Spółka umieściła reklamę na ścianie budynku, która stanowiła granicę pasa drogowego. Tym samym dokonała jego zajęcia. Nie miała na to zezwolenia zarządcy drogi. Organ wymierzył więc karę pieniężną w wysokości ponad 2 tys. zł. Samorządowe kolegium odwoławcze zmieniło zaskarżoną decyzję jedynie w zakresie wysokości kary, obniżając ją o 31 zł. Spółka nie zgodziła się z tym rozstrzygnięciem i wniosła skargę.
LINIA ORZECZNICZA: Podmiot odpowiedzialny za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogowego >
WSA podzielił zdanie organów
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który wskazał, że fakt zajęcia pasa drogowego oraz powierzchnia reklamy zostały ustalone prawidłowo i znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materialne dowodowym. Z złączonych do akt fotografii wynikało bowiem, że nośniki były zamocowane na wspornikach odsuniętych, a nie przylegających do ściany budynku. Sąd uznał też, że wysokość kary została prawidłowo wyliczona. Spółka nie dała jednak za wygraną i wniosła skargę kasacyjną. Zarzuciła między innymi niezasadne doliczenie powierzchni ramki nośnika do powierzchni elektronicznego wyświetlacza reklamowego. Argumentowała, że ramka nie wyświetlała reklamy, więc organ nie powinien jej brać pod uwagę obliczając wysokość kary.
Czytaj także: WSA: Nieświadomość zajęcia pasa drogowego ma wpływ na karę >>>
Przepisy regulują wysokość kary
NSA wskazał, że art. 40 ust. 6 ustawy o drogach publicznych (dalej jako: udp), wskazuje sposób obliczenia opłaty za zajęcia pas drogowego w celu umieszczenia reklamy. Zgodnie z tym przepisem, ustala się ją jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni reklamy, liczby dni zajmowania pasa drogowego i stawki opłaty za 1 m2. Natomiast za zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi, wymierza się administracyjną karę pieniężną w wysokości dziesięciokrotności opłaty.
Powierzchnia ramki liczy się do kary
Sąd wskazał, że na gruncie ustawy o drogach publicznych pojęcie reklamy ma definicję legalną. Artykuł 4 pkt 23 udp stanowi, że reklama to umieszczona w polu widzenia użytkownika drogi tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe, a także każdy inny nośnik informacji wizualnej, wraz z jej elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, niebędący znakiem drogowym lub znakiem informującym o obiektach użyteczności publicznej ustawionym przez gminę. Na tej podstawie należy uznać, że ramka elektronicznego wyświetlacza jest częścią składową nośnika reklamy jako jego element konstrukcyjny. Tym samym jej powierzchnia musiała zostać uwzględniona w wyliczeniach powierzchni reklamy przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia. Mając powyższe na uwadze, NSA oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok NSA z 13 grudnia 2021 r., sygn. akt II GSK 859/20
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
