Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji, jednocześnie będąc czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności przekazuje produkty dla podmiotów realizujących cele charytatywne i społeczne, tj. domy pomocy społecznej, szkoły, przedszkola, stowarzyszenia. Obdarowani otrzymujący wyroby wnioskodawcy nie mają statusu organizacji pożytku publicznego. Z kolei same produkty mają charakter produktów niepełnowartościowych, nienadających się do sprzedaży, ale możliwych do konsumpcji.

Jeśli chodzi o koszt działalności spółki, to jak wskazano we wniosku – jednorazowy koszt wytworzenia przekazanej jednej sztuki produktu jest mniejszy niż 20 zł. Co więcej, łączna liczba jednorazowo przekazywanych produktów w postaci darowizny dla danego podmiotu może wahać się od 100 do 3500 sztuk.

Czytaj w LEX: Rozliczanie darowizny w CIT na przykładach  >

Z kolei z samym przekazywaniem przez spółkę darowizny nie wiąże się jakakolwiek rekompensata kosztów. Spółka otrzymuje od niektórych podmiotów podziękowania nadesłane e-mailem albo przekazane w postaci dyplomu. Czasami spółka na prowadzonych stronach internetowych zamieszcza informacje w zakresie prowadzonych działań, aczkolwiek nie ma takiej praktyki w odniesieniu do każdej dokonanej darowizny.

Zobacz również: Ulgi na społeczną odpowiedzialność biznesu w Polskim Ładzie >>

 

Darowizna a koszty uzyskania przychodów

Wnioskodawca zwrócił się do dyrektora KIS celem ustalenia, czy wartość darowizny w postaci produktów wytworzonych przez spółkę i przekazywanych dla innych podmiotów niebędących organizacjami pożytku publicznego, ale realizujących różne cele społeczne będzie stanowić koszt uzyskania przychodu po jego stronie. W opinii wnioskodawcy, zaistniały wszystkie warunki konieczne do zaliczenia ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Wykazano związek przyczynowo-skutkowy poniesionego wydatku z potencjalną możliwością osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, również prawidłowo udokumentowano poniesiony wydatek na realne zdarzenie. Poza tym wydatek nie został wymieniony w katalogu kosztów negatywnych - tzw. wyłączeń od kosztów uzyskania przychodów.

Czytaj w LEX: Skutki podatkowe w CIT z tytułu dokonania darowizny usług >

Co więcej, spółka uważa, że prowadzone faktyczne działania służą ogólnej filantropii i potrzebom społeczeństwa, a z drugiej strony – pozytywnie oddziałują na tworzenie i realizację strategii zarządzania firmą. Jest przekonana, że działalność przekłada się na wzrost konkurencyjności firmy, podniesienie motywacji pracowników i ich identyfikacji z wartościami firmy, metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, przy jednoczesnym budowaniu dobrego wizerunku firmy, pozytywnym postrzeganiu i przychylności pracowników oraz pozostałych konsumentów. Prowadzenie przedsiębiorstwa w sposób społecznie odpowiedzialny stymuluje jego wzrost i stabilny rozwój wraz ze wzrostem zaufania, poprawą relacji z partnerami i nowy interesariuszami. Poza tym przekazanie produktów skutkuje oszczędnością na kosztach utylizacji takich produktów, co przekłada się następnie na większy dochód oraz ograniczenie marnowania żywności. Dlatego zdaniem wnioskodawcy, wartość darowizn produktów przekazywanych innym podmiotom będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu po stronie wnioskodawcy.

Czytaj w LEX: Wydatki na społeczną odpowiedzialność biznesu (CSR) w kosztach spółek >

 


Ogólne zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy ustawy o CIT. Do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami, jeżeli zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Dyrektor KIS uznał jednak za istotny w sprawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT. Wynika z niego, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje. Zatem wartość produktów przekazanych w darowiźnie dla innych podmiotów niebędących organizacjami pożytku publicznego, ale realizujących różne cele, zarówno te społeczne jak i charytatywne (stowarzyszenia, przedszkola, szkoły, domy pomocy społecznej), nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów po stronie wnioskodawcy, bowiem znajduje zastosowanie ustawowe wyłączenie. Dlatego organ nie zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy uważając, że wartość darowizn produktów na rzecz innych podmiotów nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu po stronie wnioskodawcy (interpretacja dyrektora KIS z 14 kwietnia 2023 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.85.2023.1.RH).

Istota strategii społecznej odpowiedzialności biznesu

Zdaniem organu interpretującego, mimo odmiennego zdania, nie można pominąć aspektu strategii społecznej odpowiedzialności. Nie została zdefiniowana w ustawie o CIT, a pozwalałaby uznać wydatki ponoszone w ramach strategii społecznej odpowiedzialności biznesu "automatycznie" za koszty uzyskania przychodów. W jednorazowych sytuacjach podatnik jest zmuszony wykazać związek ponoszonych wydatków z uzyskaniem, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Takie stanowisko organu potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, m. in. wyrok NSA z 26 września 2018 r. sygn. II FSK 2500/16, w którym uznano, że pojęcie społecznej odpowiedzialności biznesu jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje w działalności biznesowej, jednak nie jest znane jako takie ustawie podatkowej. Nie zostało ono w niej wymienione expressis verbis, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. Nie jest możliwe dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych wydatków tak jakby był to jeden wydatek.

Czytaj w LEX: Ulga na CSR w praktyce >