Problem stanowi interpretacja pojęcia czym jest "sprawa w toku". Dlatego, że art. 94 par. 2 ustawy o Sądzie Najwyższym mówi: "Jeżeli skarga nadzwyczajna dotyczy orzeczenia zapadłego w wyniku postępowania, w którego toku orzeczenie wydał wcześniej Sąd Najwyższy, sprawę rozpoznaje Sąd Najwyższy w składzie 5 sędziów Sądu Najwyższego orzekających w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz 2 ławników Sądu Najwyższego".
Jak wyjaśniał sędzia przewodniczący Marek Siwek podawał argumenty za i przeciw rozszerzonemu składowi, mając na uwadze, że Sąd Najwyższy w Izbie Karnej uchylił zaskarżony wyrok uniewinniający oskarżonego Krzysztofa W. od popełnienia jednego z czynów, natomiast w zakresie dwóch z czynów oddalił kasację Prokuratora Regionalnego w Łodzi jako oczywiście bezzasadną.
Czytaj też: Skarga nadzwyczajna w kolizji ze skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
Sprawa dotyczy prokuratora z Prokuratury Okręgowej Warszawa-Praga, który wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 6 marca 2017 roku został uniewinniony od zarzutu przyjęciu łącznie ok. 96 tysięcy złotych korzyści majątkowych (z art. 228 par. 3 kk).
Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie
Sąd Okręgowy w Warszawie 17 czerwca 2015 roku uznał Krzysztofa W. za winnego popełnienia przestępstw o charakterze korupcyjnym. Sąd wymierzył mu karę łączną siedmiu lat pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 500 stawek dziennych po 100 zł oraz orzekł zakaz zajmowania stanowiska prokuratora i wykonywania zawodów adwokata, radcy prawnego i notariusza przez okres 10 lat.
Czytaj: Prawie 3 tys. wniosków o skargi nadzwyczajne jest już u RPO
Sąd Apelacyjny uniewinnił oskarżonego
Sąd Apelacyjny w Warszawie 6 marca 2017 r., uniewinnił oskarżonego Krzysztofa W. od popełnienia zarzucanych mu czynów.
Od tego wyroku 30 sierpnia 2017 roku Prokurator Regionalny w Łodzi wniósł kasację na niekorzyść m.in. oskarżonego Krzysztofa W.
Naruszenie zasady demokratycznego państwa prawa?
Prokurator Generalny w skardze nadzwyczajnej zarzucił wyrokowi Sądu Apelacyjnego naruszenie zasady demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasadę sprawiedliwości społecznej, poprzez zaniechanie przez sąd odwoławczy ustalenia zasady prawdy materialnej wskazanej w art. 2 par. 2 kodeksu postępowania karnego.
W ocenie zastępcy Prokuratora Generalnego doprowadziło to do oczywistej sprzeczności istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, ocenionego dodatkowo bez uwzględnienia zasad logiki, wskazań wiedzy oraz doświadczenia życiowego (art. 7 kpk). W konsekwencji doszło do wydania wyroku, który jest sprzeczny ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. W tej sytuacji Prokurator Generalny uznał za zasadne i konieczne wniesienie skargi nadzwyczajnej w tej sprawie.
Prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie uniewinnienia oskarżonego Krzysztofa W. i przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie.
Nowelizacja ustawy o Sądzie Najwyższym
Możliwość kierowania skargi nadzwyczajnej do Sądu Najwyższego została wprowadzona nowelizacją ustawy o Sądzie Najwyższym z 16 czerwca 2018 roku. Artykuł 89 przewiduje, że skarga może być wniesiona od prawomocnego orzeczenia sądu powszechnego lub sądu wojskowego kończącego postępowanie, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej. Ponadto skarga może być skierowana, jeśli orzeczenie narusza zasady lub wolności i prawa człowieka i obywatela określone w Konstytucji, orzeczenie w sposób rażący narusza prawo przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, lub zachodzi oczywista sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.
Termin do wniesienia skargi nadzwyczajnej wynosi pięć lat od dnia uprawomocnienia się zaskarżonego orzeczenia, natomiast w przypadku skierowania kasacji albo skargi kasacyjnej – roku od dnia ich rozpoznania.
Sygnatura akt I NSNk1/18, postanowienie z 4 lipca 2019 r.
