Chodzi o art. 210 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze, który został uchylony na podstawie art. 29 pkt 7 ustawy z 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych. Zgodnie z nim po wygaśnięciu prawa do lokalu mieszkalnego członek oraz zamieszkujące w tym lokalu osoby, które prawa swoje od niego wywodzą, zobowiązane są do opróżnienia lokalu. Spółdzielnia nie ma przy tym obowiązku dostarczenia lokalu zamiennego.

 


Po uchyleniu przepisu obowiązki i prawa posiadaczy lokali w ramach spółdzielni uregulowano w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, określając m.in. w jakich sytuacjach może dojść do opróżnienia lokalu. - W przypadku ustalania sytuacji prawnej pozwanego sąd powinien odwoływać się do stosownych przepisów tej ustawy, a nie do Prawa spółdzielczego - uzasadnił  prokurator Robert Hernand. I wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie co do istoty sprawy przez Sąd Najwyższy. 

Zaległości w czynszu i nakaz opróżnienia lokalu

Mężczyzna miał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego od 1992 r. W wyniku zaległości z tytułu opłat mieszkaniowych rada nadzorcza spółdzielni mieszkaniowej, uchwałą podjętą 16 marca 2002 roku wykluczyła go z członkostwa w spółdzielni. Odwołał się od przedmiotowej decyzji, jednakże walne zgromadzenie członków spółdzielni podtrzymało uchwałę. 30 stycznia 2003 roku wpłynął do Sądu Rejonowego w Lublinie pozew, w którym żądano nakazania mu opróżnienie lokalu mieszkalnego uzasadniając, że będąc wykluczony z członkostwa w spółdzielni utracił on tytuł prawny do zajmowania przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

8 marca 2003 roku Sąd Rejonowy w Lublinie VI Wydział Grodzki wydał wyrok, w którym uznając powództwo, nakazał pozwanemu opróżnienie i opuszczenie lokalu mieszkalnego wraz z osobami i rzeczami, a następnie wydanie go stronie powodowej. Jednocześnie sąd przyznał pozwanemu lokal socjalny i obciążył go kosztami postępowania. Mężczyzna od tego wyroku się już nie odwołał.

Czytaj: SN: Skarga nadzwyczajna po kasacji wymaga właściwej obsady sądu>>

 

Wyrok wydany na podstawie nieobowiązującego przepisu

Zastępca Prokuratora Generalnego w skardze nadzwyczajnej zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa materialnego przez jego niewłaściwe zastosowanie - powołanie się na nieobowiązujący przepis. Wskazał, że to wpłynęło ujemnie na sytuację prawną pozwanego. 

Wskazał również, że ponieważ sąd nie zastosował właściwych przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, uniemożliwiło pozwanemu skorzystanie z procedury wznowienia postępowania po tym, jak Trybunał Konstytucyjny orzekł o ich niekonstytucyjności.

W skardze nadzwyczajnej podniesiono również zarzut naruszenia zasad oraz praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji  - zasady legalizmu, zasady demokratycznego państwa prawnego, z której wynika zasada zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, a także zasada sprawiedliwości.

Czytaj: Dziesięć skarg nadzwyczajnych - tysiące bezzasadnych wniosków>>

- Orzeczenie naruszyło także ochronę praw majątkowych pozwanego - dodał.