Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej kilka dni temu interpretacji nr 0111-KDIB1-3.4010.379.2019.1.JKT zwrócił uwagę, że dochody osiągnięte z wynajmu powierzchni pod reklamę nie są objęte zwolnieniem przedmiotowym określonym w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT. Nie można bowiem uznać, że zostały osiągnięte z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychód ten nie może być uznany za przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

 

Reklama nie dla mieszkańców

Zdaniem fiskusa, zawarta umowa najmu powierzchni nie służy mieszkańcom wspólnoty i nie jest niezbędna do prawidłowego korzystania z zasobów mieszkaniowych przez mieszkańców. Tym samym, dochód z tego tytułu nie stanowi dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlegać będzie opodatkowaniu. Bez znaczenia w tej sytuacji będzie przeznaczenie przez wspólnotę dochodów z reklamy na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Organ podatkowy podkreślił, że przychód, jaki wspólnota uzyska z tytułu otrzymanej kwoty w związku z zawartą umowa najmu nie stanowi przychodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, ponieważ nie jest on wynikiem prowadzonej gospodarki tymi zasobami.

Zobacz również: Powrót do papierowego CIT-8 dla niektórych >>

 

Ważna zasada w ustawie o CIT

Organ podatkowy wyjaśnił, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi są zwolnione z CIT w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

 

Aby skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego muszą być więc spełnione dwa warunki:

  • dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
  • dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

 


Pojęcie zasobów mieszkaniowych

Dyrektor KIS zwrócił uwagę, że ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia zasobów mieszkaniowych. Odwołując się zatem do definicji słownikowych, wyjaśnił, że pojęcie zasobów mieszkaniowych należy rozumieć:

  • budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;
  • pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;
  • urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);
  • grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.