 1 i 2 ustawy o Policji i potrącenie uposażenia miesięcznego za ten okres.

Sygnatura akt III OSK 205/21 - wyrok NSA z 23 marca 2021 r.