Starosta zatwierdził projekt i udzielił pozwolenia na budowę garażu. Odwołanie od decyzji wnieśli właściciele sąsiedniej działki. Zgłaszali zarzut niezachowania warunku naturalnego oświetlenia, ponieważ garaż miał znaleźć się bezpośrednio na granicy nieruchomości. Wskazywali też na naruszenie przepisów rozporządzenia w sprawie warunków technicznych oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Sprawą w drugiej instancji zajął się wojewoda, który uchylił sporne rozstrzygnięcie, odmówił zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę. Twierdził, że nie uwzględniono przepisów rozporządzenia odnoszących się do maksymalnej wysokości garażu usytuowanego na granicy działki.

 


Ingerencja w warunki techniczne wykluczona

Inwestor wniósł skargę, więc sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, który wskazał, że ocena czy obiekt budowlany spełnia wymagania określone w warunkach technicznych, w tym także wymagania co do usytuowania obiektu, należy do organu architektoniczno-budowlanego. Wojewoda wskazywał, że planowana inwestycja nie spełniała warunków z §12 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia, ponieważ wysokość garażu na granicy działki nie powinna przekraczać 3 m. Sąd wskazał, że odstępstwo przepisów techniczno-budowlanych jest dopuszczalne jedynie w trybie art. 9 ustawy Prawo budowlane (upb). Oznacza to, że zapisy miejscowego planu mogą określać zasady kształtowania zabudowy i sposób usytuowania obiektów budowlanych na granicy działki. Jednakże wykluczone jest uregulowanie w nich warunków technicznych, o których mowa w art. 5 ust 1 upb.

Czytaj także: Rząd przygotowuje uproszczenia w prawie budowlanym >>>

Inwestycja musi spełniać wymagania

WSA podkreślił, że na podstawie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w miejscowym planie można dopuścić sytuowanie budynku zwróconego ścianą bez okien lub drzwi w stronę granicy z sąsiednią działką budowlaną w odległości 1,5 m od granicy lub bezpośrednio przy tej granicy. Jednakże inwestycja ta musi zostać zaprojektowana zgodnie z przepisami. Dlatego też inwestor nie jest zwolniony z zachowania innych wymagań określonych w przepisach techniczno-budowlanych. Oznacza to, że w sytuacji, gdy miejscowy plan dopuszcza sytuowanie budynku zwróconego ścianą bez okien lub drzwi, bezpośrednio przy granicy nieruchomością, mają zastosowanie także warunki techniczne z § 12 ust. 3 rozporządzenia, które stanowią wyjątek od zasad określonych w §12 ust. 1.

 

Organ powinien wezwać inwestora

Mając powyższe na uwadze, sąd uchylił zaskarżoną oraz poprzedzającą ją decyzję. Stwierdził bowiem, że organy nie zastosowały art. 35 ust. 3 upb. WSA wskazał, że w obliczu niespełnienia przez obiekt wymogów w zakresie zgodności projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi (art. 35 ust. 1 upb), organ powinien nałożyć na inwestora obowiązek usunięcia tych nieprawidłowości i wyznaczyć odpowiedni termin.  Jedynie bowiem jego bezskuteczny upływ i nieusunięcie wad czynią zasadnym wydanie decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę. WSA podkreślił, że wezwanie inwestora leżało w kompetencji organu pierwszej instancji. Tylko wówczas umożliwiono by mu ewentualne kwestionowanie stwierdzonych uchybień.

Wyrok WSA w Olsztynie z 3 września 2019 r., sygn. akt II SA/Ol 498/19