Spór dotyczył ustawy o podatku od spadków i darowizn, a dokładnie zasadności pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku skarżącej o wydanie interpretacji indywidualnej. Skarżąca poinformowała w nim, że spodziewa się nabycia tytułem darowizn od ojca lub dziadka nieruchomości i środków pieniężnych znajdujących się na terytorium RP, akcji w spółce komandytowo-akcyjnej, udziałów w spółce z o.o., a także ogółu praw i obowiązków w spółce nieposiadającej osobowości prawnej. Darowizna środków pieniężnych ma zostać udokumentowana dowodem ich przekazania na jej rachunek bankowy, a co do pozostałych elementów darowizny ‒ podpisana ma zostać umowa darowizny w stosownej formie. Wartość darowanych składników majątkowych w ramach jednej darowizny przekroczy 1,5 mln zł. Darowizna nastąpi nie wcześniej niż 1 stycznia 2017 r., a wnioskodawca zgłosi jej nabycie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie sześciu miesięcy.

 

Ordynacja podatkowa. Komentarz

Stefan Babiarz, Bogusław Dauter

Sprawdź  

Skarżąca chciała m.in. wiedzieć, czy stosując do otrzymanej darowizny zwolnienie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, powinna brać pod uwagę jedynie literalne brzmienie tego przepisu, skoro ‒ w jej ocenie ‒ spełnia zawarte w nim warunki zwolnienia, pomijając przy tym inne przepisy prawa podatkowego, w tym ordynacji podatkowej.

Zobacz procedurę w LEX: Zakres ochrony indywidualnej interpretacji podatkowej >

Organ interpretacyjny wezwał ją do uzupełnienia wniosku. Chodziło o jednoznaczne wskazanie przepisów ordynacji podatkowej, których interpretacji ‒ w powiązaniu z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn ‒ oczekuje. W odpowiedzi skarżąca stwierdziła, że to nie ona wskazuje, które przepisy znajdują w jej sprawie zastosowanie, lecz organ na podstawie opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i stanowiska wnioskodawcy. W efekcie organ uznał, że wnioskodawca nie uzupełnił wniosku w zakresie niezbędnym do wydania interpretacji i wniosek pozostawił bez rozpatrzenia.

Zobacz również:
Informacje o stawkach VAT niewiele pomogą? >>
Obowiązkowy split payment wymusi dzielenie płatności >>


Kto przedstawia przepisy

NSA przypomniał, że interpretacja podatkowa ma służyć wyjaśnieniu problemu prawnego o charakterze podatkowym, który przedstawia wnioskodawca, wskazując przepisy budzące jego wątpliwości. Jak zaznaczył sąd kasacyjny, przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest sam stan faktyczny sprawy lub zdarzenie przyszłe, lecz ocena prawna dokonanej przez wnioskodawcę oceny prawnej podanego przez niego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wynika to wprost z przepisów art. 14c par. 1 i par. 2 ordynacji podatkowej. Zgodnie z nim, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. W razie zaś negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Czytaj w LEX: Interpretacja indywidualna: co musi zawierać uzasadnienie interpretacji - omówienie orzecznictwa >

 

Ramy postępowania

Skład orzekający w tej sprawie podkreślił, że podziela stanowisko wyrażone w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 sierpnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 3118/17 oraz sygn. akt II FSK 3254/17), iż specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji prawa podatkowego polega m.in. na tym, że organ interpretacyjny rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach przedstawionego przez wnioskodawcę zagadnienia prawnego oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej.

Interpretacja podatkowa ma służyć wyjaśnieniu problemu prawnego o charakterze podatkowym, który to problem przedstawia wnioskodawca, wskazując przepisy, które budzą jego wątpliwości. Samo zaś udzielenie interpretacji polega na wyrażeniu poglądu dotyczącego rozumienia treści poddanych przez wnioskodawcę interpretacji przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do wskazanego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ jest związany nie tylko przedstawionym stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym, lecz również wskazanymi przez wnioskodawcę przepisami prawnymi, których interpretacji wnioskodawca się domaga. Wykroczenie poza opisany zakres, skutkowałoby tym, że organ interpretacyjny zobowiązany byłby dokonać interpretacji przepisów innych niż te, które zostały podane przez wnioskodawcę, czy też uzupełniać bądź modyfikować powołaną przez podatnika podstawę prawną, co byłoby działaniem nieuprawnionym. W takim bowiem przypadku organ interpretacyjny naruszyłby art. 14c par. 1 ordynacji, zgodnie z którym w interpretacji wskazuje się jedynie, czy stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, czy nie.

NSA zaznaczył, że skarżąca we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, przedstawiając zdarzenie przyszłe, zwróciła się z pytaniem, czy powinna brać pod uwagę jedynie literalne brzmienie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, z pominięciem innych przepisów prawa podatkowego, w tym przepisów Ordynacji podatkowej. Jeżeli zatem inne przepisy prawa podatkowego, w tym ordynacji, miałyby być pominięte, to organ interpretacyjny, aby ustosunkować się do tak zadanego pytania, powinien wiedzieć, które. Organ prawidłowo zatem wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braku formalnego wniosku, a wobec jego nieuzupełnienia, pozostawił go bez rozpatrzenia.

Wyrok NSA z 6 września 2019 r., sygn. akt II FSK 3411/17

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.