Bank S.A. z siedzibą w Warszawie oraz pozwana Maria T. zawarli umowę kredytu konsolidacyjnego na 42 tys. 146 zł. Kredyt miał być spłacony w 96 ratach, poczynając od 5 września 2018 r. Wysokość oprocentowania kredytu była zmienna i na dzień zawierania umowy wynosiła 9,90 proc. w stosunku rocznym.
Od zadłużenia przeterminowanego przewidziano odsetki karne maksymalne. Umowa została zawarta do 5 sierpnia 2026 r., z tym, że w przypadku braku terminowej spłaty należności z tytułu umowy przez kredytobiorcę kredytodawca (bank) mógł wypowiedzieć umowę.
W styczniu 2020 r. powód wypowiedział umowę w związku z brakiem spłaty zobowiązania. Zadłużenie wynosiło: 35.064,80 zł – kapitał, 198,79 zł – odsetki umowne.
Czytaj też: SA: Bezpodstawne wzbogacenie banku na kredycie frankowym>>
Sprzeczność z zasadami współżycia?
Pozwana ma 76 lat. Pobiera emeryturę w wysokości 1.654 zł netto miesięcznie. A świadczenie objęte jest zajęciem komorniczym do kwoty 300 zł. We wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje z mężem, który otrzymuje emeryturę w wysokości 2.000 zł oraz niepełnosprawnym synem, którego łączny dochód wynosi 1.717,98 zł, w tym renta chorobowa w wysokości 1.217,98 zł. Pozwana ma z mężem rozdzielność majątkową od 2020 r., choruje na serce. Na leki wydaje około 200 zł miesięcznie. Nie ma żadnych oszczędności. Dochodzone świadczenie jest w stanie spłacić w ratach wysokości po 200 zł każda.
Sąd wskazał, że pozwana uznała na rozprawie w dniu 17 maja 2022 r. powództwo, a więc należy uznać, że potwierdziła zasadność pozwu.
Sąd nie znalazł przy tym podstaw, by przyjąć, że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Uznanie powództwa obejmowało także żądanie odsetek w zakresie zasądzonych kwot, dlatego też i w tej części sąd orzekł zgodnie z pozwem.
Czytaj w LEX: Pojęcie zasad współżycia społecznego - LINIA ORZECZNICZA >>>
Pozwana wniosła o rozłożenie świadczenia na raty. Sąd wskazał na art. 320 k.p.c. i stwierdził, że sytuacja materialna pozwanej uzasadnia rozłożenie zasądzonej kwoty na raty, tak by realne i możliwe było jej spłacenie bez konieczności inicjowania postępowania egzekucyjnego generującego dodatkowe koszty.
Sprawdź w LEX: PROCEDURA Rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty >>>
Apelacja pozwanej
Apelację od tego wyroku wniosła pozwana zaskarżając go w zakresie naruszenia przepisów postępowania, które miało wpływ na treść zaskarżonego rozstrzygnięcia, tj. poprzez nierozłożenie na większą ilość rat zasądzonego od pozwanej świadczenia na rzecz powoda, w sytuacji, w trudnej sytuacji majątkowej pozwanej, niepozwalającej jej spłatę tego świadczenia, w szczególności innych świadczeń ciążących na pozwanej.
Pozwana utrzymuje się wyłącznie z emerytury, a nienadanie rygoru natychmiastowej wykonalności umożliwiłoby pozwanej poczynienie oszczędności pozwalających na spłatę zasądzonych rat prawomocnym wyrokiem.
W oparciu o tak sformułowane zarzuty skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez rozłożenie zasądzonego świadczenia na 200 miesięcznych rat. I uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności.
LINIA ORZECZNICZA w LEX: Rozłożenie przez sąd zasądzonego świadczenia na raty oraz odroczenie terminu płatności tego świadczenia >
Sąd Okręgowy unieważnił wyrok
Sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji, wziął pod uwagę z urzędu nieważność postępowania.
Nieważność postępowania zachodzi, jeżeli strona została pozbawiona możności obrony swych praw. Według ugruntowanego orzecznictwa, przytoczona podstawa nieważności postępowania jest spełniona, jeżeli z powodu wadliwości procesowych sądu lub strony przeciwnej, będących skutkiem naruszenia konkretnych przepisów kpc , których nie można było usunąć przed wydaniem orzeczenia w danej instancji, strona nie mogła - wbrew swej woli - brać i nie brała udziału w postępowaniu lub jego istotnej części.
Pełnomocnik banku rezygnuje
W rozpoznawanej sprawie w dniu 26 listopada 2021 roku pełnomocnik powoda złożył informację, że nie reprezentuje już strony powodowej i wszelką korespondencję należy przesyłać na adres powoda.
Mimo tej informacji sędzia referent wydał zarządzenie w dniu 11 lutego 2022 roku o wyznaczeniu terminu rozprawy na dzień 29 marca 2022 roku oraz o zawiadomieniu o tym pełnomocników stron. Podobnie uczynił to w dniu 29 marca 2022 roku. Nadto w aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia zawiadomień nawet do niedziałającego już pełnomocnika.
Powyższe uchybienia stanowią o naruszeniu k.p.c. ze skutkiem w postaci nieważności postępowania według art. 379 pkt 5 kpc.
Sąd II instancji podkreślił, że uczestnictwo w procesie, podejmowanie czynności procesowych, udział w rozprawach i innych czynnościach jest prawem, nie zaś obowiązkiem strony (chyba że co innego wynika z przepisów) i nie musi ona z tego przywileju korzystać, obowiązkiem sądu jest natomiast zapewnienie jej takiej możliwości.
Sygnatura akt I ACa 342/22, wyrok Sądu okręgowego w Sieradzu z 9 września 2022 r.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
