We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podatnik wskazał, że nabył mieszkanie w mieście, w którym ‒ z uwagi na charakter swojej pracy ‒ spędza  przynajmniej trzy dni w tygodniu, a firma nie płaci za noclegi. Pieniądze na jego kupno pochodziły ze sprzedaży dwóch innych, kupionych wcześniej lokali. Jak wyjaśnił,  jego „centrum interesów życiowych” nadal będzie znajdowało się w innym mieście niż kupione mieszkanie, ponieważ tam pracuje jego żona i tam uczęszcza do szkoły jego dziecko.

W nowym mieszkaniu wnioskodawca będzie więc mieszkał 2-3 noce w tygodniu, a w weekendy zamierza je wynajmować. Będzie to najem okazjonalny lub krótkoterminowy. Wnioskodawca planuje przerwy w najmie na okres, kiedy będzie spędzał w nim czas służbowo bądź z rodziną. Osób chętnych na najem mieszkania będzie poszukiwał za pośrednictwem portali internetowych lub zleci to firmie, która się tym zajmuje. Wnioskodawca jest też właścicielem domu jednorodzinnego, który otrzymał w darowiźnie od rodziców, w którym dożywotnio będą oni mieszkać. Chciał więc wiedzieć, czy zakup mieszkania na własne cele mieszkaniowe, przy jednoczesnym posiadaniu mieszkania dotychczasowego, oraz przy przyszłym czasowym wynajęciu zakupionego mieszkania uprawnia go do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zobacz również: Własne cele mieszkaniowe ciągle problematyczne >>

Ważny cel mieszkaniowy podatnika

Według wnioskodawcy, przeznaczenie przychodu ze zbycia dwóch lokali mieszkalnych na własne cele mieszkaniowe, jakim jest nabycie mieszkania, nawet jeżeli mieszkanie to będzie przeznaczone na czasowy wynajem, nie będzie skutkować powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych i nie pozbawi go prawa do ulgi mieszkaniowej. Powołał się przy tym na aktualną linię orzeczniczą sądów administracyjnych, zgodnie z którą czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionego lokalu mieszkalnego nie może przesądzić o tym, iż w przyszłości podatnik nie będzie w nim realizował własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł bowiem w treści powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia oraz kiedy i jak długo podatnik ma w lokalu mieszkać, aby zachować prawo do ulgi. Ze względu na powyższe, prawo do zwolnienia będzie miał również podatnik, który nie zamieszka od razu w nabytym lokalu na stałe, w związku z czym ze względów ekonomicznych wynajmuje je przez pewien czas.

Organ interpretacyjny uznał stanowisko za prawidłowe.

 

Bestseller
Bestseller

Aleksander Kaźmierski

Sprawdź  

Liczy się poniesienie wydatku…

Jak podkreślił dyrektor KIS, o zastosowaniu zwolnienia decyduje fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika.

Przy czym istota odpowiedzi na postawione we wniosku wątpliwości sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu „własne cele mieszkaniowe”.

Jednak samo poniesienie wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie odniósł skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowym lokalu jedynie w chwili jego nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu.

 

… i własny cel mieszkaniowy

W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która np. posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób, np. dzieci lub najemców. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy poczynienie wydatków na nabycie, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych ‒ wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Według niego, w przypadku nabycia lokalu mieszkalnego ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości podatnik faktycznie powinien w nowo nabytej nieruchomości własne cele mieszkaniowe realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości – w nieruchomości tej trzeba jeszcze faktycznie zamieszkać. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

Jak zaznaczył organu interpretacyjnego, ustawa o PIT nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka czasowo lub po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie wynajmowany.

Jednakże, jak podkreślił dyrektor KIS, same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy zatem samo poczynienie wydatków mieszkaniowych, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu nieruchomości mieszkalnych i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym, motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Interpretacja z 19 września 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.309.2019.2.JG